Gebruikershulpmiddelen
namespace:aan_alle_libertairen
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
|
namespace:aan_alle_libertairen [04/06/20 14:47] defiance aangemaakt |
namespace:aan_alle_libertairen [04/06/20 14:59] (huidige) defiance |
||
|---|---|---|---|
| Regel 2: | Regel 2: | ||
| //Door [[Coördinatie van Autonome Groepen in Spanje]]// | //Door [[Coördinatie van Autonome Groepen in Spanje]]// | ||
| - | * Verschenen: 1983 | + | * Verschenen: 1980 |
| * Bron: //[[https://archive.org/details/coordinatie-van-autonome-groepen-in-spanje-oproepen-uit-de-gevangenis-van-segovia|Oproepen uit de gevangenis van Segovia]]//, Uitgeverij de Lantaarn, Amsterdam 1983 | * Bron: //[[https://archive.org/details/coordinatie-van-autonome-groepen-in-spanje-oproepen-uit-de-gevangenis-van-segovia|Oproepen uit de gevangenis van Segovia]]//, Uitgeverij de Lantaarn, Amsterdam 1983 | ||
| * Digitalisering: Tommy Ryan | * Digitalisering: Tommy Ryan | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | |||
| ====== Aan alle libertairen ====== | ====== Aan alle libertairen ====== | ||
| Regel 14: | Regel 18: | ||
| Meer dan vijftig libertairen zitten op dit moment in Spanje gevangen, vele al meerdere jaren, en zonder enige vorm van proces. Terwijl de hele wereld dagelijks over de strijd van de Basken hoort, weet men van dit aspect van de huidige Spaanse werkelijkheid helemaal niets. In Spanje zelf komt het nog wel eens voor dat voor een. beperkt publiek het bestaan van deze kameraden wordt vermeld, hun namen worden genoemd; maar wat ze hebben gedaan en met welke motieven, daarover wordt algemeen gezwegen; en er wordt niets concreets ondernomen voor hun bevrijding. | Meer dan vijftig libertairen zitten op dit moment in Spanje gevangen, vele al meerdere jaren, en zonder enige vorm van proces. Terwijl de hele wereld dagelijks over de strijd van de Basken hoort, weet men van dit aspect van de huidige Spaanse werkelijkheid helemaal niets. In Spanje zelf komt het nog wel eens voor dat voor een. beperkt publiek het bestaan van deze kameraden wordt vermeld, hun namen worden genoemd; maar wat ze hebben gedaan en met welke motieven, daarover wordt algemeen gezwegen; en er wordt niets concreets ondernomen voor hun bevrijding. | ||
| - | Wanneer wij ons nu tot jullie allen richten, bedoelen wij niet, uiteraard, dat wij enige rol als referentiekader of als vertegenwoordiger van de libertairen toekennen aan de CNT, in de vorm waarin zij is gereconstrueerd: zij die dat zijn zitten er niet in en zij die erin zitten zijn het niet. | + | Wanneer wij ons nu tot jullie allen richten, bedoelen wij niet, uiteraard, dat wij enige rol als referentiekader of als vertegenwoordiger van de libertairen toekennen aan de [[CNT]], in de vorm waarin zij is gereconstrueerd: zij die dat zijn zitten er niet in en zij die erin zitten zijn het niet. |
| De tijd van het revolutionaire syndicalisme is al lang voorbij; want binnen het gemoderniseerde kapitalisme krijgt ieder syndicalisme een erkende plaats, groot of klein, in het spektakel van de democratische discussie over veranderingen in de regeling van de loonarbeid, dat wil zeggen als woordvoerder en medeplichtige van de dictatuur van de loonarbeid: democratie en loonarbeid zijn immers onverenigbaar, en deze onverenigbaarheid, die in essentie altijd heeft bestaan, treedt in onze dagen zichtbaar aan het licht over het hele oppervlak van de wereldheerschappij. Zodra het syndicalisme en de organisatie van de vervreemde arbeid elkaar wederzijds erkennen, als twee machten die diplomatieke betrekkingen aangaan, ontwikkelt onverschillig welke vakbond bij zichzelf een nieuw soort arbeidsdeling om zijn steeds belachelijker wordende activiteit te leiden. Het feit dat een vakbond zichzelf ideologisch tegenstander verklaart van iedere politieke partij, verhindert geenszins dat zo’n vakbond zelf in handen is van de eigen bureaucratie van specialisten in het bestuur, precies zoals welke politieke partij dan ook. Ieder moment van zijn