Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:anarchisme_en_revolutie

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
namespace:anarchisme_en_revolutie [16/10/19 10:14]
127.0.0.1 Externe bewerking
namespace:anarchisme_en_revolutie [25/05/20 12:59] (huidige)
defiance
Regel 7: Regel 7:
   * Modernisering:​ Tommy Ryan   * Modernisering:​ Tommy Ryan
  
-Van 25 tot 31 December ​1921 had te Berlijn een belangrijk Internationaal Anarchistisch Congres plaats. Vrijwel alle Europese landen, en Midden en Zuid Amerika, waren er vertegenwoordigd. Men was samengekomen om naar aanleiding van de revolutionaire gebeurtenissen van de laatste jaren (1917-’21) zijn houding opnieuw te bepalen.+Van 25 tot 31 december ​1921 had te Berlijn een belangrijk Internationaal Anarchistisch Congres plaats. Vrijwel alle Europese landen, en Midden en Zuid Amerika, waren er vertegenwoordigd. Men was samengekomen om naar aanleiding van de revolutionaire gebeurtenissen van de laatste jaren (1917-’21) zijn houding opnieuw te bepalen. 
 + 
 + 
 +---- 
 + 
 +====== Anarchisme en Revolutie ====== 
 + 
 +===== Voorwoord =====
  
 Bart De Ligt, die er o.a. de Nederlandse anarchistische beweging en het //​Internationaal Anti-Militaristisch Bureau// vertegenwoordigde,​ publiceerde naar aanleiding van deze bijeenkomst in het ruimzinnige,​ links-marxistische tijdschrift //Die Aktion// van Pfemfert, een artikel, dat een scherpe kritiek bevatte op het anarchisme, waaruit vooral het burgerlijk-individualistisch onkruid gewied moest worden, terwijl het zich in maatschappelijk opzicht aanmerkelijk te herzien had. Hij ging uit van het feit, dat de anarchisten overal slechts een minderheid vormen. Zelfs al zouden zij principieel nog zo gelijk hebben, dan hadden zij hiermee toch praktisch te rekenen. Hun functie in de revolutionaire beweging was vooral richtend, verruimend en inspirerend van aard. Zij konden in vele opzichten met andere richtingen en stromingen meewerken, op voorwaarde evenwel, dat men hun vrijheid liet te handelen naar hun eigen overtuiging. Hij herinnerde aan de uitspraak van de Zwitserse christensocialist Matthieu, die als sterke kant van het anarchisme het spontane en morele naar voren had gebracht, waardoor „het wereldvraagstuk een karaktervraagstuk"​ wordt. De Ligt erkende de morele deugden van het anarchisme, doch naar zijn mening schoot het in wetenschappelijk,​ organisatorisch en technisch opzicht nog gevaarlijk te kort. Het anarchisme, zou in zekere zin door het marxisme, en het marxisme door het anarchisme gecorrigeerd moeten worden, alvorens de mensheid van deze beide werkelijk voordeel zou kunnen trekken. Bart De Ligt, die er o.a. de Nederlandse anarchistische beweging en het //​Internationaal Anti-Militaristisch Bureau// vertegenwoordigde,​ publiceerde naar aanleiding van deze bijeenkomst in het ruimzinnige,​ links-marxistische tijdschrift //Die Aktion// van Pfemfert, een artikel, dat een scherpe kritiek bevatte op het anarchisme, waaruit vooral het burgerlijk-individualistisch onkruid gewied moest worden, terwijl het zich in maatschappelijk opzicht aanmerkelijk te herzien had. Hij ging uit van het feit, dat de anarchisten overal slechts een minderheid vormen. Zelfs al zouden zij principieel nog zo gelijk hebben, dan hadden zij hiermee toch praktisch te rekenen. Hun functie in de revolutionaire beweging was vooral richtend, verruimend en inspirerend van aard. Zij konden in vele opzichten met andere richtingen en stromingen meewerken, op voorwaarde evenwel, dat men hun vrijheid liet te handelen naar hun eigen overtuiging. Hij herinnerde aan de uitspraak van de Zwitserse christensocialist Matthieu, die als sterke kant van het anarchisme het spontane en morele naar voren had gebracht, waardoor „het wereldvraagstuk een karaktervraagstuk"​ wordt. De Ligt erkende de morele deugden van het anarchisme, doch naar zijn mening schoot het in wetenschappelijk,​ organisatorisch en technisch opzicht nog gevaarlijk te kort. Het anarchisme, zou in zekere zin door het marxisme, en het marxisme door het anarchisme gecorrigeerd moeten worden, alvorens de mensheid van deze beide werkelijk voordeel zou kunnen trekken.
Regel 122: Regel 129:
 Nochtans is en blijft het voor de ontwikkelingsgeschiedenis van de mensheid van buitengewone betekenis, dat de sociaaldemocraten gedurende tientallen jaren de aandacht op de objectieve en mechanische factoren van de maatschappelijke ontwikkeling hebben gericht. Zonder de technisch-economische vooronderstellingen van de moderne industrie kan men zich nu eenmaal geen wereldsocialisme of -communisme denken. Nochtans is en blijft het voor de ontwikkelingsgeschiedenis van de mensheid van buitengewone betekenis, dat de sociaaldemocraten gedurende tientallen jaren de aandacht op de objectieve en mechanische factoren van de maatschappelijke ontwikkeling hebben gericht. Zonder de technisch-economische vooronderstellingen van de moderne industrie kan men zich nu eenmaal geen wereldsocialisme of -communisme denken.
  
