De Groep van Internationale Communisten was een radencommunistische groepering opgericht door Piet Coerman, Henk Canne-Meijer en Jan Appel in 1927. De GIC probeerden bewustzijn onder de arbeiders te verspreiden zodat ze los van politieke partijen en vakbonden situaties zelf konden beoordelen. Bij de Duitse bezetting van Nederland in 1940 verdween de groep, alhoewel veel persoonlijk contact onderhielden en in verzet gingen. Na het verdwijnen van de groep zijn een aantal participanten overgestapt naar het Marx-Lenin-Luxemburg-front.