Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:het_internationale_anarchosyndicalisme_en_de_cnt

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
Volgende revisie Beide kanten volgende revisie
namespace:het_internationale_anarchosyndicalisme_en_de_cnt [12/04/19 19:48]
defiance verwijderd
namespace:het_internationale_anarchosyndicalisme_en_de_cnt [16/04/19 11:21]
defiance
Regel 1: Regel 1:
-====== Het internationale ​anarcho-syndicalisme ​en de CNT ====== +====== Het internationale ​anarchosyndicalisme ​en de CNT ====== 
-//Door André Prudhommeaux//​+//​Door ​[[André Prudhommeaux]]//
  
   * Oorspronkelijke titel: Congrès extraordinaire de l'AIT [1937]. Discussion sur le Rapport de la CNT'   * Oorspronkelijke titel: Congrès extraordinaire de l'AIT [1937]. Discussion sur le Rapport de la CNT'
Regel 12: Regel 12:
 ---- ----
  
-====== Het internationale ​anarcho-syndicalisme ​en de CNT ======+====== Het internationale ​anarchosyndicalisme ​en de CNT ======
  
 ===== Discussie op het IAA-congres van december 1937 ===== ===== Discussie op het IAA-congres van december 1937 =====
Regel 51: Regel 51:
   - Rechtzetting van de vergissingen en onjuiste informatie, door buitenlandse kameraden verspreid.   - Rechtzetting van de vergissingen en onjuiste informatie, door buitenlandse kameraden verspreid.
  
-Wij willen uitdrukkelijk vaststellen dat in onze ogen de IAA geen schuld heeft aan het tekorstschieten van het wereldproletariaat. Wat wij bekritiseren is het gebrek aan inzicht van sommige kameraden die we op deze plaats het verwijt maken te hebben geloofd dat wij de standpunten van het anarcho- syndicalisme ​definitief hebben afgezworen. In werkelijkheid vormt onze actie de grootste propagandacampagne die ooit voor het anarcho-syndicalisme ​is gevoerd. En als de IAA nieuw leven kan worden ingeblazen, zal dat te danken zijn aan het prestige van het anarchisme in Spanje. De CNT is geen beweging die haar dynamiek heeft verloren. Zij is integendeel aan het groeien en geeft blijk van meer respect voor de federa-listische ​principes dan degenen die van de hoge toren van hun doctrinaire orthodoxie hun kritiek over ons uitstorten. Ons rapport geeft een gedetailleerde opsomming van de resoluties die door de Plenums zijn goedgekeurd,​ van de circulaires der Regionales, van de besluiten der Comités en de bekrachtiging ervan door de basis, inclusief alle nodige details. Hetgeen bewijst dat de wil van de hele beweging te allen tijde is gerespecteerd.+Wij willen uitdrukkelijk vaststellen dat in onze ogen de IAA geen schuld heeft aan het tekorstschieten van het wereldproletariaat. Wat wij bekritiseren is het gebrek aan inzicht van sommige kameraden die we op deze plaats het verwijt maken te hebben geloofd dat wij de standpunten van het anarchosyndicalisme ​definitief hebben afgezworen. In werkelijkheid vormt onze actie de grootste propagandacampagne die ooit voor het anarchosyndicalisme ​is gevoerd. En als de IAA nieuw leven kan worden ingeblazen, zal dat te danken zijn aan het prestige van het anarchisme in Spanje. De CNT is geen beweging die haar dynamiek heeft verloren. Zij is integendeel aan het groeien en geeft blijk van meer respect voor de federalistische ​principes dan degenen die van de hoge toren van hun doctrinaire orthodoxie hun kritiek over ons uitstorten. Ons rapport geeft een gedetailleerde opsomming van de resoluties die door de Plenums zijn goedgekeurd,​ van de //circulaires der Regionales//, van de besluiten der Comités en de bekrachtiging ervan door de basis, inclusief alle nodige details. Hetgeen bewijst dat de wil van de hele beweging te allen tijde is gerespecteerd.
  
 Men heeft ons het verwijt gemaakt dat we niet alle kwesties in handen van Algemene Vergaderingen van de arbeiders hebben gelegd. Het is verkeerd te geloven dat die vergaderingen geen risico’s zouden vormen voor een gezonde ontwikkeling van onze revolutie. Door het feit dat de grote massa van onze nieuwe leden geen vorming heeft gekregen en dat zij een egoïstische mentaliteit heeft aangekweekt,​ zou de ontwikkeling dikwijls vertraagd zijn in plaats van versneld. In de tijden die we beleven, zijn we niet in staat overvloed en gelijkheid te scheppen. Deze tijden vergen van iedereen grote offers. Het zou riskant zijn te verwacht of te eisen dat degenen die meer uit opportunisme dan uit idealisme lid van onze organisatie zijn geworden, tot die offers bereid zouden zijn. Met die realiteit moeten we dus rekening houden. We mogen het niet aan de arbeiders zelf overlaten om uit te maken hoe zij betaald willen worden. Bij een dergelijke onderneming,​ in een wereld van vijanden, kan men niet iedereen carte blanche geven, vooral niet aan kersverse leden. Onze tegenstander luistert ons af, bespioneert ons, houdt ons in de gaten. Het spreekt dus vanzelf dat in de gegeven omstandigheden de complexe problematiek van de anarchistische beweging alleen kan worden behandeld door de oude garde van militanten die hebben blijk gegeven van een absolute onkreukbaarheid. Men heeft ons het verwijt gemaakt dat we niet alle kwesties in handen van Algemene Vergaderingen van de arbeiders hebben gelegd. Het is verkeerd te geloven dat die vergaderingen geen risico’s zouden vormen voor een gezonde ontwikkeling van onze revolutie. Door het feit dat de grote massa van onze nieuwe leden geen vorming heeft gekregen en dat zij een egoïstische mentaliteit heeft aangekweekt,​ zou de ontwikkeling dikwijls vertraagd zijn in plaats van versneld. In de tijden die we beleven, zijn we niet in staat overvloed en gelijkheid te scheppen. Deze tijden vergen van iedereen grote offers. Het zou riskant zijn te verwacht of te eisen dat degenen die meer uit opportunisme dan uit idealisme lid van onze organisatie zijn geworden, tot die offers bereid zouden zijn. Met die realiteit moeten we dus rekening houden. We mogen het niet aan de arbeiders zelf overlaten om uit te maken hoe zij betaald willen worden. Bij een dergelijke onderneming,​ in een wereld van vijanden, kan men niet iedereen carte blanche geven, vooral niet aan kersverse leden. Onze tegenstander luistert ons af, bespioneert ons, houdt ons in de gaten. Het spreekt dus vanzelf dat in de gegeven omstandigheden de complexe problematiek van de anarchistische beweging alleen kan worden behandeld door de oude garde van militanten die hebben blijk gegeven van een absolute onkreukbaarheid.
  
-Waarin we wel zijn geslaagd, is het realiseren van het federalisme binnen de organisatie. Alle besluiten en alle resoluties zijn besproken door de bonden en de lokale federaties. Ik geloof niet dat men redelijkerwijze nog meer van ons mag vragen!+Waarin we wel zijn geslaagd, is het realiseren van het federalisme ​//binnen de organisatie//. Alle besluiten en alle resoluties zijn besproken door de bonden en de lokale federaties. Ik geloof niet dat men redelijkerwijze nog meer van ons mag vragen!
  
 ==== 2. Interventie van de Belgische afgevaardigde ==== ==== 2. Interventie van de Belgische afgevaardigde ====
Regel 61: Regel 61:
 **BELGIË —** De interventie van de afgevaardigde van België zal zo kort mogelijk zijn, maar het is evident dat het door de Spaanse delegatie aan het Congres gepresenteerde algemene rapport van de CNT het belangrijkste document vormt waarmee het Congres zich dient bezig te houden. Ik wil er nadrukkelijk op wijzen dat mijn mandaat een mandaat van vertrouwen is — en dat geeft mij het gezag om stelling te kiezen in naam van de hele organisatie die ik vertegenwoordig;​ mijn standpunt zal achteraf moeten worden besproken en indien nodig bekritiseerd. Wat nu het rapport betreft waarover wij van gedachten moeten wisselen — ik denk dat alle afgevaardigden in dezelfde omstandigheid verkeren, want het rapport is hier aan ons voorgelegd nadat het Congres al was begonnen. Deze interventie is vriendschappelijk bedoeld en nu is gebleken dat we het niet over alles eens kunnen worden, heeft zij tot doel althans een betere onderlinge verstandhouding mogelijk te maken. **BELGIË —** De interventie van de afgevaardigde van België zal zo kort mogelijk zijn, maar het is evident dat het door de Spaanse delegatie aan het Congres gepresenteerde algemene rapport van de CNT het belangrijkste document vormt waarmee het Congres zich dient bezig te houden. Ik wil er nadrukkelijk op wijzen dat mijn mandaat een mandaat van vertrouwen is — en dat geeft mij het gezag om stelling te kiezen in naam van de hele organisatie die ik vertegenwoordig;​ mijn standpunt zal achteraf moeten worden besproken en indien nodig bekritiseerd. Wat nu het rapport betreft waarover wij van gedachten moeten wisselen — ik denk dat alle afgevaardigden in dezelfde omstandigheid verkeren, want het rapport is hier aan ons voorgelegd nadat het Congres al was begonnen. Deze interventie is vriendschappelijk bedoeld en nu is gebleken dat we het niet over alles eens kunnen worden, heeft zij tot doel althans een betere onderlinge verstandhouding mogelijk te maken.
  
