Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:de_cnt-fai_draait_de_revolutie_mee_de_nek_om

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
Volgende revisie Beide kanten volgende revisie
namespace:de_cnt-fai_draait_de_revolutie_mee_de_nek_om [31/07/17 12:23]
defiance
namespace:de_cnt-fai_draait_de_revolutie_mee_de_nek_om [10/12/18 08:38]
autonomia [De CNT-FAI draait de revolutie mee de nek om]
Regel 3: Regel 3:
  
   * Verschenen: 2011   * Verschenen: 2011
-  * Bron: Buiten de Orde, lente 2011+  * Bron: [[Buiten de Orde]], lente 2011
  
 Twee jaar geleden publiceerde Miguel Amorós het boek //José Pellicer; El anarquista íntegro// (vert. José Pellicer; De integere anarchist). Het boek werd gepresenteerd als biografie over het leven van José Pellicer, één van de oprichters van de befaamde en beruchte arbeidersmilitie de //IJzeren Colonne//, uit de tijd van de [[Spaanse Burgeroorlog en Revolutie]]. Maar het boek is eigenlijk veel meer dan dat. Het is een papieren monument voor de onverzettelijkheid van de vele leden van de IJzeren Colonne. Veel bekende en onbekende leden uit de Colonne treden voor het voetlicht in deze zeer gedetailleerde reconstructie. Tevens is het een aanklacht tegen het verraad dat de reformistische delen van het [[CNT]] en [[FAI]] leiderschap pleegden aan datgene wat decennia lang het gedachtengoed van de Spaanse anarchistische beweging had bepaald. Strijd voor een anarchistische samenleving,​ tegen de staat en tegen het kapitalisme. Twee jaar geleden publiceerde Miguel Amorós het boek //José Pellicer; El anarquista íntegro// (vert. José Pellicer; De integere anarchist). Het boek werd gepresenteerd als biografie over het leven van José Pellicer, één van de oprichters van de befaamde en beruchte arbeidersmilitie de //IJzeren Colonne//, uit de tijd van de [[Spaanse Burgeroorlog en Revolutie]]. Maar het boek is eigenlijk veel meer dan dat. Het is een papieren monument voor de onverzettelijkheid van de vele leden van de IJzeren Colonne. Veel bekende en onbekende leden uit de Colonne treden voor het voetlicht in deze zeer gedetailleerde reconstructie. Tevens is het een aanklacht tegen het verraad dat de reformistische delen van het [[CNT]] en [[FAI]] leiderschap pleegden aan datgene wat decennia lang het gedachtengoed van de Spaanse anarchistische beweging had bepaald. Strijd voor een anarchistische samenleving,​ tegen de staat en tegen het kapitalisme.
Regel 14: Regel 14:
 José Pellicer werd 27 april 1912 geboren in Barcelona en groeide later op in Valencia. Hij was afkomstig uit de gegoede burgerij, zijn ouders waren zeer vermogend, maar daar was bij hem op latere leeftijd weinig van te merken. Op school blonk hij niet uit en hij schreef zich dan ook niet in voor een vervolgopleiding. Hij was een autodidact, die alles las wat hij maar in zijn handen kreeg en hierbij tekende zich al vroeg een voorkeur voor geëngageerde literatuur af. Behalve klassieken uit de literatuur maakte hij zich ook diverse werken van o.a. [[Peter Kropotkin|Kropotkin]],​ [[Michael Bakoenin|Bakoenin]],​ [[Errico Malatesta|Malatesta]],​ [[Luigi Fabbri|Fabbri]],​ [[Sébastien Faure|Faure]] en ander grote namen uit de anarchistische theorievorming eigen. Zijn drijfveer hierbij was altijd kennis te vergaren om die met anderen te kunnen delen en niet om er zelf beter van te worden. José Pellicer werd 27 april 1912 geboren in Barcelona en groeide later op in Valencia. Hij was afkomstig uit de gegoede burgerij, zijn ouders waren zeer vermogend, maar daar was bij hem op latere leeftijd weinig van te merken. Op school blonk hij niet uit en hij schreef zich dan ook niet in voor een vervolgopleiding. Hij was een autodidact, die alles las wat hij maar in zijn handen kreeg en hierbij tekende zich al vroeg een voorkeur voor geëngageerde literatuur af. Behalve klassieken uit de literatuur maakte hij zich ook diverse werken van o.a. [[Peter Kropotkin|Kropotkin]],​ [[Michael Bakoenin|Bakoenin]],​ [[Errico Malatesta|Malatesta]],​ [[Luigi Fabbri|Fabbri]],​ [[Sébastien Faure|Faure]] en ander grote namen uit de anarchistische theorievorming eigen. Zijn drijfveer hierbij was altijd kennis te vergaren om die met anderen te kunnen delen en niet om er zelf beter van te worden.
  
