Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:anarchie_filosofie_en_ideaal

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
namespace:anarchie_filosofie_en_ideaal [31/05/16 22:20]
defiance
namespace:anarchie_filosofie_en_ideaal [12/04/21 14:16] (huidige)
defiance [Menswetenschappen]
Regel 2: Regel 2:
 //Door [[Peter Kropotkin]]//​ //Door [[Peter Kropotkin]]//​
  
-  * Geschreven: maart 1896 (als een redevoering) +  * Oorspronkelijke titel: L’anarchie – sa philosophie,​ son idéal 
-  * Bron: L’anarchie – sa philosophie,​ son idéal +  * Verschenenmaart 1896 
-  * Eerste versiejuni 1896, P.V. Stock, Parijs +  * Bron//Anarchistiese Uitgaven////Federatie van Vrije Socialisten//, Amsterdam 1974; P.V. Stock, Parijs, juni 1896, oorspronkelijk als een redevoering 
-  * Deze versie: Anarchistiese Uitgaven, Federatie van Vrije Socialisten,​ Amsterdam 1974 +  * Vertaling: Bas Moreel, naar uitgave ​//Les amis de Kropotkine//, Parijs 1971
-  * Vertaling: Bas Moreel, naar uitgave Les amis de Kropotkine, Parijs 1971+
  
 ---- ----
 +
 +====== Anarchie, filosofie en ideaal ======
  
 Medeburgers,​ Medeburgers,​
Regel 75: Regel 76:
 Ook een geleerde die de ontwikkeling van het recht bestudeert, stelt zich niet meer tevreden met de bestudering van een aantal wetten. Evenals de volkenkundige wil hij weten hoe de verschillende samenlevingsvormen zijn ontstaan, hij gaat na hoe ze zich in de loop van de eeuwen hebben ontwikkeld en daarbij besteedt hij veel minder aandacht aan de geschreven wetten dan aan plaatselijke gebruiken, aan het gewoonterecht,​ waarin de scheppende kracht van de onbekende massa’s zich steeds opnieuw heeft uitgedrukt. Op deze manier ontwikkelt zich een geheel nieuwe wetenschap, die de gevestigde opvattingen die wij op school hebben geleerd, omver dreigt te werpen door de geschiedenis te verklaren ongeveer zoals de natuurwetenschappen de natuurverschijnselen verklaren. Ook een geleerde die de ontwikkeling van het recht bestudeert, stelt zich niet meer tevreden met de bestudering van een aantal wetten. Evenals de volkenkundige wil hij weten hoe de verschillende samenlevingsvormen zijn ontstaan, hij gaat na hoe ze zich in de loop van de eeuwen hebben ontwikkeld en daarbij besteedt hij veel minder aandacht aan de geschreven wetten dan aan plaatselijke gebruiken, aan het gewoonterecht,​ waarin de scheppende kracht van de onbekende massa’s zich steeds opnieuw heeft uitgedrukt. Op deze manier ontwikkelt zich een geheel nieuwe wetenschap, die de gevestigde opvattingen die wij op school hebben geleerd, omver dreigt te werpen door de geschiedenis te verklaren ongeveer zoals de natuurwetenschappen de natuurverschijnselen verklaren.
  
-De politieke economie tenslotte, die oorspronkelijk een onderzoek was naar de rijkdom van de naties, wordt nu een onderzoek naar de rijkdom van de individuen. Het gaat er daarbij niet zozeer om te weten of een bepaald land een belangrijke buitenlandse handel heeft maar of er wel genoeg brood is in de huizen van de boeren en de arbeiders. De politieke economie klopt aan iedere deur — bij paleizen en bij krotten — en vraagt aan arm en rijk: ‘in hoeverre worden uw eerste levensbehoeften en uw behoeften aan luxe bevredigd?​’ En als de politiek econoom dan constateert dat de dringendste levensbehoeften bij negen tiende van de mensheid onbevredigd blijven, stelt hij dezelfde vraag als een fysioloog bij een plant of een dier: ‘Hoe kan er met zo weinig mogelijk krachtverlies in de algemene behoeften worden voorzien? Hoe kan een samenleving aan ieder individu, dat wil zeggen aan iedereen, een zo groot mogelijke behoeftebevrediging en een zo groot mogelijk geluk waarborgen?​’ In die richting is de economische wetenschap zich nu aan het ontwikkelen. Na jarenlang een simpele vaststelling van verschijnselen te zijn geweest, die werden uitgelegd in het belang van de rijke minderheden,​ lijkt de economie nu een wetenschap in de ware zin van het woord - een fysiologie van de menselijke ​samen1evingen - te worden (of beter gezegd de bouwstenen aan te dragen om zulk een wetenschap te worden).+De politieke economie tenslotte, die oorspronkelijk een onderzoek was naar de rijkdom van de naties, wordt nu een onderzoek naar de rijkdom van de individuen. Het gaat er daarbij niet zozeer om te weten of een bepaald land een belangrijke buitenlandse handel heeft maar of er wel genoeg brood is in de huizen van de boeren en de arbeiders. De politieke economie klopt aan iedere deur — bij paleizen en bij krotten — en vraagt aan arm en rijk: ‘in hoeverre worden uw eerste levensbehoeften en uw behoeften aan luxe bevredigd?​’ En als de politiek econoom dan constateert dat de dringendste levensbehoeften bij negen tiende van de mensheid onbevredigd blijven, stelt hij dezelfde vraag als een fysioloog bij een plant of een dier: ‘Hoe kan er met zo weinig mogelijk krachtverlies in de algemene behoeften worden voorzien? Hoe kan een samenleving aan ieder individu, dat wil zeggen aan iedereen, een zo groot mogelijke behoeftebevrediging en een zo groot mogelijk geluk waarborgen?​’ In die richting is de economische wetenschap zich nu aan het ontwikkelen. Na jarenlang een simpele vaststelling van verschijnselen te zijn geweest, die werden uitgelegd in het belang van de rijke minderheden,​ lijkt de economie nu een wetenschap in de ware zin van het woord - een fysiologie van de menselijke ​samenlevingen — te worden (of beter gezegd de bouwstenen aan te dragen om zulk een wetenschap te worden).
  
 ===== Anarchie ===== ===== Anarchie =====
namespace/anarchie_filosofie_en_ideaal.1464733224.txt.gz · Laatst gewijzigd: 16/10/19 09:40 (Externe bewerking)