-Ik van mijn kant zal trachten getrouw de mening over te brengen van de mensen die ik vertegenwoordig. Alle stellingen van de CNT zijn samen te vatten in een formule, die zij overigens zelf voortdurend gebruikt: ‘Wij moeten de oorlog winnen.’ Zodra de oorlog gewonnen is, zullen alle andere problemen zonder moeite op te lossen zijn. Om de oorlog te kunnen winnen moest er een bondgenootschap gesloten worden met tegenstanders op maatschappelijk,​ politiek of doctrinair gebied, met republikeinen,​ katholieken,​ stalinisten, ​enzo-voort. Het zijn vreselijk gevaarlijke bondgenoten,​ met grenzeloze ambities. Men dient er zich van bewust te zijn dat bepaalde Spaanse sectoren van wat men gewoonlijk de ‘proletarische beweging’ noemt, een beslissende rol hebben gespeeld bij het tot stilstand brengen van de revolutie. Zij hebben pressie uitgeoefend om te trachten fundamentele en principiële concessies af te dwingen, en de CNT zover te krijgen dat ze een aantal dingen zou afzweren zonder dat die beslissingen door een congres of een vergadering van de vakbonden waren goedgekeurd. Ik doel bijvoorbeeld op de standpunten die zonder overleg of controle zijn verdedigd door de pers van de Confederatie. In die pers lees ik apologieën van Kemal Pasja, Stalin, het Russische paradijs en de Mexicaanse democratie. Die gedragslijn wordt doorgetrokken in de SIA[4] en de organen van de CNT in het buitenland. Zo hebben we geconstateerd dat bepaalde toespraken van Roosevelt met enthousiasme zijn begroet in artikelen die hem voorspiegelen als voorbeeld van een waarachtig democraat. Het komt hierop neer, dat de New Deal van de Amerikanen gelijkwaardig wordt geacht aan het anarchistisch socialisme.+Ik van mijn kant zal trachten getrouw de mening over te brengen van de mensen die ik vertegenwoordig. Alle stellingen van de CNT zijn samen te vatten in een formule, die zij overigens zelf voortdurend gebruikt: ‘Wij moeten de oorlog winnen.’ Zodra de oorlog gewonnen is, zullen alle andere problemen zonder moeite op te lossen zijn. Om de oorlog te kunnen winnen moest er een bondgenootschap gesloten worden met tegenstanders op maatschappelijk,​ politiek of doctrinair gebied, met republikeinen,​ katholieken,​ stalinisten, ​enzovoort. Het zijn vreselijk gevaarlijke bondgenoten,​ met grenzeloze ambities. Men dient er zich van bewust te zijn dat bepaalde Spaanse sectoren van wat men gewoonlijk de ‘proletarische beweging’ noemt, een beslissende rol hebben gespeeld bij het tot stilstand brengen van de revolutie. Zij hebben pressie uitgeoefend om te trachten fundamentele en principiële concessies af te dwingen, en de CNT zover te krijgen dat ze een aantal dingen zou afzweren zonder dat die beslissingen door een congres of een vergadering van de vakbonden waren goedgekeurd. Ik doel bijvoorbeeld op de standpunten die zonder overleg of controle zijn verdedigd door de pers van de Confederatie. In die pers lees ik apologieën van Kemal Pasja, Stalin, het Russische paradijs en de Mexicaanse democratie. Die gedragslijn wordt doorgetrokken in de SIA[4] en de organen van de CNT in het buitenland. Zo hebben we geconstateerd dat bepaalde toespraken van Roosevelt met enthousiasme zijn begroet in artikelen die hem voorspiegelen als voorbeeld van een //waarachtig democraat//. Het komt hierop neer, dat de New Deal van de Amerikanen gelijkwaardig wordt geacht aan het anarchistisch socialisme.
  
 Wat hebben al die bondgenootschappen opgeleverd? ​ Wat hebben al die bondgenootschappen opgeleverd? ​
Regel 71: Regel 71:
 Door beslag te leggen op de gelden die de republikeinse bourgeoisie zo schandalig heeft misbruikt, hadden de CNT en de FAI op eigen kracht een grootse wereldactie kunnen organiseren in plaats van alleen maar kleine collectes voor voedsel, medicijnen enzovoort Door bijna uitsluitend met niet- anarchisten samen te gaan, hebben ze geen dagblad kunnen oprichten, hebben ze geen campagne kunnen voeren met affiches en meetings, hebben ze geen boycotacties of embargo kunnen organiseren,​ en geen grootscheepse mobilisatie van vrijwilligers,​ die een enorme morele invloed zou hebben gehad. Tegen de manier waarop ik de situatie nu heb geschetst, kan één bezwaar rijzen: de kwestie van de Russische wapenleveranties en de voorwaarden die de regering van Stalin daaraan heeft verbonden. Door beslag te leggen op de gelden die de republikeinse bourgeoisie zo schandalig heeft misbruikt, hadden de CNT en de FAI op eigen kracht een grootse wereldactie kunnen organiseren in plaats van alleen maar kleine collectes voor voedsel, medicijnen enzovoort Door bijna uitsluitend met niet- anarchisten samen te gaan, hebben ze geen dagblad kunnen oprichten, hebben ze geen campagne kunnen voeren met affiches en meetings, hebben ze geen boycotacties of embargo kunnen organiseren,​ en geen grootscheepse mobilisatie van vrijwilligers,​ die een enorme morele invloed zou hebben gehad. Tegen de manier waarop ik de situatie nu heb geschetst, kan één bezwaar rijzen: de kwestie van de Russische wapenleveranties en de voorwaarden die de regering van Stalin daaraan heeft verbonden.
  
-Maar indien de CNT erin was geslaagd de posities en de macht die zij in de revolutie had veroverd, te handhaven en te versterken, had zij over voldoende geld beschikt om daardoor haar leverancier zelf te kunnen kiezen. Besnard heeft ons de elementen gegeven om deze kwestie te beoordelen[5],​ en naar onze mening heeft hij het bewijs geleverd dat men dank zij de miljarden uit de Bank van Spanje zoveel wapens had kunnen krijgen als men maar wilde, precies zoals de Japanners en de Italianen ook nu nog Russische olie geleverd krijgen, ondanks de tegenstellingen tussen deze machten. Rusland heeft alles in het werk gesteld om in Spanje het leeuwendeel te krijgen, maar als dat niet mogelijk was geweest, zou het zich hebben vergenoegd met handelsrelaties. Alles slikken om van de Russen toch maar wapens te krijgen, was geen realistische oplossing. De door de CNT gevoerde politiek van compromissen heeft haar zelf, maar vooral de anarchistische beweging en het anarcho-syndicalisme ​buiten Spanje verzwakt Bovendien is zij voortdurend in ergere mate de gevangene geworden van de stalinistische chantage, en de vraag is nu wanneer en hoe er te ontkomen valt aan die chantage, die door het kolonisatiespelletje en de druppelsgewijs uitgevoerde wapenleveranties van de Russen tot het voortduren van de slachting en de versterking van de reactie leidt+Maar indien de CNT erin was geslaagd de posities en de macht die zij in de revolutie had veroverd, te handhaven en te versterken, had zij over voldoende geld beschikt om daardoor haar leverancier zelf te kunnen kiezen. Besnard heeft ons de elementen gegeven om deze kwestie te beoordelen[5],​ en naar onze mening heeft hij het bewijs geleverd dat men dank zij de miljarden uit de Bank van Spanje zoveel wapens had kunnen krijgen als men maar wilde, precies zoals de Japanners en de Italianen ook nu nog Russische olie geleverd krijgen, ondanks de tegenstellingen tussen deze machten. Rusland heeft alles in het werk gesteld om in Spanje het leeuwendeel te krijgen, maar als dat niet mogelijk was geweest, zou het zich hebben vergenoegd met handelsrelaties. Alles slikken om van de Russen toch maar wapens te krijgen, was geen realistische oplossing. De door de CNT gevoerde politiek van compromissen heeft haar zelf, maar vooral de anarchistische beweging en het anarchosyndicalisme ​buiten Spanje verzwakt Bovendien is zij voortdurend in ergere mate de gevangene geworden van de stalinistische chantage, en de vraag is nu wanneer en hoe er te ontkomen valt aan die chantage, die door het kolonisatiespelletje en de druppelsgewijs uitgevoerde wapenleveranties van de Russen tot het voortduren van de slachting en de versterking van de reactie leidt
  
