De economische resolutie van het IVe congres der IAA
Door de Internationale Arbeidersassociatie
- Oorspronkelijke titel: onbekend
- Verschenen: 1931
- Bron: Grondslagen. Anarcho-syndicalistisch Tijdschrift 1932-1933. Jaargang 1-2, Anarchistiese Uitgaven, Amsterdam 1978, Jaargang I, pag. 17-24
- Vertaling: onbekend
- Digitalisering: Tommy Ryan
De Internationale Arbeiders Associatie (IAA) werd op het internationale congres der revolutionaire syndicalisten 25 december 1922 — 2 januari 1923 te Berlijn gesticht. Gebaseerd op de beginselen van Bakoenin zet zij de anti-staatsgezinde en federalistische traditie van de Eerste Internationale voort.
De pogingen de revolutionaire syndicalisten der gehele wereld te verenigen, die reeds voor den oorlog waren begonnen werden door den wereldoorlog onderbroken en dan door de Russische revolutie vertraagd. De sympathie en solidariteit van alle revolutionairen met de russische revolutie deed haar invloed nog gelden bij het stichten der Roode Vakbonds-Internationale (RVI) van Moskou. Door de bekende historische omstandigheden — de blokkade en isolatie van Sovjet-Rusland — duurde het enige tijd eer de waarheid van den ondergang der revolutie in partij- en staatsdictatuur ook in het buitenland bekend was. De vervolging en uitmoording der anarchisten en anarcho-syndicalisten in Rusland deed echter spoedig het ware karakter van Sovjet-Rusland begrijpen. De breuk van alle anti-staatsgezinde socialisten, van alle revolutionaire syndicalisten, met de RVI die nooit iets anders was dan een filiale der Komintern, d.w.z. der russische regering, werd weldra voltrokken. Het congres van Berlijn stelde vast, dat een revolutionair-syndicalistische eenheid slechts buiten de RVI en tegen de RVI mogelijk was. In de twee landen waar de aanhangers van Moskou en van Berlijn nog in één organisatie waren kon de splitsing niet uitblijven: In 1923 werd door 21 organisaties van het NAS het Nederlandsch Syndicalistisch Vakverbond (NSV) gesticht; in 1926 de Confédération Generale du Travail Syndicaliste Revolutionnaire (CGTSR) in Frankrijk. Met uitzondering van de Amerikaanse IWW zijn heden de syndicalistische centrales van alle landen in de IAA verenigd.
De IAA werd gesticht op een ogenblik toen de wereldreactie. die onverminderd aanhoudt, reeds was begonnen. De rode terreur in Rusland, het fascisme in Italië en Spanje, de dictaturen in Zuid-Amerika — in landen waar de syndicalistische beweging zijn grootste organisaties. had — heeft in het bijzonder verhinderd, dat de IAA tot nu toe haar volle kracht kon ontplooien. Maar intussen is zij voort gegaan met de eenheid op grond van haar beginselen hechter te maken. En met de val van de Spaanse diktatuur is een eerste bres in de muur der wereldreactie geslagen. De gehele revolutionaire arbeidersbeweging in Spanje was weldra weer in de Spaanse sectie der IAA, in haar Confederación National del Trabajo (CNT) georganiseerd.
Te Madrid vond van 16 — 21 Juni 1931 het IVe congres der IAA plaats. (Het IIe congres vond te Amsterdam plaats in Maart 1925, het IIIe te Luik in Mei 1928). Het congres sloot onmiddellijk aan bij het nationale, buitengewone congres der CNT, waarop reeds 632.000 arbeiders en boeren door 432 gedelegeerden vertegenwoordigd waren.
Organisaties der volgende landen waren op het IAA- congres vertegenwoordigd: Argentinië, Brazilië, Bolivia, Bulgarije, Cuba, Costa Rica, Duitsland, Frankrijk, Guatemala, Mexico, Nederland, Noorwegen, Portugal, Paraguay, Peru, El Salvador, Spanje en Zweden.
Een kort verslag van de besprekingen, de tekst van de referaten en alle aangenomen resoluties vindt men in het verslag: IV. Weltkongress der Internationalen Arbeiter-Assoziation Madrid vom 16. bis 21. Juni uitgegeven door het secretariaat van de IAA te Berlijn. Te vinden bij Asy-Verlag. 91 pag.
Naast referaten van Rocker over de nationale ideologie en van Albert Jensen over de politieke democratie werd vooral het economische vraagstuk behandeld: het agrarische vraagstuk (door Orobon Fernandez), rationalisatie (door A. Schapiro), economische crisis (o.a. op grond van een voor het congres geschreven studie van Chr. Cornelissen), de arbeidstijd en internationale klassenstrijd (door A. Souchy). De op grond van deze referaten aangenomen resoluties het economische vraagstuk betreffend werden tot één resolutie verenigd, die hier volgt.
RED.