werkelijke praktijk bewijst het. De zaak waar het hier om gaat illustreert het op volmaakte wijze, want als de georganiseerde libertairen in Spanje hadden gezegd wat zij hadden moeten zeggen, hadden wij het niet in hun plaats hoeven te doen. | De tijd van het revolutionaire syndicalisme is al lang voorbij; want binnen het gemoderniseerde kapitalisme krijgt ieder syndicalisme een erkende plaats, groot of klein, in het spektakel van de democratische discussie over veranderingen in de regeling van de loonarbeid, dat wil zeggen als woordvoerder en medeplichtige van de dictatuur van de loonarbeid: democratie en loonarbeid zijn immers onverenigbaar, en deze onverenigbaarheid, die in essentie altijd heeft bestaan, treedt in onze dagen zichtbaar aan het licht over het hele oppervlak van de wereldheerschappij. Zodra het syndicalisme en de organisatie van de vervreemde arbeid elkaar wederzijds erkennen, als twee machten die diplomatieke betrekkingen aangaan, ontwikkelt onverschillig welke vakbond bij zichzelf een nieuw soort arbeidsdeling om zijn steeds belachelijker wordende activiteit te leiden. Het feit dat een vakbond zichzelf ideologisch tegenstander verklaart van iedere politieke partij, verhindert geenszins dat zo’n vakbond zelf in handen is van de eigen bureaucratie van specialisten in het bestuur, precies zoals welke politieke partij dan ook. Ieder moment van zijn werkelijke praktijk bewijst het. De zaak waar het hier om gaat illustreert het op volmaakte wijze, want als de georganiseerde libertairen in Spanje hadden gezegd wat zij hadden moeten zeggen, hadden wij het niet in hun plaats hoeven te doen. | ||
| Regel 29: | Regel 33: | ||
| De gereconstrueerde CNT tenslotte is door deze zaak danig in verlegenheid gebracht. Het is niet zozeer uit onverschilligheid of uit voorzichtheid dat zij er niets over zegt. De leiders van de CNT willen een verzamelpunt zijn van libertairen op een syndicalistische grondslag, die in feite gematigd is en aanvaardbaar voor de gevestigde orde. De kameraden die onteigeningen hebben gepleegd, vormen door dit feit alleen al een volstrekt tegengesteld verzamelpunt. Als de enen gelijk hebben, hebben de anderen ongelijk. Ieder is het kind van zijn werken en men moet kiezen voor de een of voor de ander door te onderzoeken wat de zin en het doel is van hun acties. Als jullie de CNT de laatste jaren, terwijl onze kameraden-onteigenaars in de gevangenis zaten, grote revolutionaire acties hadden zien ondernemen, dan konden jullie concluderen dat zij wat al te ongeduldig en avontuurlijk zijn geweest (en dan zou de CNT door het voeren van grote revolutionaire acties, ondanks de meningsverschillen, naar behoren aan hun verdediging hebben gewerkt). Maar wanneer jullie zien dat deze CNT genoegen neemt met wat schamele kruimels van Spanjes modernisering, die toch niet zo nieuw is dat men er onderste boven van raakt — nog een Bourbon! en waarom niet nog een Bonaparte? — dan zullen jullie moeten toegeven dat wie naar de wapens hebben gegrepen niet fundamenteel ongelijk hadden. Het was tenslotte het revolutionaire proletariaat dat in Spanje destijds de CNT in het leven riep, en niet omgekeerd. | De gereconstrueerde CNT tenslotte is door deze zaak danig in verlegenheid gebracht. Het is niet zozeer uit onverschilligheid of uit voorzichtheid dat zij er niets over zegt. De leiders van de CNT willen een verzamelpunt zijn van libertairen op een syndicalistische grondslag, die in feite gematigd is en aanvaardbaar voor de gevestigde orde. De kameraden die onteigeningen hebben gepleegd, vormen door dit feit alleen al een volstrekt tegengesteld verzamelpunt. Als de enen gelijk hebben, hebben de anderen ongelijk. Ieder is het kind van zijn werken en men moet kiezen voor de een of voor de ander door te onderzoeken wat de zin en het doel is van hun acties. Als jullie de CNT de laatste jaren, terwijl onze kameraden-onteigenaars in de gevangenis zaten, grote revolutionaire acties hadden zien ondernemen, dan konden jullie concluderen