 Wij hebben over het verleden gesproken, maar de Spaanse afgevaardigden zouden ons vooral moeten vertellen hoe de toekomst eruit ziet. Ik zou willen dat zij ons zouden uiteenzetten hoe zij zich uit de greep van het verleden willen losmaken en hoe wij hen daarbij kunnen helpen. Natuurlijk, hoe de toekomst eruit ziet, weet niemand, en we moeten niet voor profeet willen spelen. Maar het zou onvergeeflijk zijn te zeggen: we willen de oorlog winnen — en niet te zeggen op welke manier men dat wil doen. Het gaat erom te weten wat de onmiddellijke vooruitzichten zijn, wat de gedragslijn in de toekomst zal zijn, wie uw bondgenoten worden, welke uw actiemethoden zullen zijn, welke reacties te verwachten zijn, enzovoort. Over al die dingen wordt in het Spaanse rapport met geen woord gerept, en dat is het juist wat ons het meest bezorgd maakt, want het wettigt het vermoeden dat de leiding over de economische aangelegenheden,​ het politieke leven en de oorlog zelf in het land in het algemeen, en in de vakbonden in het bijzonder, zal blijven afhangen van factoren die niets te maken hebben met de wil en de aspiraties van het arbeidersvolk.[6] Wij hebben over het verleden gesproken, maar de Spaanse afgevaardigden zouden ons vooral moeten vertellen hoe de toekomst eruit ziet. Ik zou willen dat zij ons zouden uiteenzetten hoe zij zich uit de greep van het verleden willen losmaken en hoe wij hen daarbij kunnen helpen. Natuurlijk, hoe de toekomst eruit ziet, weet niemand, en we moeten niet voor profeet willen spelen. Maar het zou onvergeeflijk zijn te zeggen: we willen de oorlog winnen — en niet te zeggen op welke manier men dat wil doen. Het gaat erom te weten wat de onmiddellijke vooruitzichten zijn, wat de gedragslijn in de toekomst zal zijn, wie uw bondgenoten worden, welke uw actiemethoden zullen zijn, welke reacties te verwachten zijn, enzovoort. Over al die dingen wordt in het Spaanse rapport met geen woord gerept, en dat is het juist wat ons het meest bezorgd maakt, want het wettigt het vermoeden dat de leiding over de economische aangelegenheden,​ het politieke leven en de oorlog zelf in het land in het algemeen, en in de vakbonden in het bijzonder, zal blijven afhangen van factoren die niets te maken hebben met de wil en de aspiraties van het arbeidersvolk.[6]
Regel 85: Regel 85:
 Ik hoop dat men de militarisatie staakt voor het te laat is, en dat men weer een beroep op het gewapende volk zal doen. Dat is het enige middel om met Franco af te rekenen en de Revolutie te maken, zowel in de provincies die in handen zijn van de opstandige generaals, als in die waar de vijfde colonne aan het werk is. Ik hoop dat men de militarisatie staakt voor het te laat is, en dat men weer een beroep op het gewapende volk zal doen. Dat is het enige middel om met Franco af te rekenen en de Revolutie te maken, zowel in de provincies die in handen zijn van de opstandige generaals, als in die waar de vijfde colonne aan het werk is.
  
-Het tweede punt in de uiteenzetting van Vazquez betreft de deelneming ​aan de regering. Dat is nu een zwaard dat maar aan één kant snijdt! De CNT heeft inderdaad uit het feit dat ze tot de regering is toegetreden,​ niet het minste voordeel gepuurd, en op geen enkele manier haar prestige en haar macht vergroot. Ze heeft eenvoudigweg bijgedragen tot de hernieuwing van de methoden en de krachten van de tegenstander,​ en haar eigen rol van revolutionaire oppositie in het antifascistisch blok verloochend. Zoals Rudolf Rocker in zijn boekje Die spanische Tragödie opmerkt, de mensen komen niet in opstand tegen een regering waarin hun eigen vertegenwoordiger zetelt.+Het tweede punt in de uiteenzetting van Vazquez betreft de deelname ​aan de regering. Dat is nu een zwaard dat maar aan één kant snijdt! De CNT heeft inderdaad uit het feit dat ze tot de regering is toegetreden,​ niet het minste voordeel gepuurd, en op geen enkele manier haar prestige en haar macht vergroot. Ze heeft eenvoudigweg bijgedragen tot de hernieuwing van de methoden en de krachten van de tegenstander,​ en haar eigen rol van revolutionaire oppositie in het antifascistisch blok verloochend. Zoals Rudolf Rocker in zijn boekje ​//Die spanische Tragödie// opmerkt, de mensen komen niet in opstand tegen een regering waarin hun eigen vertegenwoordiger zetelt.
  
-Door deelneming ​aan de regering blokkeert men de instinctieve beweging van de massa’s. Indien men dan tenminste nog openlijk was uitgekomen voor de ware natuur van het com-promis, indien men had toegegeven dat het om een strategische terugtocht ging — teken en gevolg van zwakheid, van een situatie waarin men voorlopig de gebeurtenissen diende af te wachten! Maar het vreselijke is dat de afgevaardigden van de CNT er nog altijd van overtuigd zijn dat hun deelneming ​aan de regering de kansen van de revolutie alleen maar heeft doen stijgen, dat de ervaring die in deze omstandigheden is opgedaan positief is geweest, en dat men om een vernieuwing mogelijk te maken het absolute in de opvattingen van het anarchistisch Communisme, het Anarcho-syndicalisme ​en de directe actie dient te corrigeren Op dit moment verdedigt de CNT een minimumprogramma dat in tegenstelling tot dat van de sociaal-democratie geen simpel overgangsprogramma is, of een compromis tussen ‘realiteit’ en ‘principes’. Het gaat wel degelijk om een principewijziging,​ veroorzaakt door de Overgang, en geproclameerd tot richtlijn voor de hele internationale beweging, dus voor alle situaties in heden en toekomst Ik weet dat in dit opzicht de positie van de CNT ongetwijfeld niet zo duidelijk als een totale heroriëntering wordt gepresenteerd. 'Ons verleden moet u een waarborg zijn voor onze toekomst’,​ vertelt men ons, en men legt ons uit dat het in hoofdzaak om aangelegenheden van tactische aard gaat die niet betekenen dat men het einddoel laat varen. Maar iedereen weet dat een verandering van tactiek er op lange termijn toe leidt dat men, op het moment dat methoden en doelstellingen niet meer met elkaar te verenigen zijn, de principes laat varen.+Door deelname ​aan de regering blokkeert men de instinctieve beweging van de massa’s. Indien men dan tenminste nog openlijk was uitgekomen voor de ware natuur van het compromis, indien men had toegegeven dat het om een strategische terugtocht ging — teken en gevolg van zwakheid, van een situatie waarin men voorlopig de gebeurtenissen diende af te wachten! Maar het vreselijke is dat de afgevaardigden van de CNT er nog altijd van overtuigd zijn dat hun deelname ​aan de regering de kansen van de revolutie alleen maar heeft doen stijgen, dat de ervaring die in deze omstandigheden is opgedaan positief is geweest, en dat men om een vernieuwing mogelijk te maken het absolute in de opvattingen van het anarchistisch Communisme, het Anarchosyndicalisme ​en de directe actie dient te corrigeren Op dit moment verdedigt de CNT een minimumprogramma dat in tegenstelling tot dat van de sociaal-democratie geen simpel overgangsprogramma is, of een compromis tussen ‘realiteit’ en ‘principes’. Het gaat wel degelijk om een //principewijziging//, veroorzaakt door de //Overgang//, en geproclameerd tot richtlijn voor de hele internationale beweging, dus voor alle situaties in heden en toekomst Ik weet dat in dit opzicht de positie van de CNT ongetwijfeld niet zo duidelijk als een totale heroriëntering wordt gepresenteerd. 'Ons verleden moet u een waarborg zijn voor onze toekomst’,​ vertelt men ons, en men legt ons uit dat het in hoofdzaak om aangelegenheden van tactische aard gaat die niet betekenen dat men het einddoel laat varen. Maar iedereen weet dat een verandering van tactiek er op lange termijn toe leidt dat men, op het moment dat methoden en doelstellingen niet meer met elkaar te verenigen zijn, de principes laat varen.
  
-Als men beweert: ‘het doel heiligt de middelen’,​ bewerkt men wat ik met recht ‘de bolsjewisering van het anarchisme’ mag noemen — en wij achten het van essentieel belang dat dit sofisme wordt afgewezen, als men tenminste de fouten die zijn begaan in de toekomst nog wil en kan goedmaken. Wij wensen te weten wat in de ogen van onze Spaanse kameraden de motieven zijn, die hen ertoe brengen te pleiten voor een deelneming ​aan de regering. Dan kunnen we die motieven samen onderzoeken om te zien wat ze waard zijn. Wat mijzelf betreft, ik kan me niet verzoenen met de zeven punten van de FAI zoals ze in le Réveil uit Genève zijn gepubliceerd,​[7] want die principeverklaring vormt een vals uitgangspunt. Het gebrek aan wapens en organisatie wordt aangevoerd als hoofdreden voor het nemen van maatregelen op bestuurlijk en militair gebied. Welnu, het is verkeerd te denken dat militarisatie organisatie is; het betekent integendeel de ergste vorm van desorganisatie. Het idee dat men een versterking van de bestuurlijke en militaristische principes dient te accepteren om de revolutie te verdedigen, is in onze ogen onaanvaardbaar. Het is fout geweest — een fout die naar we hopen nog te herstellen is — hieraan mee te doen onder het voorwendsel dat het beter is de noodzaak ervan te erkennen dan er passief de gevolgen van te ondergaan en aan anderen de zorg over te laten om die te interpreteren.+Als men beweert: ‘het doel heiligt de middelen’,​ bewerkt men wat ik met recht ‘de bolsjewisering van het anarchisme’ mag noemen — en wij achten het van essentieel belang dat dit sofisme wordt afgewezen, als men tenminste de fouten die zijn begaan in de toekomst nog wil en kan goedmaken. Wij wensen te weten wat in de ogen van onze Spaanse kameraden de motieven zijn, die hen ertoe brengen te pleiten voor een deelname ​aan de regering. Dan kunnen we die motieven samen onderzoeken om te zien wat ze waard zijn. Wat mijzelf betreft, ik kan me niet verzoenen met de zeven punten van de FAI zoals ze in //le Réveil// uit Genève zijn gepubliceerd,​[7] want die principeverklaring vormt een vals uitgangspunt. Het gebrek aan wapens en organisatie wordt aangevoerd als hoofdreden voor het nemen van maatregelen op bestuurlijk en militair gebied. Welnu, het is verkeerd te denken dat militarisatie organisatie is; het betekent integendeel de ergste vorm van desorganisatie. Het idee dat men een versterking van de bestuurlijke en militaristische principes dient te accepteren om de revolutie te verdedigen, is in onze ogen onaanvaardbaar. Het is fout geweest — een fout die naar we hopen nog te herstellen is — hieraan mee te doen onder het voorwendsel dat het beter is de noodzaak ervan te erkennen dan er passief de gevolgen van te ondergaan en aan anderen de zorg over te laten om die te interpreteren.
  
