Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- namespace:anarcho-pacifisme [25/03/20 23:14]
defiance
+++ namespace:anarcho-pacifisme [01/04/20 21:31]
defiance
@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+<WRAP center info 60%>
+Deze bijdrage is nog niet volledig en zal de komende tijd worden aangevuld.
+</WRAP>
 ====== Anarcho-pacifisme ======
@@ Regel 27: / Regel 31: @@
 Pacifistisch anarchisme ontwikkelde zich vooral in Nederland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. In Nederland hangt dit samen met de vrij grote [[religieus anarchisme|religieus-anarchistische]] en antimilitaristische bewegingen. [[Henry David Thoreau]] en [[Leo Tolstoj]] zijn vroege denkers in deze denkstroming. Later zouden de ideeën van Mahatma Gandhi veel invloed krijgen hoewel deze vaak vrij selectief aangehaald wordt.
-===== Theorie =====
+===== Theorie en geschiedenis =====
-===== Geschiedenis =====
+Henry David Thoreau (1817-1862)
-===== Kritiek =====
+Leo Tolstoj (1828-1910) zou grote invloed uitoefenen op de ontwikkeling van het anarcho-pacifisme, in het bijzonder binnen religieus-anarchistische kringen. Als jonge aristocraat diende Tolstoj samen met zijn broer in het leger. Hij diende o.a. tijdens de Krimoorlog en had bij de verdediging van Sevastopol het commando over een artilleriebatterij. De ervaringen uit die oorlog waren voor hem zeer traumatisch, en brachten hem tot een antimilitaristische overtuiging. Hij zou de dienstplicht gaan zien als één van de ergste uitingen van overheidsgeweld.[x] Hij zou over de verschrikkingen een reeks korte verhalen schrijven die bekend staan als //Schetsen van Sevastopol// en //Verhalen uit het leger//.
+Nadat Tolstoj het leger had verlaten zou hij terugkeren naar zijn religieuze achtergrond, waarbij 'deugdzaamheid' voor hem steeds meer centraal kwam te staan. Geweld stond volgens hem hier haaks op en was de ultieme autoritaire daad en werd gebruikt om het machtsmisbruik in stand te houden. Tolstoj was van mening dat staten niet het recht hadden om recht te spreken, dit was de taak van god, en hierom zag hij in de staat een zonde. Hij zou hierover, nadat hij getuigen was van een publieke terechtstelling in Parijs, aan een vriend schrijven dat staten "onbeschaamd arrogant zijn in hun drang om gerechtigheid en de wet van god uit te voeren."
+Na meermalige interne conflicten tussen zijn sterke lusten en zijn morele opvattingen keert hij terug naar het christendom en neemt de Bergrede van Jezus Christus als een centraal oriëntatiepunt voor zijn ideeën. Hij ontwikkelt hieruit een geheel eigen christelijke en geweldloze filosofie.
+Mohandis 'Mahatma' Ghandi (1869-1948)
+Alex Comfort, //Peace and Disobedience//, 1946; in //Anarchism - A Documentary History of Libertarian Ideas//, Vol. 2, pag. 51
+===== Antimilitarisme =====
+Militarisme betekend dat men de invloed van het leger op de burgerlijke samenleving accepteert of zelfs viert, wat vaak ook gepaard gaat met sterk nationalistische opvattingen. In de samenleving heeft dit uitwerking op de opvatting over hiërarchieën, discipline en het volgen en gehoorzamen van bevelen. Het leger vervult in dat geval vaak ook een symbolische rol die het welvaren en de trots van een land weerspiegelt. Dit uit zich in culturele zin door eeen voorliefde voor militair vertoon, volksliederen, rangen, orden en vlaggen. Het antimilitarisme richt zich juist tegen het gemilitariseerde staatsapparaat en stelt dat het de vrije geest van de bevolking verstikt.
+Antimilitaristen stellen dat het militarisme uiteindelijk de grip op de samenleving door de heersende klasse versterkt, omdat het de aandacht van het klassenconflict afleid en kritische stemmen monddood maakt. De klassieke antikapitalistische en antimilitaristische redenering is dat de arbeidersklasse altijd de soldaten voor de legers leveren. In nationalistische oorlogen worden uiteindelijk de arbeidersklassen van twee (of meer) landen tegen elkaar worden gemobiliseerd, terwijl deze eigenlijk gemeenschappelijke belangen hebben, namelijk zich te ontdoen van de heersende klasse in eigen land. Hierom zijn de meeste antimilitaristen ook internationalisten: men erkent het gemeenschappelijke belang van de wereldwijde arbeidersklasse en wijst de nationalistische lezing af dat de nationale bezittende klasse en de arbeidersklasse een gemeenschappelijk belang hebben.
+Om de hiervoor genoemde redenen zijn de meeste anarcho-pacifisten eveneens antimilitaristen. De kritiek gaat dus verder dan alleen het feit dat legers geweld gebruiken, het gaat eveneens om de verder werkende invloed op de maatschappij zelf. Andersom is het echter zeker niet zo dat alle antimilitaristen ook pacifisten zijn. De bovenstaande analysen sluiten namelijk niet uit dat men van mening kan zijn dat, om het huidige systeem omver te werpen, geweld nodig zal zijn, of dat men geweld moet gebruik uit zelfverdediging.