dat zij wat al te ongeduldig en avontuurlijk zijn geweest (en dan zou de CNT door het voeren van grote revolutionaire acties, ondanks de meningsverschillen, naar behoren aan hun verdediging hebben gewerkt). Maar wanneer jullie zien dat deze CNT genoegen neemt met wat schamele kruimels van Spanjes modernisering, die toch niet zo nieuw is dat men er onderste boven van raakt — nog een Bourbon! en waarom niet nog een Bonaparte? — dan zullen jullie moeten toegeven dat wie naar de wapens hebben gegrepen niet fundamenteel ongelijk hadden. Het was tenslotte het revolutionaire proletariaat dat in Spanje destijds de CNT in het leven riep, en niet omgekeerd. | ||
| - | Toen de dictatuur oordeelde dat de tijd gekomen was om wat milder te worden, hebben heel wat mensen gedacht enig voordeel uit deze liberalisatie te kunnen slepen. Maar zij, onze autonome kameraden, vonden het meteen al een schande dat men zich met zoiets tevreden zou stellen. Zij voelden onmiddellijk de behoefte om alles te eisen; want het is waar dat na veertig jaar lang te hebben geleden onder deze hele contrarevolutie, zo’n belediging niet is gewroken voordat de hele revolutie opnieuw is afgekondigd en naar de overwinning is gevoerd. Wie kan zich libertair noemen en bezwaar maken tegen de zonen van Durruti? | + | Toen de dictatuur oordeelde dat de tijd gekomen was om wat milder te worden, hebben heel wat mensen gedacht enig voordeel uit deze liberalisatie te kunnen slepen. Maar zij, onze autonome kameraden, vonden het meteen al een schande dat men zich met zoiets tevreden zou stellen. Zij voelden onmiddellijk de behoefte om alles te eisen; want het is waar dat na veertig jaar lang te hebben geleden onder deze hele contrarevolutie, zo’n belediging niet is gewroken voordat de hele revolutie opnieuw is afgekondigd en naar de overwinning is gevoerd. Wie kan zich libertair noemen en bezwaar maken tegen de zonen van [[Buenaventura Durruti|Durruti]]? |
| - | Organisaties verdwijnen, maar van de opstand zal men altijd blijven houden: “¿Quién te vió y no te recuerda?”[1] Er zijn op het ogenblik nog veel libertairen in Spanje, en straks zullen er nog meer zijn. En gelukkig zijn zij voor het merendeel, en met name het merendeel van de libertaire arbeiders, ongecontroleerden. Bovendien zijn veel mensen, zoals overal in Europa, een afzonderlijke strijd aangegaan met enkele onver dragelijke, zeer oude of zeer nieuwe aspecten van de onderdrukkende maatschappij. Al deze vormen van strijd zijn noodzakelijk: waar is het goed voor revolutie te maken als de vrouwen of de homosexuelen niet vrij zijn? Waar is het goed voor op zekere dag bevrijd te zijn van de waar en van de autoritaire specialisatie, als een onherroepelijk verval van het milieu nieuwe, objectieve grenzen stelt aan onze vrijheid? Tegelijkertijd kan niemand die zich in ernst in zo’n afzonderlijke strijd heeft geworpen, denken dat werkelijk aan zijn eisen zal worden voldaan zolang de staat niet is ontbonden. Want al deze praktische redeloosheid is er om redenen van staat. | + | Organisaties verdwijnen, maar van de opstand zal men altijd blijven houden: “¿Quién te vió y no te recuerda?”[1] Er zijn op het ogenblik nog veel libertairen in Spanje, en straks zullen er nog meer zijn. En gelukkig zijn zij voor het merendeel, en met name het merendeel van de libertaire arbeiders, ongecontroleerden. Bovendien zijn veel mensen, zoals overal in Europa, een afzonderlijke strijd aangegaan met enkele onverdragelijke, zeer oude of zeer nieuwe aspecten van de onderdrukkende maatschappij. Al deze vormen van strijd zijn noodzakelijk: waar is het goed voor revolutie te maken als de vrouwen of de homoseksuelen niet vrij zijn? Waar is het goed voor op zekere dag bevrijd te zijn van de waar en van de autoritaire specialisatie, als een onherroepelijk verval van het milieu nieuwe, objectieve grenzen stelt aan onze vrijheid? Tegelijkertijd kan niemand die zich in ernst in zo’n afzonderlijke strijd heeft geworpen, denken dat werkelijk aan zijn eisen zal worden voldaan zolang de staat niet is ontbonden. Want al deze praktische redeloosheid is er om redenen van staat. |