 Voor het verbond met de communisten hebben wij maar één woord: dat was geen vergissing, maar een misdaad. Zoals Rocker heeft geschreven in het boek dat ik zoeven al heb genoemd: ‘Het gecamoufleerde fascisme is gevaarlijker dan het openlijk beleden fascisme.’ Niet alleen in Spanje, maar in heel de wereld geeft die tactiek van bondgenootschappen het bolsjewisme de kans om zich te handhaven en te versterken, terwijl men zijn contrarevolutionaire rol overal onverbiddelijk had moeten ontmaskeren. Dat is de misdaad. Voor het verbond met de communisten hebben wij maar één woord: dat was geen vergissing, maar een misdaad. Zoals Rocker heeft geschreven in het boek dat ik zoeven al heb genoemd: ‘Het gecamoufleerde fascisme is gevaarlijker dan het openlijk beleden fascisme.’ Niet alleen in Spanje, maar in heel de wereld geeft die tactiek van bondgenootschappen het bolsjewisme de kans om zich te handhaven en te versterken, terwijl men zijn contrarevolutionaire rol overal onverbiddelijk had moeten ontmaskeren. Dat is de misdaad.
Regel 107: Regel 107:
 **ZWEDEN (Jensen) —** De aangelegenheden die wij hier te behandelen hebben, zijn te complex om dat te kunnen doen zonder een uitgebreide en grondige kennis van de situatie in Spanje en van het verloop van de revolutie in dit land. Die kennis hebben we niet, omdat we de taal niet beheersen en over te weinig informatie beschikken. Bij onze pogingen om inzicht te krijgen zijn we verplicht op anderen af te gaan. **ZWEDEN (Jensen) —** De aangelegenheden die wij hier te behandelen hebben, zijn te complex om dat te kunnen doen zonder een uitgebreide en grondige kennis van de situatie in Spanje en van het verloop van de revolutie in dit land. Die kennis hebben we niet, omdat we de taal niet beheersen en over te weinig informatie beschikken. Bij onze pogingen om inzicht te krijgen zijn we verplicht op anderen af te gaan.
  
-Rüdiger verklaart[9] dat de CNT van de volledige uitvoering van haar programma heeft moeten afzien om het blok van de diverse antifascistische sectoren te kunnen handhaven. Volgens Souchy bestond er een andere mogelijkheid,​ met name in Catalonië, waar het numerieke overwicht van de CNT-FAI enorm was. Maar dan was het noodzakelijk geweest dat het anarcho-communistisch ​regime in het buitenland werd gesteund door de internationalisering van de revolutie. Het is zo goed als zeker dat de arbeiders in juli 1936 de politieke en economische macht van de bourgeoisie bijna helemaal gebroken hebben. In ieder geval zijn zij zowel in Aragon, Castilië, Levante, Murcia en Andalusië als in Catalonië zelf en in Barcelona begonnen met de opmars van het socialisme op de grondslagen van de collectivisatie. In het dorp en in de fabriek was er geen plaats meer voor politieke kwakzalvers en uitbuiters, en dat alleen al rechtvaardigde alle verwachtingen die toen bestonden.+Rüdiger verklaart[9] dat de CNT van de volledige uitvoering van haar programma heeft moeten afzien om het blok van de diverse antifascistische sectoren te kunnen handhaven. Volgens Souchy bestond er een andere mogelijkheid,​ met name in Catalonië, waar het numerieke overwicht van de CNT-FAI enorm was. Maar dan was het noodzakelijk geweest dat het anarchocommunistisch ​regime in het buitenland werd gesteund door de internationalisering van de revolutie. Het is zo goed als zeker dat de arbeiders in juli 1936 de politieke en economische macht van de bourgeoisie bijna helemaal gebroken hebben. In ieder geval zijn zij zowel in Aragon, Castilië, Levante, Murcia en Andalusië als in Catalonië zelf en in Barcelona begonnen met de opmars van het socialisme op de grondslagen van de collectivisatie. In het dorp en in de fabriek was er geen plaats meer voor politieke kwakzalvers en uitbuiters, en dat alleen al rechtvaardigde alle verwachtingen die toen bestonden.
  
 In de brochure van zijn hand[10] legt Souchy uit dat de revolutie is stopgezet wegens de dreiging van een interventie van vreemde mogendheden. Is het juist dat, bijvoorbeeld in mei 1937, Frankrijk en Engeland tot een militaire interventie tegen Catalonië zouden zijn overgegaan indien men daar tot een '​tweede revolutie’ was overgegaan? Het is een punt waarover wij ons geen definitief oordeel kunnen vormen, maar dat belet ons niet hierover kort onze mening te geven. De CNT heeft altijd gezegd: '​Oorlog en Revolutie.’ In de andere regeringskringen werd daarentegen gezegd: ‘Alles voor de oorlog.’ Welnu, de CNT heeft zich in werkelijkheid tot het laatste standpunt bekend! Dat betekende een akkoord met de democratie en de politiek, met het militarisme en de diplomatie. Souchy heeft bijvoorbeeld geschreven dat de houding van Frankrijk tegenover het antifascistische kamp in Spanje misschien gunstiger zou worden als de CNT toetrad tot de regering. En als reden daarvoor voerde hij aan dat de CNT in Frankrijk zeer populair is en dat Spanje op die manier een modeldemocratie zou worden, enzovoort. Wij hebben de indruk dat er in Spanje eigenaardige opvattingen bestaan inzake democratie en democraten. Voor ons in Zweden blijft een regering in een kapitalistisch land een kapitalistische regering. Een imperialistische regering met een socialistisch etiket blijft een imperialistische regering. In de brochure van zijn hand[10] legt Souchy uit dat de revolutie is stopgezet wegens de dreiging van een interventie van vreemde mogendheden. Is het juist dat, bijvoorbeeld in mei 1937, Frankrijk en Engeland tot een militaire interventie tegen Catalonië zouden zijn overgegaan indien men daar tot een '​tweede revolutie’ was overgegaan? Het is een punt waarover wij ons geen definitief oordeel kunnen vormen, maar dat belet ons niet hierover kort onze mening te geven. De CNT heeft altijd gezegd: '​Oorlog en Revolutie.’ In de andere regeringskringen werd daarentegen gezegd: ‘Alles voor de oorlog.’ Welnu, de CNT heeft zich in werkelijkheid tot het laatste standpunt bekend! Dat betekende een akkoord met de democratie en de politiek, met het militarisme en de diplomatie. Souchy heeft bijvoorbeeld geschreven dat de houding van Frankrijk tegenover het antifascistische kamp in Spanje misschien gunstiger zou worden als de CNT toetrad tot de regering. En als reden daarvoor voerde hij aan dat de CNT in Frankrijk zeer populair is en dat Spanje op die manier een modeldemocratie zou worden, enzovoort. Wij hebben de indruk dat er in Spanje eigenaardige opvattingen bestaan inzake democratie en democraten. Voor ons in Zweden blijft een regering in een kapitalistisch land een kapitalistische regering. Een imperialistische regering met een socialistisch etiket blijft een imperialistische regering.
  
-Vanaf het begin heeft het voorbeeld van de Spaanse revolutie een gevaar betekend voor het kapitalistische Frankrijk en Engeland, in dezelfde mate als voor het kapitalistische Italië of Duitsland — vooral omdat zij plaatsgreep aan de grenzen van Frankrijk en in een periode waarin de sociale onrust in dat land groter was dan ooit tevoren. Zou men van imperialistische staten, zelfs van democratische regimes, mogen verwachten dat zij tevreden zouden zijn als ze zagen dat de CNT in Catalonië of in heel Spanje vooruitgang boekte bij de realisatie van haar doelstellingen?​ Zeker niet, en als de deelneming ​van de CNT aan de regering door sommige landen wenselijk of zelfs volstrekt noodzakelijk werd geacht, was dat met geen ander motief dan met de bedoeling onze actie en die van de Spaanse revolutie te verzwakken, te neutraliseren en te verlammen.+Vanaf het begin heeft het voorbeeld van de Spaanse revolutie een gevaar betekend voor het kapitalistische Frankrijk en Engeland, in dezelfde mate als voor het kapitalistische Italië of Duitsland — vooral omdat zij plaatsgreep aan de grenzen van Frankrijk en in een periode waarin de sociale onrust in dat land groter was dan ooit tevoren. Zou men van imperialistische staten, zelfs van democratische regimes, mogen verwachten dat zij tevreden zouden zijn als ze zagen dat de CNT in Catalonië of in heel Spanje vooruitgang boekte bij de realisatie van haar doelstellingen?​ Zeker niet, en als de deelname ​van de CNT aan de regering door sommige landen wenselijk of zelfs volstrekt noodzakelijk werd geacht, was dat met geen ander motief dan met de bedoeling onze actie en die van de Spaanse revolutie te verzwakken, te neutraliseren en te verlammen.
  