+Over het algemeen is het zo dat de meeste antimilitaristen, als zij geweld niet uitsluiten, wel een zeer kritische houding hebben over hoe dit geweld dan georganiseerd moet zijn. Dit wil zeggen, men kan van mening zijn dat in geval van bijvoorbeeld een revolutionaire situatie, er wel milities moeten worden gevormd. Maar anarchisten zijn er in dat geval over het algemeen op gebrand dat deze milities een bepaalde vorm van democratie kennen en een directe relatie hebben met de bevolking. Precies het tegenovergesteld van wat ten tijde van de Russische Revolutie gebeurde met de omvorming van de burgermilities tot het Rode Leger. De milities werden gemilitariseerd en daarmee tot instrument van de nieuwe Bolsjewistische centrale regering gemaakt, in plaats van een instrument van de samenleving waaraan deze verantwoordelijkheid plichtig was.
+===== Heden ten dage =====
+===== Discussie en kritiek =====
+Errico Malatesta heeft het pacifisme nooit expliciet bekritiseerd en nam zelfs een duidelijk stelling in door geweld als zodanig als iets negatiefs te zien.
+<blockquote>Naar mijn mening kan er geen twijfel over bestaan dat het Anarchistische idee, regering afwijzend, in zijn diepste natuur afwijzend staat tegenover geweld, welke de essentie is van elk autoritair systeem – de modus operandi van elke overheid.[x]</blockquote>
+Hij stelde dat geweld een hellend vlak is en dat zelfs "de beste theorieën en nobelste intenties" geen garantie bieden dat anarchisten niet, net als de rest van de mensheid, hun oorspronkelijke doel uit het oog verliezen en niet meer in staat zijn hun programma waardoor zij zich lieten inspireren om te zetten.[x] Toch was Malatesta van mening dat geweld een noodzakelijk kwaad is om het geweld van de staat op te heffen. Hierover zegt hij:
+<blockquote>Het is zeer zeker dat de bourgeoisie geen recht heeft om te klagen over het geweld van diens vijanden, omdat hun hele geschiedenis, als een klasse, een geschiedenis is van bloedvergieten, en omdat het systeem van uitbuiting, welke de wet is van hun leven, dagelijks hecatombes van slachtoffers produceert.[...]
+Laten we, omdat historische ontwikkelingen ons tot de noodzaak van geweld hebben gedreven, geweld gebruiken; maar laat ons nooit vergeten dat dit een kwestie is van bittere noodzaak, en in de basis indruist tegen ons streven. Laten we niet vergeten dat de hele geschiedenis getuigd van het volgende verontrustende feit: wanneer verzet tegen onderdrukking zegevierde, bracht dit altijd nieuwe onderdrukking met zich mee. Dit waarschuwt ons dat dit altijd zo zal zijn tot er voor eens en altijd gebroken wordt met deze bloedige traditie uit het verleden, en geweld beperkt wordt tot de striktste noodzakelijkheid.[x]</blockquote>
+Peter Gelderloos heeft in zijn boek //How Nonviolence Protects the State// (vert. Hoe geweldloosheid de staat beschermd) kritiek op de geweldloosheid en stelt dat deze racistisch[x], patriarchaal[x] op privilege stoelt en de staat in de hand werkt (en daarmee geweld in stand houdt).
+Hij stelt dat het beeld dat wordt geschetst over de onafhankelijkheidsstrijd in India, en de rol daarbinnen van de geweldloosheid van de beweging rond Mahatma Ghandi, in het Westen veel te rooskleurig is. Volgens hem waren juist verschillende gewelddadige factoren reden voor Groot-Brittannië om te besluiten zich uit India terug te trekken. Hij noemt de enorme verliezen die het land geleden had tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog en de gewapende strijd tussen de Arabieren en Joden in de toen nog Britse kolonie Palestina. "De duidelijke dreiging dat de Indiase bevolking de burgerlijke ongehoorzaamheid op zouden geven en massaal de wapens zouden opnemen als zij te lang zouden worden genegeerd [...]"[x] Volgens Gelderloos wordt er een veel te rooskleurig beeld geschetst van de zogenaamde pacifistische overwinningen en dat de vaak aangehaalde Ghandi en Dr. Martin Luther King feitelijk doel boven middel stelden en ook gewapende bewegingen in Palestina en en Vietnam als voorbeelden aanhaalden.[x]
 ===== Verder lezen =====
@@ Regel 37: / Regel 78: @@
   * [[Errico Malatesta]] - [[Anarchie en geweld]]
   * [[Leo Tolstoj]] - [[Gij zult niet doden]]
+===== Voetnoten =====
+  * [x] Peter Marshall, //Demanding the Impossible//, 1991, pag. x
+  * [x] Errico Malatesta, //Violence as a social factor//, 1895; in Robert Graham (ed.), //A Documentary History of Libertarian Ideas//, Vol. 1., Black Rose Books 2005, pag. 161.
+  * [x] Errico Malatesta, //[[Anarchie en geweld]]//, 1894.
+  * [x] Ibid.
+  * [x] Peter Gelderloos, //How Nonviolence Protects the State//, South end Press 2007, pag. 23.
+  * [x] Ibid. pag. 65.
+  * [x] Ibid. pag. 7-8.
+  * [x] Ibid. pag. 24.
+===== Bronnen =====

Anarchisme.nl

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen

Verschillen

Paginahulpmiddelen