| Wij weten wel dat veel libertairen het mogelijk oneens zijn met sommige thesen van de autonome kameraden en niet de indruk zouden willen wekken er volledig achter te staan door hun verdediging op zich te nemen. Maar zeg! We gaan toch niet over strategie discussiëren met kameraden die in de gevangenis zitten. Om aan deze interessante discussie te kunnen beginnen moeten wij ze eerst weer op straat halen. Deze verschillen van mening die, in het licht van overdreven scrupules overschat, ertoe zouden kunnen leiden dat sommigen die zich tenslotte revolutionairen noemen, deze verdediging niet als hun zaak beschouwen, kunnen volgens ons worden herleid tot een viertal overwegingen. Óf het is de huidige Spaanse situatie en haar toekomstperspectieven die door bepaalde libertairen, vanuit een gezichtspunt dat minder ongeduldig is of gemakkelijker tevreden te stellen, anders wordt beoordeeld. Óf men is het op het punt van de doeltreffendheid niet eens met de vormen van strijd waarvoor deze autonome groepen in dit stadium hebben gekozen. Óf men beschouwt de situatie waarin deze groepen zich welbewust hebben begeven als een weinig verdedigbare zaak op principieel gebied, of op louter juridisch gebied. Óf men denkt over geen enkel middel te beschikken om in te grijpen. Wij zijn van mening dat wij al deze bezwaren zeer gemakkelijk tot niets kunnen herleiden. | Wij weten wel dat veel libertairen het mogelijk oneens zijn met sommige thesen van de autonome kameraden en niet de indruk zouden willen wekken er volledig achter te staan door hun verdediging op zich te nemen. Maar zeg! We gaan toch niet over strategie discussiëren met kameraden die in de gevangenis zitten. Om aan deze interessante discussie te kunnen beginnen moeten wij ze eerst weer op straat halen. Deze verschillen van mening die, in het licht van overdreven scrupules overschat, ertoe zouden kunnen leiden dat sommigen die zich tenslotte revolutionairen noemen, deze verdediging niet als hun zaak beschouwen, kunnen volgens ons worden herleid tot een viertal overwegingen. Óf het is de huidige Spaanse situatie en haar toekomstperspectieven die door bepaalde libertairen, vanuit een gezichtspunt dat minder ongeduldig is of gemakkelijker tevreden te stellen, anders wordt beoordeeld. Óf men is het op het punt van de doeltreffendheid niet eens met de vormen van strijd waarvoor deze autonome groepen in dit stadium hebben gekozen. Óf men beschouwt de situatie waarin deze groepen zich welbewust hebben begeven als een weinig verdedigbare zaak op principieel gebied, of op louter juridisch gebied. Óf men denkt over geen enkel middel te beschikken om in te grijpen. Wij zijn van mening dat wij al deze bezwaren zeer gemakkelijk tot niets kunnen herleiden. | ||
| Degenen die momenteel verwachten dat er nog enige nieuwe verbetering komt in de sociaal-politieke situatie in Spanje vergissen zich uiteraard het meest. Alle geneugten van de toegestane democratie hebben hun beste dagen gehad en iedereen heeft kunnen zien dat het niet meer was dan dat. Alles wordt steeds erger, in Spanje evengoed als overal elders. Over het algemeen zijn de historici het met elkaar eens dat de voornaamste factor voor het feit dat Spanje zo’n honderd jaar lang revolutionair is geweest, het onvermogen was van de heersende klassen om in Spanje het kapitalisme op dat niveau van economische ontwikkeling te brengen dat in de meer geavanceerde landen van Europa en in de Verenigde Staten voor langere perioden van sociale rust heeft gezorgd. Welnu, dan moet Spanje nog steeds revolutionair zijn, en wel om deze nieuwe reden: de gemoderniseerde heersende klasse van het post-franquisme vindt nu wellicht gemakkelijker aansluiting bij de algemene condities van het heden daagse kapitalisme, maar zij komt er te laat mee, precies op het moment dat alles in ontbinding raakt. Overal ter wereld is komen vast te staan dat het