-Op jonge leeftijd werd hij lid van de anarcho-syndicalistische vakbond CNT en viel al spoedig op door zijn grote inzet en zijn grote gevoel voor solidariteit. Hij had allerlei wisselende baantjes, maar besteedde zijn vrije tijd voor het grootste deel aan CNT gerelateerde activiteiten. Met een aantal kameraden zette hij in Valencia een ontmoetingsplek,​ een ateneo voor verbreiding van het anarchistisch gedachtengoed op, waarvan hij secretaris werd. Eind jaren twintig werd de //​Federación Anarquista Iberica// (Iberische Anarchistische Federatie, FAI) opgericht, die als hoofd oogmerk had het bevorderen en waarborgen dat de CNT een toenemend anarchistisch karakter had. Pellicer vormde met een aantal vrienden een bij de FAI aangesloten affiniteitsgroep genaamd //​Nosotros//​ (vert. '​Wij'​) ​  en belandde binnen niet al te lange tijd in het Regionale Comité van de de FAI-groepen van de Levante. Zowel binnen de CNT als de FAI onderscheidde Pellicer zich door zijn radicaliteit en hij was dan ook een fervent tegenstander van de zeer gematigde treintistas die in 1932 voor de duur van vier jaar uit de CNT zouden stappen. Door zijn deelname aan diverse revolutionaire stakingen kwam hij meerdere malen in de gevangenis terecht en werd zelfs kort in ballingschap gedwongen. In 1933 was hij nauw betrokken bij de bouw van een spectucalaire ​ontsnappingstunnel naar een Valenciaanse gevangenis, waardoor een twaalftal anarchistische gevangenen wist te ontsnappen. Na zijn terugkeer naar Valencia, na de republikeinse verkiezingsoverwinning in februari 1936, was hij vooral actief in de Vakbond van de Bouwvakkers.+Op jonge leeftijd werd hij lid van de anarcho-syndicalistische vakbond CNT en viel al spoedig op door zijn grote inzet en zijn grote gevoel voor solidariteit. Hij had allerlei wisselende baantjes, maar besteedde zijn vrije tijd voor het grootste deel aan CNT gerelateerde activiteiten. Met een aantal kameraden zette hij in Valencia een ontmoetingsplek,​ een ateneo voor verbreiding van het anarchistisch gedachtengoed op, waarvan hij secretaris werd. Eind jaren twintig werd de //​Federación Anarquista Iberica// (Iberische Anarchistische Federatie, FAI) opgericht, die als hoofd oogmerk had het bevorderen en waarborgen dat de CNT een toenemend anarchistisch karakter had. Pellicer vormde met een aantal vrienden een bij de FAI aangesloten affiniteitsgroep genaamd //​Nosotros//​ (vert. '​Wij'​) ​  en belandde binnen niet al te lange tijd in het Regionale Comité van de de FAI-groepen van de Levante. Zowel binnen de CNT als de FAI onderscheidde Pellicer zich door zijn radicaliteit en hij was dan ook een fervent tegenstander van de zeer gematigde treintistas die in 1932 voor de duur van vier jaar uit de CNT zouden stappen. Door zijn deelname aan diverse revolutionaire stakingen kwam hij meerdere malen in de gevangenis terecht en werd zelfs kort in ballingschap gedwongen. In 1933 was hij nauw betrokken bij de bouw van een spectaculaire ​ontsnappingstunnel naar een Valenciaanse gevangenis, waardoor een twaalftal anarchistische gevangenen wist te ontsnappen. Na zijn terugkeer naar Valencia, na de republikeinse verkiezingsoverwinning in februari 1936, was hij vooral actief in de Vakbond van de Bouwvakkers.
  
 Toen de Spaanse militairen op 17 juli dat jaar hun staatsgreep pleegden, waren Pellicer en zijn kameraden compleet voorbereid. In de dagen daarna voorafgaand waren ze druk bezig geweest met het verzamelen van wapens. In hun stad Valencia kwam de staatsgreep niet echt op gang. De militairen bleven in hun kazernes en de republikeinse regering en de lokale gouverneur deden niets om de militairen te ontwapenen. De lokale vakbondsfederaties CNT en UGT (de socialistische vakbond) gingen met de weinige wapens die ze hadden de straat op, maakten steeds meer wapens buit, haalden wapenwinkels en politiekazernes leeg en trokken langzaam een cordon rondom de kazernes. Een kazerne werd na gevangenname van de dienstdoende officieren, door de daar gelegerde soldaten, aan de belegeraars overgedragen. Nadat de laatste kazernes waren ingenomen besloten de plaatselijke anarchisten om een Colonne van militieleden op te richten. ​ Toen de Spaanse militairen op 17 juli dat jaar hun staatsgreep pleegden, waren Pellicer en zijn kameraden compleet voorbereid. In de dagen daarna voorafgaand waren ze druk bezig geweest met het verzamelen van wapens. In hun stad Valencia kwam de staatsgreep niet echt op gang. De militairen bleven in hun kazernes en de republikeinse regering en de lokale gouverneur deden niets om de militairen te ontwapenen. De lokale vakbondsfederaties CNT en UGT (de socialistische vakbond) gingen met de weinige wapens die ze hadden de straat op, maakten steeds meer wapens buit, haalden wapenwinkels en politiekazernes leeg en trokken langzaam een cordon rondom de kazernes. Een kazerne werd na gevangenname van de dienstdoende officieren, door de daar gelegerde soldaten, aan de belegeraars overgedragen. Nadat de laatste kazernes waren ingenomen besloten de plaatselijke anarchisten om een Colonne van militieleden op te richten. ​
namespace/de_cnt-fai_draait_de_revolutie_mee_de_nek_om.txt · Laatst gewijzigd: 08/06/20 12:03 door defiance