 Ik was erg verbaasd toen ik in een artikel van Souchy las dat hij het over Frankrijk en Engeland had als ‘onze vrienden wier veiligheid wij verzekeren’. Wij van onze kant twijfelen er niet aan of Frankrijk en Engeland stonden klaar om, als ze dat nodig vonden, de fascisten wapens te leveren voor hun strijd tegen een socialistisch en anarchistisch Spanje. Maar de werkelijkheid is dat ze een ander middel hebben gevonden om de revolutie in de kiem te smoren — een subtielere en wellicht nog gevaarlijkere politiek, omdat de massa de ware bedoelingen die erachter steken, niet doorziet. En die politiek hebben ze gekozen omdat ze tegen het Spaanse volk geen directe aanval konden lanceren. Ik was erg verbaasd toen ik in een artikel van Souchy las dat hij het over Frankrijk en Engeland had als ‘onze vrienden wier veiligheid wij verzekeren’. Wij van onze kant twijfelen er niet aan of Frankrijk en Engeland stonden klaar om, als ze dat nodig vonden, de fascisten wapens te leveren voor hun strijd tegen een socialistisch en anarchistisch Spanje. Maar de werkelijkheid is dat ze een ander middel hebben gevonden om de revolutie in de kiem te smoren — een subtielere en wellicht nog gevaarlijkere politiek, omdat de massa de ware bedoelingen die erachter steken, niet doorziet. En die politiek hebben ze gekozen omdat ze tegen het Spaanse volk geen directe aanval konden lanceren.
Regel 119: Regel 119:
 Is de CNT-FAI in staat geheel alleen de revolutie te maken? De tijd van nationale klassenstrijd is voorbij. Vandaag speelt de openlijke klassenstrijd,​ veroorzaakt door de fascistische opstand, zich af op internationaal vlak. Maar het internationalistisch revolutionaire geweten is dood, vermoord door de politiekers van het socialisme en het communisme. Het kan alleen maar weer tot leven worden gewekt door ons, en door het voorbeeld van een duidelijk herkenbare sociale revolutie, die directe repercussies heeft in andere landen. Is een dergelijke revolutie het logische gevolg van de spontane beweging die in Spanje is ontstaan? Is de CNT-FAI in staat geheel alleen de revolutie te maken? De tijd van nationale klassenstrijd is voorbij. Vandaag speelt de openlijke klassenstrijd,​ veroorzaakt door de fascistische opstand, zich af op internationaal vlak. Maar het internationalistisch revolutionaire geweten is dood, vermoord door de politiekers van het socialisme en het communisme. Het kan alleen maar weer tot leven worden gewekt door ons, en door het voorbeeld van een duidelijk herkenbare sociale revolutie, die directe repercussies heeft in andere landen. Is een dergelijke revolutie het logische gevolg van de spontane beweging die in Spanje is ontstaan?
  
-In het Spanje van de 19de juli zijn de geprivilegieerde klassen in één keer alles kwijtgeraakt — bewapening, economie, rechterlijke macht, politie, grondbezit. De staat was zelf een bedelaar geworden. De toekomst lag in handen van de arbeidersklasse. Maar daarna kwam de toetreding van de CNT tot de Raad van de Generalitat in Catalonië en tot de centrale regering. De deelneming ​in Catalonië werd ons voorgespiegeld als een fase in de federalistische decentralisatie,​ een stap vooruit op de weg naar de directe machtsuitoefening van communes en vakbonden. In werkelijkheid heeft men de staat versterkt, de eeuwige vijand van de revolutie. De ontbinding van de milities was daar een gevolg van, en de oprichting van een staatsleger,​ waarin een staatsdiscipline heerst, maakte duidelijk dat de staat zijn rechten hernam en dat de arbeiders opnieuw tot zijn slaven werden.+In het Spanje van de 19de juli zijn de geprivilegieerde klassen in één keer alles kwijtgeraakt — bewapening, economie, rechterlijke macht, politie, grondbezit. De staat was zelf een bedelaar geworden. De toekomst lag in handen van de arbeidersklasse. Maar daarna kwam de toetreding van de CNT tot de Raad van de Generalitat in Catalonië en tot de centrale regering. De deelname ​in Catalonië werd ons voorgespiegeld als een fase in de federalistische decentralisatie,​ een stap vooruit op de weg naar de directe machtsuitoefening van communes en vakbonden. In werkelijkheid heeft men de staat versterkt, de eeuwige vijand van de revolutie. De ontbinding van de milities was daar een gevolg van, en de oprichting van een staatsleger,​ waarin een staatsdiscipline heerst, maakte duidelijk dat de staat zijn rechten hernam en dat de arbeiders opnieuw tot zijn slaven werden.
  
 De strafexpeditie van de divisie Lister tegen de Raad van Aragon in mei betekende een nieuwe fase in de contrarevolutie ​ die thans aan de gang is, en een nieuwe stap naar de overwinning van de staat, de eeuwige vijand van de sociale revolutie. Ik kan me vergissen in mijn interpretatie van het nieuwe dat ons van week tot week heeft bereikt sinds de krachtmeting van mei 1937, maar volgens mij kan er slechts één betekenis aan worden toegekend: doordat de revolutie de staat niet heeft verpletterd,​ heeft de staat de revolutie verpletterd. Kan men zich in de toekomst wapenen tegen een herhaling van soortgelijke rampen in een revolutionaire situatie? De strafexpeditie van de divisie Lister tegen de Raad van Aragon in mei betekende een nieuwe fase in de contrarevolutie ​ die thans aan de gang is, en een nieuwe stap naar de overwinning van de staat, de eeuwige vijand van de sociale revolutie. Ik kan me vergissen in mijn interpretatie van het nieuwe dat ons van week tot week heeft bereikt sinds de krachtmeting van mei 1937, maar volgens mij kan er slechts één betekenis aan worden toegekend: doordat de revolutie de staat niet heeft verpletterd,​ heeft de staat de revolutie verpletterd. Kan men zich in de toekomst wapenen tegen een herhaling van soortgelijke rampen in een revolutionaire situatie?
  
-Het gaat hier niet om doctrines maar om de lessen van de geschiedenis,​ om de betekenis van de historische feiten. Alle revoluties zijn neergeslagen door de staat, ook als die socialistisch of communistisch was. De staat neutraliseert ze door sommige revolutionairen aan te trekken en hen tot staatslieden te maken, daarin bestaat de hele tragiek van de geschiedenis. Ik ken de motieven niet, die onze Spaanse kameraden ertoe hebben bewogen om tot de regering toe te treden. Ik meen dat ze dat hadden kunnen vermijden. De grondslagen van de revolutie lagen in de kracht van de vakbeweging en de milities. De CNT-FAI vormde een groot gevaar en een sterke macht die men niet rechtstreeks aan kon vallen. Dat de buitenparlementaire pressie van de vakbonden en de milities voortdurend toenam tot ze niet meer in de hand te houden was, blijkt alleen al uit het feit zelf dat aan anarchisten en anarcho-syndicalisten ​het aanbod werd gedaan om aan de regering deel te nemen. Het is een oude truc, die ook in andere landen en zelfs over de hele wereld wordt gebruikt tegen het gevaar dat uitgaat van groeiende revolutionaire krachten: ze worden opgenomen in het regeringsapparaat. In november 1918 wilde de Duitse bourgeoisie de macht overdragen aan Liebknecht, de voorman van de extremistische minderheid, die zo verstandig was het aanbod af te wijzen. De Spaanse anarchisten daarentegen hebben zich geleend voor de rol van geneesheer van de zieke staat, en zodra de revolutie in de regering was opgenomen, begon de staat te genezen en ons slagen toe te brengen.+Het gaat hier niet om doctrines maar om de lessen van de geschiedenis,​ om de betekenis van de historische feiten. Alle revoluties zijn neergeslagen door de staat, ook als die socialistisch of communistisch was. De staat neutraliseert ze door sommige revolutionairen aan te trekken en hen tot staatslieden te maken, daarin bestaat de hele tragiek van de geschiedenis. Ik ken de motieven niet, die onze Spaanse kameraden ertoe hebben bewogen om tot de regering toe te treden. Ik meen dat ze dat hadden kunnen vermijden. De grondslagen van de revolutie lagen in de kracht van de vakbeweging en de milities. De CNT-FAI vormde een groot gevaar en een sterke macht die men niet rechtstreeks aan kon vallen. Dat de buitenparlementaire pressie van de vakbonden en de milities voortdurend toenam tot ze niet meer in de hand te houden was, blijkt alleen al uit het feit zelf dat aan anarchisten en anarchosyndicalisten ​het aanbod werd gedaan om aan de regering deel te nemen. Het is een oude truc, die ook in andere landen en zelfs over de hele wereld wordt gebruikt tegen het gevaar dat uitgaat van groeiende revolutionaire krachten: ze worden opgenomen in het regeringsapparaat. In november 1918 wilde de Duitse bourgeoisie de macht overdragen aan Liebknecht, de voorman van de extremistische minderheid, die zo verstandig was het aanbod af te wijzen. De Spaanse anarchisten daarentegen hebben zich geleend voor de rol van geneesheer van de zieke staat, en zodra de revolutie in de regering was opgenomen, begon de staat te genezen en ons slagen toe te brengen.
  