leven van de mensen en het denken van de leiders elke dag wat meer in verval raken, met name in deze ongelukkige “gemeenschappelijke markt” waar al jullie verfranste machthebbers jullie beloven heen te voeren als was het naar een feest. De autoritaire productie van de leugen neemt er proporties aan van publieke schizofrenie, de inschikkelijkheid van de arbeiders is aan het verdwijnen, iedere maatschappelijke orde gaat verloren. Spanje zal niet vreedzaam zijn, omdat in de rest van de wereld de vrede dood is. Een ander doorslaggevend element van Spanjes geneigdheid tot wanorde was vast en zeker de geest van libertaire autonomie die zo sterk leefde onder het Spaanse proletariaat. Juist die tendens is het die de geschiedenis van deze eeuw gelijk' heeft gegeven en die zich overal uitbreidt; want overal heeft men kunnen zien waartoe het proces van totalitarisering van de moderne staat leidt, en welke treurige resultaten zijn bereikt door een arbeidersbeweging die met kannibaalse middelen gedomineerd is door autoritaire en staatsbureaucratieën. Welnu dan, op het moment dat de revolutionairen in alle landen, wat dit centrale vraagstuk aangaat, Spanjaarden worden, kunnen jullie er toch niet over denken iets anders te worden. | Degenen die momenteel verwachten dat er nog enige nieuwe verbetering komt in de sociaal-politieke situatie in Spanje vergissen zich uiteraard het meest. Alle geneugten van de toegestane democratie hebben hun beste dagen gehad en iedereen heeft kunnen zien dat het niet meer was dan dat. Alles wordt steeds erger, in Spanje evengoed als overal elders. Over het algemeen zijn de historici het met elkaar eens dat de voornaamste factor voor het feit dat Spanje zo’n honderd jaar lang revolutionair is geweest, het onvermogen was van de heersende klassen om in Spanje het kapitalisme op dat niveau van economische ontwikkeling te brengen dat in de meer geavanceerde landen van Europa en in de Verenigde Staten voor langere perioden van sociale rust heeft gezorgd. Welnu, dan moet Spanje nog steeds revolutionair zijn, en wel om deze nieuwe reden: de gemoderniseerde heersende klasse van het post-franquisme vindt nu wellicht gemakkelijker aansluiting bij de algemene condities van het heden daagse kapitalisme, maar zij komt er te laat mee, precies op het moment dat alles in ontbinding raakt. Overal ter wereld is komen vast te staan dat het leven van de mensen en het denken van de leiders elke dag wat meer in verval raken, met name in deze ongelukkige “gemeenschappelijke markt” waar al jullie verfranste machthebbers jullie beloven heen te voeren als was het naar een feest. De autoritaire productie van de leugen neemt er proporties aan van publieke schizofrenie, de inschikkelijkheid van de arbeiders is aan het verdwijnen, iedere maatschappelijke orde gaat verloren. Spanje zal niet vreedzaam zijn, omdat in de rest van de wereld de vrede dood is. Een ander doorslaggevend element van Spanjes geneigdheid tot wanorde was vast en zeker de geest van libertaire autonomie die zo sterk leefde onder het Spaanse proletariaat. Juist die tendens is het die de geschiedenis van deze eeuw gelijk' heeft gegeven en die zich overal uitbreidt; want overal heeft men kunnen zien waartoe het proces van totalitarisering van de moderne staat leidt, en welke treurige resultaten zijn bereikt door een arbeidersbeweging die met kannibaalse middelen gedomineerd is door autoritaire en staatsbureaucratieën. Welnu dan, op het moment dat de revolutionairen in alle landen, wat dit centrale vraagstuk aangaat, Spanjaarden worden, kunnen jullie er toch niet over denken iets anders te worden. | ||
| + | |||