-Hiertegenover heeft dan bet anarchisme vooral de betekenis van de subjectieve factoren doen uitkomen. Het doet ons het klassieke woord verstaan: "De geschiedenis van de geest is zijn daad". Ook het technisch-economisch proces zelf is een schepping van de menselijke geest – zij het een "​noodzakelijke"​ schepping -. Maar een nog bijna volkomen onbewuste, blinde, onbeheerste,​ chaotische schepping. Marx en Engels hebben gelijk, als zij zeggen, dat de geschiedenis eigenlijk nog niet is begonnen: wij zijn nog niet meester van de omstandigheden;​ wij worden vooral nog door de maatschappelijke verhoudingen,​ waarin wij leven beheerst. Ook [[Leo Tolstoi|Tolstoi]] en Bakoenin hebben op hun wijs ervan gesproken, dat wij nog slechts door de vóórperiode van de geschiedenis gaan.+Hiertegenover heeft dan bet anarchisme vooral de betekenis van de subjectieve factoren doen uitkomen. Het doet ons het klassieke woord verstaan: "De geschiedenis van de geest is zijn daad". Ook het technisch-economisch proces zelf is een schepping van de menselijke geest – zij het een "​noodzakelijke"​ schepping -. Maar een nog bijna volkomen onbewuste, blinde, onbeheerste,​ chaotische schepping. Marx en Engels hebben gelijk, als zij zeggen, dat de geschiedenis eigenlijk nog niet is begonnen: wij zijn nog niet meester van de omstandigheden;​ wij worden vooral nog door de maatschappelijke verhoudingen,​ waarin wij leven beheerst. Ook [[Leo Tolstoj|Tolstoj]] en Bakoenin hebben op hun wijs ervan gesproken, dat wij nog slechts door de vóórperiode van de geschiedenis gaan.
  
 Schelling heeft treffend de zin van de geschiedenis hierin samengevat, dat de wereld zich ontwikkelt van object tot subject - van zaak tot persoonlijkheid;​ van natuur tot geest -, in de loop van de geschiedenis zal derhalve het subject van steeds groter betekenis wordt voor de algemene levensontwikkeling. Richt zich het geschied proces op een wereld van redelijk samenlevende persoonlijkheden,​ die hun “stofwisseling met de natuur"​ steeds ordelijker regelen, en op grondslag van het door hen beheerste technisch-economische beschavingsproces welbewust een cultuurcosmos bouwen, - dan komt het op de drager van dit proces, de menselijke persoonlijkheid,​ steeds meer aan. Niet slechts een zich onophoudelijk vernieuwend inzicht is noodzakelijk,​ maar ook een zich steeds verdiepende gezindheid, een zich voortdurend stalend willen, een onuitputtelijke drang tot daden. Vandaar ook, dat het anarchisme altijd weer een beroep doet op de diepste spontaniteit,​ en rusteloos het menselijk vermogen om zich zèlf te ontwikkelen bevordert. Vandaar dat het immer het einddoel van alle revolutionaire worsteling bewuste zelf – en wereldbeheersing – in het oog houdt. "Het wereldvraagstuk wordt tot een karakterkwestie"​[8]:​ het anarchisme strijdt voor een nieuwe persoonlijkheid in een nieuwe cultuur. Schelling heeft treffend de zin van de geschiedenis hierin samengevat, dat de wereld zich ontwikkelt van object tot subject - van zaak tot persoonlijkheid;​ van natuur tot geest -, in de loop van de geschiedenis zal derhalve het subject van steeds groter betekenis wordt voor de algemene levensontwikkeling. Richt zich het geschied proces op een wereld van redelijk samenlevende persoonlijkheden,​ die hun “stofwisseling met de natuur"​ steeds ordelijker regelen, en op grondslag van het door hen beheerste technisch-economische beschavingsproces welbewust een cultuurcosmos bouwen, - dan komt het op de drager van dit proces, de menselijke persoonlijkheid,​ steeds meer aan. Niet slechts een zich onophoudelijk vernieuwend inzicht is noodzakelijk,​ maar ook een zich steeds verdiepende gezindheid, een zich voortdurend stalend willen, een onuitputtelijke drang tot daden. Vandaar ook, dat het anarchisme altijd weer een beroep doet op de diepste spontaniteit,​ en rusteloos het menselijk vermogen om zich zèlf te ontwikkelen bevordert. Vandaar dat het immer het einddoel van alle revolutionaire worsteling bewuste zelf – en wereldbeheersing – in het oog houdt. "Het wereldvraagstuk wordt tot een karakterkwestie"​[8]:​ het anarchisme strijdt voor een nieuwe persoonlijkheid in een nieuwe cultuur.
namespace/anarchisme_en_revolutie.1571220880.txt.gz · Laatst gewijzigd: 16/10/19 10:14 door 127.0.0.1