 Onze Spaanse kameraden zijn beter dan wij in staal om te weten wat zij hadden kunnen doen, maar één ding staat vast: in iedere sociale beweging komt er een moment dat het kapitalisme maar wat blij is het bestuur te kunnen overdragen aan zijn tegenstanders. Op die manier laat het zich in zijn eigen zwakheid beschermen door de krachten zelf die een bedreiging waren geworden, en slaagt het erin een wig te drijven tussen die krachten en het proletariaat Daarna brengt het dat van de massa geïsoleerde groepje leiders ten val, en dat is de eerste stap naar de totale vernietiging van de arbeidersorganisaties — en naar de vestiging van een fascistisch regime. Het Duitse en het Spaanse experiment hebben in de grond gelijksoortige resultaten opgeleverd. In Duitsland zijn de revolutionairen veranderd in fascisten; in Spanje zijn de anarchisten regeerders geworden. Hier zoals elders was de staat ineengezakt Op de staat is reanimatie toegepast De staat is gebleven wat hij was: de staat. Hij is weer in de aanval gegaan. Hij heeft zijn redders verpletterd. Onze Spaanse kameraden zijn beter dan wij in staal om te weten wat zij hadden kunnen doen, maar één ding staat vast: in iedere sociale beweging komt er een moment dat het kapitalisme maar wat blij is het bestuur te kunnen overdragen aan zijn tegenstanders. Op die manier laat het zich in zijn eigen zwakheid beschermen door de krachten zelf die een bedreiging waren geworden, en slaagt het erin een wig te drijven tussen die krachten en het proletariaat Daarna brengt het dat van de massa geïsoleerde groepje leiders ten val, en dat is de eerste stap naar de totale vernietiging van de arbeidersorganisaties — en naar de vestiging van een fascistisch regime. Het Duitse en het Spaanse experiment hebben in de grond gelijksoortige resultaten opgeleverd. In Duitsland zijn de revolutionairen veranderd in fascisten; in Spanje zijn de anarchisten regeerders geworden. Hier zoals elders was de staat ineengezakt Op de staat is reanimatie toegepast De staat is gebleven wat hij was: de staat. Hij is weer in de aanval gegaan. Hij heeft zijn redders verpletterd.
  
-Onze Spaanse kameraden zeggen wel dat het erg moeilijk is een verdediging en een administratie te improviseren zonder regering. Dat geloof ik van ganser harte, maar wij zijn hier om over de opgedane ervaringen te discussiëren en er de nodige conclusies uit te trekken, programmatische conclusies en zo nodig theoretische conclusies. Het is best mogelijk dat, als we beter op de hoogte zijn van de historische gebeurtenissen die we in Spanje hebben meegemaakt, bepaalde aanpassingen op principieel en tactisch vlak volkomen gerechtvaardigd zouden blijken. Voorlopig is de situatie nog niet voldoende duidelijk om een zo complete analyse mogelijk te maken. We dienen vast te houden aan de oude beproefde principes totdat we in staat zijn met een volledige kennis van zaken die principes te herzien.+Onze Spaanse kameraden zeggen wel dat het erg moeilijk is een verdediging en een administratie te improviseren ​//zonder regering//. Dat geloof ik van ganser harte, maar wij zijn hier om over de opgedane ervaringen te discussiëren en er de nodige conclusies uit te trekken, programmatische conclusies en zo nodig theoretische conclusies. Het is best mogelijk dat, als we beter op de hoogte zijn van de historische gebeurtenissen die we in Spanje hebben meegemaakt, bepaalde aanpassingen op principieel en tactisch vlak volkomen gerechtvaardigd zouden blijken. Voorlopig is de situatie nog niet voldoende duidelijk om een zo complete analyse mogelijk te maken. We dienen vast te houden aan de oude beproefde principes totdat we in staat zijn met een volledige kennis van zaken die principes te herzien.
  
 Vanzelfsprekend heb ik het nu over de IAA, want de secties moeten natuurlijk de vrijheid hebben zelf hun keuze te maken, rekening houdend met de volksaard en met psychologische en historische achtergronden,​ die overal verschillend zijn. De CNT moet haar eigen weg gaan, zonder dat dit voor ons aanleiding mag geven om haar aan te vallen of op haar neer te kijken. Wij blijven geloven in haar mogelijkheden tot herstel, zelfs na de zwaarste nederlagen. Wij hebben niet het recht haar de les te lezen. Maar we hebben wel het recht op een eigen mening en het recht om onze mening en onze kritiek te uiten. Wij hebben zelfs het recht om ook van onze kant een gedragslijn te kiezen die is aangepast aan onze situatie en onze ideeën, en ons niet te laten leiden door het voorbeeld van onze kameraden in Spanje. Vanzelfsprekend heb ik het nu over de IAA, want de secties moeten natuurlijk de vrijheid hebben zelf hun keuze te maken, rekening houdend met de volksaard en met psychologische en historische achtergronden,​ die overal verschillend zijn. De CNT moet haar eigen weg gaan, zonder dat dit voor ons aanleiding mag geven om haar aan te vallen of op haar neer te kijken. Wij blijven geloven in haar mogelijkheden tot herstel, zelfs na de zwaarste nederlagen. Wij hebben niet het recht haar de les te lezen. Maar we hebben wel het recht op een eigen mening en het recht om onze mening en onze kritiek te uiten. Wij hebben zelfs het recht om ook van onze kant een gedragslijn te kiezen die is aangepast aan onze situatie en onze ideeën, en ons niet te laten leiden door het voorbeeld van onze kameraden in Spanje.
Regel 154: Regel 154:
   - De CNT is uit de regering gezet Sommige van haar militanten zitten in de gevangenis. Haar werkelijke macht (en niet alleen haar officiële macht) is afgenomen. Denkt zij dat de huidige gebeurtenissen haar tactiek rechtvaardigen of dat die tactiek moet worden herzien?   - De CNT is uit de regering gezet Sommige van haar militanten zitten in de gevangenis. Haar werkelijke macht (en niet alleen haar officiële macht) is afgenomen. Denkt zij dat de huidige gebeurtenissen haar tactiek rechtvaardigen of dat die tactiek moet worden herzien?
  
-De IAA heeft niet de bedoeling haar wil op te leggen aan de CNT. Wij hebben niet het recht een politiek voor te schrijven, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar wat we welkunnen ​en zelfs moeten doen, is onze Spaanse kameraden vragen zelf hun tactiek te herzien. Uit onze analyse en onze discussies moeten zij de nodige conclusies trekken. Dat dient zoniet de enige dan toch een van de belangrijkste doelstellingen van dit Congres te zijn. Neen! Niemand kan of mag hier voor schoolmeester spelen; maar we mogen ook niet menen dat onze Spaanse kameraden, omdat zij alleen ter plaatse zijn, de enigen zijn die zich een idee kunnen vormen van een situatie die men in haar geheel soms gemakkelijker kan beoordelen van enige afstand. Kortom, evenmin als wij het recht hebben de CNT onze tactiek voor te schrijven, mag zij dat aan ons doen. Wat de CNT onder de druk van de omstandigheden heeft gedaan, mag in onze organisatie niet tot principe worden verheven.[12]+De IAA heeft niet de bedoeling haar wil op te leggen aan de CNT. Wij hebben niet het recht een politiek voor te schrijven, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar wat we wel kunnen ​en zelfs moeten doen, is onze Spaanse kameraden vragen zelf hun tactiek te herzien. Uit onze analyse en onze discussies moeten zij de nodige conclusies trekken. Dat dient zoniet de enige dan toch een van de belangrijkste doelstellingen van dit Congres te zijn. Neen! Niemand kan of mag hier voor schoolmeester spelen; maar we mogen ook niet menen dat onze Spaanse kameraden, omdat zij alleen ter plaatse zijn, de enigen zijn die zich een idee kunnen vormen van een situatie die men in haar geheel soms //gemakkelijker// kan beoordelen van enige afstand. Kortom, evenmin als wij het recht hebben de CNT onze tactiek voor te schrijven, mag zij dat aan ons doen. Wat de CNT onder de druk van de omstandigheden heeft gedaan, mag in onze organisatie niet tot //principe// worden verheven.[12]
  