| Bezwaren op zuiver strategisch gebied kunnen we veel beter begrijpen. Men kan zich inderdaad afvragen of het nu de meest voor de hand Eggende en doeltreffendste methode is om bijvoorbeeld banken te beroven en het geld te gebruiken voor de aanschaf van drukpersen, waarmee vervolgens subversieve geschriften moeten worden gedrukt. Toch hebben deze kameraden, zij het op een andere manier, wel degelijk doel getroffen: eenvoudig door uiteindelijk in de gevangenis te belanden na lange tijd en zonder aarzelen het actieprogram te hebben uitgevoerd, dat zij voor zichzelf hadden opgesteld. Zij hebben de zaak van de revolutie een grote dienst bewezen, zowel in Spanje als in andere landen, juist omdat zij een duidelijk praktisch actieterrein hebben geschapen, zodat alle over Spanje verspreide libertairen naar buiten kunnen treden en elkaar kunnen herkennen in de strijd voor hun bevrijding. Door hun initiatief besparen zij jullie de moeite van het door lange en moeizame discussies zoeken naar de beste manier om te beginnen te handelen. Een betere manier kan er niet zijn, want theoretisch is zij zeer juist en praktisch zeer goed. | Bezwaren op zuiver strategisch gebied kunnen we veel beter begrijpen. Men kan zich inderdaad afvragen of het nu de meest voor de hand Eggende en doeltreffendste methode is om bijvoorbeeld banken te beroven en het geld te gebruiken voor de aanschaf van drukpersen, waarmee vervolgens subversieve geschriften moeten worden gedrukt. Toch hebben deze kameraden, zij het op een andere manier, wel degelijk doel getroffen: eenvoudig door uiteindelijk in de gevangenis te belanden na lange tijd en zonder aarzelen het actieprogram te hebben uitgevoerd, dat zij voor zichzelf hadden opgesteld. Zij hebben de zaak van de revolutie een grote dienst bewezen, zowel in Spanje als in andere landen, juist omdat zij een duidelijk praktisch actieterrein hebben geschapen, zodat alle over Spanje verspreide libertairen naar buiten kunnen treden en elkaar kunnen herkennen in de strijd voor hun bevrijding. Door hun initiatief besparen zij jullie de moeite van het door lange en moeizame discussies zoeken naar de beste manier om te beginnen te handelen. Een betere manier kan er niet zijn, want theoretisch is zij zeer juist en praktisch zeer goed. | ||
| Regel 52: | Regel 57: | ||
| Kameraden, als onze argumenten jullie juist lijken, verspreid en reproduceer deze tekst dan zo vlug mogelijk, met alle middelen die jullie hebben of kunnen aangrijpen. Zo niet, gooi hem dan ogenblikkelijk weg en begin met het publiceren van nieuwe teksten die beter zijn. Want ongetwijfeld hebben jullie het recht met strengheid over onze bescheiden argumenten te oordelen. Maar nog minder kan getwijfeld worden aan het feit dat de schandelijke werkelijkheid zelf die wij hier naar beste vermogen hebben onthuld, geen onderwerp is waarover het jullie vrij staat te oordelen: integendeel, zij is het die uiteindelijk over jullie allemaal zal oordelen. | Kameraden, als onze argumenten jullie juist lijken, verspreid en reproduceer deze tekst dan zo vlug mogelijk, met alle middelen die jullie hebben of kunnen aangrijpen. Zo niet, gooi hem dan ogenblikkelijk weg en begin met het publiceren van nieuwe teksten die beter zijn. Want ongetwijfeld hebben jullie het recht met strengheid over onze bescheiden argumenten te oordelen. Maar nog minder kan getwijfeld worden aan het feit dat de schandelijke werkelijkheid zelf die wij hier naar beste vermogen hebben onthuld, geen onderwerp is waarover het jullie vrij staat te oordelen: integendeel, zij is het die uiteindelijk over jullie allemaal zal oordelen. | ||
| - | //¡Salud! | + | ¡Salud! |
| ¡Viva la liquidación social! | ¡Viva la liquidación social! | ||
| - | De Internationale Vrienden | + | De Internationale Vrienden |
| - | (september 1980)// | + | //september 1980// |
| ===== Voetnoten ===== | ===== Voetnoten ===== | ||
| Regel 65: | Regel 70: | ||
| * [2] Officiële praktijk om zich van tegenstanders te ontdoen, die zogenaamd op de vlucht worden doodgeschoten. (Noot van de vert.) | * [2] Officiële praktijk om zich van tegenstanders te ontdoen, die zogenaamd op de vlucht worden doodgeschoten. (Noot van de vert.) | ||
| + | {{tag>Spanje repressie gevangenenondersteuning}} | ||
namespace/aan_alle_libertairen.txt · Laatst gewijzigd: 04/06/20 14:59 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