 ==== 6. Antwoord van de Spaanse delegatie ==== ==== 6. Antwoord van de Spaanse delegatie ====
Regel 208: Regel 208:
 De revolutie betekent de schok tussen twee aan elkaar tegengestelde krachten. Als De Jong vraagt of onze werkelijke invloed in verhouding staat tot onze mogelijkheden,​ menen we hem te mogen antwoorden dat onze krachten efficiënt worden gebruikt en dat we op de goede weg zijn. Overigens zou het onzin zijn van ons te eisen dat wij nu al een plan en een agenda zouden klaarhebben voor beslissingen die we onder dwang van de omstandigheden in Spanje en op internationaal vlak in de toekomst zullen moeten nemen. Het is veeleer de plicht van iedere sectie ons te vertellen in welke mate en met welke krachten ze bereid is ons te steunen, met name door zoveel mogelijk de druk te verlichten die op ons weegt ten gevolge van de blokkade, de buitenlandse interventie en chantagepraktijken van de ‘democratische’ staten, enzovoort. We zouden niet alleen de mening van enkele individuen willen vernemen, maar we zouden graag horen wat de Centrales zelf daarvan denken en van plan zijn. Geef ons dus voordat u vertrekt meer concrete aanwijzingen zodat we weten in welke mate we op u kunnen rekenen — laat het niet bij suggesties in verband met wat wij naar uw mening hadden behoren te doen! De revolutie betekent de schok tussen twee aan elkaar tegengestelde krachten. Als De Jong vraagt of onze werkelijke invloed in verhouding staat tot onze mogelijkheden,​ menen we hem te mogen antwoorden dat onze krachten efficiënt worden gebruikt en dat we op de goede weg zijn. Overigens zou het onzin zijn van ons te eisen dat wij nu al een plan en een agenda zouden klaarhebben voor beslissingen die we onder dwang van de omstandigheden in Spanje en op internationaal vlak in de toekomst zullen moeten nemen. Het is veeleer de plicht van iedere sectie ons te vertellen in welke mate en met welke krachten ze bereid is ons te steunen, met name door zoveel mogelijk de druk te verlichten die op ons weegt ten gevolge van de blokkade, de buitenlandse interventie en chantagepraktijken van de ‘democratische’ staten, enzovoort. We zouden niet alleen de mening van enkele individuen willen vernemen, maar we zouden graag horen wat de Centrales zelf daarvan denken en van plan zijn. Geef ons dus voordat u vertrekt meer concrete aanwijzingen zodat we weten in welke mate we op u kunnen rekenen — laat het niet bij suggesties in verband met wat wij naar uw mening hadden behoren te doen!
  
-En dan de kwestie van onze deelneming ​aan het bestuur van de staat Die deelneming ​was geenszins vooraf gepland. En toen de kwestie aan de orde kwam, hebben wij dezelfde scrupules gehad als u nu heeft. Wij waren van mening dat het gebruik van de openbare macht en van het geld een bourgeois methode was.+En dan de kwestie van onze deelname ​aan het bestuur van de staat Die deelname ​was geenszins vooraf gepland. En toen de kwestie aan de orde kwam, hebben wij dezelfde scrupules gehad als u nu heeft. Wij waren van mening dat het gebruik van de openbare macht en van het geld een bourgeois methode was.
  
-We zouden erover kunnen discussiëren om uit te maken welke afdeling van onze beweging de principes op de beste manier in praktijk brengt, Spanje, Frankrijk of een ander land. Het enige wat wij kunnen zeggen, is: dat onze deelneming ​aan de regering een revolutionaire betekenis heeft gehad; dat met onze medewerking een revolutionaire regering tot stand is gekomen.+We zouden erover kunnen discussiëren om uit te maken welke afdeling van onze beweging de principes op de beste manier in praktijk brengt, Spanje, Frankrijk of een ander land. Het enige wat wij kunnen zeggen, is: dat onze deelname ​aan de regering een revolutionaire betekenis heeft gehad; dat met onze medewerking een revolutionaire regering tot stand is gekomen.
  
 De contrarevolutie heeft zich in Spanje georganiseerd om het ons onmogelijk te maken tot de regering toe te treden en om ons uit te schakelen. En ongetwijfeld is ze daarin voorlopig geslaagd. Maar konden we van de communisten iets anders verwachten? We mochten er niet op hopen dat ze anders zouden handelen, net zomin als wij onszelf kunnen verloochenen om stalinist te worden. Mochten we verwachten dat de republikeinen de verdediging van de belangen van de bourgeoisie zouden opgeven en zich achter onze principes zouden scharen? Neen, evenmin als het tegendeel mogelijk was. Die verschillende elementen zijn erin geslaagd ons af te remmen, maar ze hebben ons niet kunnen beletten vooruitgang te boeken. De contrarevolutie heeft zich in Spanje georganiseerd om het ons onmogelijk te maken tot de regering toe te treden en om ons uit te schakelen. En ongetwijfeld is ze daarin voorlopig geslaagd. Maar konden we van de communisten iets anders verwachten? We mochten er niet op hopen dat ze anders zouden handelen, net zomin als wij onszelf kunnen verloochenen om stalinist te worden. Mochten we verwachten dat de republikeinen de verdediging van de belangen van de bourgeoisie zouden opgeven en zich achter onze principes zouden scharen? Neen, evenmin als het tegendeel mogelijk was. Die verschillende elementen zijn erin geslaagd ons af te remmen, maar ze hebben ons niet kunnen beletten vooruitgang te boeken.
Regel 236: Regel 236:
 ===== Voetnoten ===== ===== Voetnoten =====
  
-  * [1] Vgl. voor het rapport van de CNT de Bibliografische Aantekening. Omdat de gedelegeerden op het IAA-congres zelf nauwelijks in de gelegenheid waren geweest om het te lezen, reageren zij voornamelijk op de rede van Vázquez, die overigens — met die van José Xena — een goed résumé geeft van de politieke inhoud van het rapport. +  * [1] Vgl. voor het rapport van de CNT de //Bibliografische Aantekening// [uit '​Waarom verloren wij de revolutie?, Archief/​Wereldvensten,​Baarn 1975. Omdat de gedelegeerden op het IAA-congres zelf nauwelijks in de gelegenheid waren geweest om het te lezen, reageren zij voornamelijk op de rede van Vázquez, die overigens — met die van José Xena — een goed résumé geeft van de politieke inhoud van het rapport. 
-  * [2] Het Uitgebreid Nationaal Economisch Plenum van de CNT werd van 15 tot 23 januari 1938 te Valencia gehouden. Vgl. voor de resoluties Erich Gerlach en Augustin Souchy, Die soziale Revolution in Spanien, Berlijn 1974, pp. 185-234. Vgl. behalve de kritiek van Schapiro (hieronder, p. 71-75) ook Vernon Richards, Lessons of the Spanish Revolution (1936-1939),​ Londen 1972, hfdst. XVII.+  * [2] Het //Uitgebreid Nationaal Economisch Plenum// van de CNT werd van 15 tot 23 januari 1938 te Valencia gehouden. Vgl. voor de resoluties Erich Gerlach en Augustin Souchy, ​//Die soziale Revolution in Spanien//, Berlijn 1974, pp. 185-234. Vgl. behalve de kritiek van Schapiro (hieronder, p. 71-75) ook Vernon Richards, ​//Lessons of the Spanish Revolution (1936-1939)//, Londen 1972, hfdst. XVII.
   * [3] Zo in de tekst. Hiermee wordt op zo vaag mogelijke wijze tot uitdrukking gebracht dat alle macht aan de CNT zal komen. De term is geen synoniem van ‘dictatuur’:​ de CNT-leiding verdedigde zich tegenover haar internationale critici juist herhaaldelijk met het argument dat zij haar macht, vooral in Catalonië, niet wilde gebruiken om een dictatuur te vestigen, daarmee suggererend dat zij het anarchisme voor dictatoriale aspiraties trachtte te behoeden.   * [3] Zo in de tekst. Hiermee wordt op zo vaag mogelijke wijze tot uitdrukking gebracht dat alle macht aan de CNT zal komen. De term is geen synoniem van ‘dictatuur’:​ de CNT-leiding verdedigde zich tegenover haar internationale critici juist herhaaldelijk met het argument dat zij haar macht, vooral in Catalonië, niet wilde gebruiken om een dictatuur te vestigen, daarmee suggererend dat zij het anarchisme voor dictatoriale aspiraties trachtte te behoeden.
-  * [4] Solidaridad Internacional Antifascista (SIA), een op 15 april 1937 door de CNT in het leven geroepen humanitaire,​ algemeen-antifascistische hulporganisatie met comités in verschillende landen. Binnen de IAA (die zelf een steunfonds voor de CNT had geschapen) werd de SIA bekritiseerd als een stap van de CNT om zich van de Internationale los te maken en eigen internationale verbindingen in het leven te roepen, buiten de anarchistische en anarcho-syndicalistische ​beweging.+  * [4] //Solidaridad Internacional Antifascista// (SIA), een op 15 april 1937 door de CNT in het leven geroepen humanitaire,​ algemeen-antifascistische hulporganisatie met comités in verschillende landen. Binnen de IAA (die zelf een steunfonds voor de CNT had geschapen) werd de SIA bekritiseerd als een stap van de CNT om zich van de Internationale los te maken en eigen internationale verbindingen in het leven te roepen, buiten de anarchistische en anarchosyndicalistische ​beweging.
   * [5] In zijn aan het congres gerichte Rapport moral (stencil, TAA-dossiers’,​ IISG).   * [5] In zijn aan het congres gerichte Rapport moral (stencil, TAA-dossiers’,​ IISG).
-  * [6] Het congresverslag van de Spaanse delegatie (vgl. hierboven, p. 13) resumeert de rede van de Belgische afgevaardigde als volgt: '​België oordeelde dat wij de internationale ​anarcho-syndicalistische ​beweging niet hebben gesteund en de pers daarvan niet gesteund zouden hebben (dat zei het omdat het Nationaal Comité [van de CNT] een tijdschrift van de Belgische ​anarcho-syndicalisten ​niet wilde financieren;​ wij deden het niet, omdat wij het als inefficiënt beschouwden). De Belgische delegatie besloot haar rede met ons te bekritiseren omdat wij ons niet meester hebben gemaakt van de banken en de financiën, "want met goud gaat de wereld open”, en zij vroegen aan de delegatie van de CNT wat deze in de toekomst zal doen.’ +  * [6] Het congresverslag van de Spaanse delegatie (vgl. hierboven, p. 13) resumeert de rede van de Belgische afgevaardigde als volgt: '​België oordeelde dat wij de internationale ​anarchosyndicalistische ​beweging niet hebben gesteund en de pers daarvan niet gesteund zouden hebben (dat zei het omdat het Nationaal Comité [van de CNT] een tijdschrift van de Belgische ​anarchosyndicalisten ​niet wilde financieren;​ wij deden het niet, omdat wij het als inefficiënt beschouwden). De Belgische delegatie besloot haar rede met ons te bekritiseren omdat wij ons niet meester hebben gemaakt van de banken en de financiën, "want met goud gaat de wereld open”, en zij vroegen aan de delegatie van de CNT wat deze in de toekomst zal doen.’ 
-  *  [7] In le Réveil anarchiste van 20 november 1937 werden de conclusies van een memorandum van de FAI gepubliceerd,​ waarin werd betoogd dat het geregelde leger noodzakelijk was; dat de regering daarom momenteel onontbeerlijk was; dat het beter was aan die regering deel te nemen dan er alleen de gevolgen van te dragen; dat de onderlinge strijd tussen de regeringsfracties ondergeschikt gemaakt diende te worden aan de strijd tegen het fascisme; en dat de anarchisten,​ die als de meest linkse fractie nu eenmaal de meeste concessies zouden moeten doen, zich daarom niet met geweld tegen de regering konden keren. +  *  [7] In //le Réveil anarchiste// van 20 november 1937 werden de conclusies van een memorandum van de FAI gepubliceerd,​ waarin werd betoogd dat het geregelde leger noodzakelijk was; dat de regering daarom momenteel onontbeerlijk was; dat het beter was aan die regering deel te nemen dan er alleen de gevolgen van te dragen; dat de onderlinge strijd tussen de regeringsfracties ondergeschikt gemaakt diende te worden aan de strijd tegen het fascisme; en dat de anarchisten,​ die als de meest linkse fractie nu eenmaal de meeste concessies zouden moeten doen, zich daarom niet met geweld tegen de regering konden keren. 
-  * [8] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘Frankrijk (waarvoor Schapiro het woord voert) zegt: "Dat het leger alleen maar dient om de revolutie te onderdrukken en dat wij de militarisatie niet hadden mogen accepteren. Dat onze deelname aan de regering van de Generaliteit [van Catalonië] de revolutionaire opmars van het volk heeft onderbroken. Dat wij “het anarchisme gebolsjewiseerd"​ hebben. Dat wij het ene fascisme bestreden en de overwinning van het andere bevorderden. Dat wij hadden moeten steunen op de anarchisten en anarcho- syndicalisten ​elders in de wereld om onze revolutie voort te zetten. Dat wij ons van de absolute controle over de financiën hadden moeten verzekeren. Dat wij hadden moeten ingaan op de voorstellen van onze buitenlandse kameraden met betrekking tot het aankopen van wapens. Dat wij de ingeslagen weg niet hadden mogen volgen na de Russische ervaring, waarin de anarchisten de militarisatie niet accepteerden”,​ enzovoort, enzovoort.’ +  * [8] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘Frankrijk (waarvoor Schapiro het woord voert) zegt: "Dat het leger alleen maar dient om de revolutie te onderdrukken en dat wij de militarisatie niet hadden mogen accepteren. Dat onze deelname aan de regering van de Generaliteit [van Catalonië] de revolutionaire opmars van het volk heeft onderbroken. Dat wij “het anarchisme gebolsjewiseerd"​ hebben. Dat wij het ene fascisme bestreden en de overwinning van het andere bevorderden. Dat wij hadden moeten steunen op de anarchisten en anarchosyndicalisten ​elders in de wereld om onze revolutie voort te zetten. Dat wij ons van de absolute controle over de financiën hadden moeten verzekeren. Dat wij hadden moeten ingaan op de voorstellen van onze buitenlandse kameraden met betrekking tot het aankopen van wapens. Dat wij de ingeslagen weg niet hadden mogen volgen na de Russische ervaring, waarin de anarchisten de militarisatie niet accepteerden”,​ enzovoort, enzovoort.’ 
-  * [9] In zijn aan het congres gerichte Rapport du Secrétariat de Barcelone (stencil, '​IAA-dossiers',​ IISG). Een door het Nationaal Comité van de CNT van kritische passages ontdane versie verscheen in 1938 als brochure onder de titel El anarcosindicalismo en la revolución española. +  * [9] In zijn aan het congres gerichte ​//Rapport du Secrétariat de Barcelone// (stencil, '​IAA-dossiers',​ IISG). Een door het //Nationaal Comité// van de CNT van kritische passages ontdane versie verscheen in 1938 als brochure onder de titel //El anarcosindicalismo en la revolución española//
-  * [10] Vgl. The tragic week in May, Barcelona 1937.+  * [10] Vgl. //The tragic week in May//, Barcelona 1937.
   * [11] Het Spaanse congresverslag resumeert: '​Zweden wees op de duidelijkheid van ons rapport (het was de enige delegatie die erop inging). Het signaleerde het belang dat Engeland vanaf het begin gehad had om in Spanje noch het fascisme noch de revolutie de zege te gunnen. Het erkende het gebrek aan solidariteit van het buitenland en de hieruit voortvloeiende onmogelijkheid voor ons om een totalitaire revolutie door te voeren. Het signaleerde de moeilijkheden voor de kameraden in de verschillende landen om van verre de complexe situatie in Spanje te beoordelen. Het pleitte ervoor dat aan de secties een grote autonomie wordt toegestaan om zich te ontwikkelen in overeenstemming met de bijzonderheden en mogelijkheden van hun respectievelijke landen wanneer zich daar een revolutionaire beweging voordoet, en besloot met zijn vertrouwen in de CNT te bevestigen, een vertrouwen dat alle secties van de IAA in haar zouden moeten hebben.’ Deze weergave wijkt zo sterk af van de hier gepubliceerde tekst van de rede van Jensen, dat men zich afvraagt of er nog een tweede Zweedse spreker is geweest. (Misschien John Anderson, secretaris van de IAA vanaf 1938, die zeer positief stond tegenover de CNT?)   * [11] Het Spaanse congresverslag resumeert: '​Zweden wees op de duidelijkheid van ons rapport (het was de enige delegatie die erop inging). Het signaleerde het belang dat Engeland vanaf het begin gehad had om in Spanje noch het fascisme noch de revolutie de zege te gunnen. Het erkende het gebrek aan solidariteit van het buitenland en de hieruit voortvloeiende onmogelijkheid voor ons om een totalitaire revolutie door te voeren. Het signaleerde de moeilijkheden voor de kameraden in de verschillende landen om van verre de complexe situatie in Spanje te beoordelen. Het pleitte ervoor dat aan de secties een grote autonomie wordt toegestaan om zich te ontwikkelen in overeenstemming met de bijzonderheden en mogelijkheden van hun respectievelijke landen wanneer zich daar een revolutionaire beweging voordoet, en besloot met zijn vertrouwen in de CNT te bevestigen, een vertrouwen dat alle secties van de IAA in haar zouden moeten hebben.’ Deze weergave wijkt zo sterk af van de hier gepubliceerde tekst van de rede van Jensen, dat men zich afvraagt of er nog een tweede Zweedse spreker is geweest. (Misschien John Anderson, secretaris van de IAA vanaf 1938, die zeer positief stond tegenover de CNT?)
   * [12] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘Nederland herhaalde de "​argumenten” die de delegaties van België en Frankrijk hadden aangevoerd.’   * [12] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘Nederland herhaalde de "​argumenten” die de delegaties van België en Frankrijk hadden aangevoerd.’
   * [13] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘[...] Wij namen het woord en voerden een oneindig aantal argumenten aan, waarbij wij wezen op de treurige houding van de delegaties, met uitzondering van Zweden, die in hun redes hadden laten zien dat zij niet eens ons rapport hadden gelezen, hoewel de problemen die zij stelden daarin afdoende waren opgehelderd ​   * [13] Het Spaanse congresverslag resumeert: ‘[...] Wij namen het woord en voerden een oneindig aantal argumenten aan, waarbij wij wezen op de treurige houding van de delegaties, met uitzondering van Zweden, die in hun redes hadden laten zien dat zij niet eens ons rapport hadden gelezen, hoewel de problemen die zij stelden daarin afdoende waren opgehelderd ​
  
 +{{tag>"​spaanse revolutie"​ revolutie organisatie politiek}}