Gebruikershulpmiddelen
namespace:de_nederlandse_anarchisten_en_de_spaanse_burgeroorlog
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie | |||
|
namespace:de_nederlandse_anarchisten_en_de_spaanse_burgeroorlog [16/09/20 14:12] defiance oude revisie hersteld (16/09/20 14:02) |
namespace:de_nederlandse_anarchisten_en_de_spaanse_burgeroorlog [16/09/20 14:15] (huidige) defiance |
||
|---|---|---|---|
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| - | <WRAP center info 60%> | ||
| - | Voetnoten ontbreken nog in de tekst. Deze worden t.z.t. toegevoegd. | ||
| - | </WRAP> | ||
| - | |||
| ====== De Nederlandse anarchisten en de Spaanse Burgeroorlog ====== | ====== De Nederlandse anarchisten en de Spaanse Burgeroorlog ====== | ||
| //Door [[Elly Kloosterman]]// | //Door [[Elly Kloosterman]]// | ||
| Regel 643: | Regel 639: | ||
| Dit syndicalistisch enthousiasme kan Rijnders in //De Vrije Socialist// geenszins delen. Hij wijst de FAN op verschillende gronden af. Ten eerste is de federatie voor hem niet anders dan een partij, die noodzakelijkerwijs tot mislukking gedoemd is, omdat anarchisten nu eenmaal in beginsel de hieraan inherente discipline afkeuren. Tevens stuit het standpunt van de FAN inzake geweld hem tegen de borst, en wel zozeer, dat hij de aanhangers ervan, net als indertijd de Spaanse libertairen,[344] niet langer als geestverwanten wil erkennen. Hij wenst, zoals bekend, alleen economische middelen ter verdediging van de revolutie en geen georganiseerd geweld, zelfs niet op vrijwillige basis. Dit laatste is trouwens sowieso voor anarchisten uit den boze vindt hij, omdat ook een vrijwillig leger tucht zal eisen. Tenslotte toont Rijnders zich zeer verbolgen over de keuze van het NSV als partner bij acties, waardoor Constandse zijn verleden toch wel zeer ernstig heeft verloochend.[345] | Dit syndicalistisch enthousiasme kan Rijnders in //De Vrije Socialist// geenszins delen. Hij wijst de FAN op verschillende gronden af. Ten eerste is de federatie voor hem niet anders dan een partij, die noodzakelijkerwijs tot mislukking gedoemd is, omdat anarchisten nu eenmaal in beginsel de hieraan inherente discipline afkeuren. Tevens stuit het standpunt van de FAN inzake geweld hem tegen de borst, en wel zozeer, dat hij de aanhangers ervan, net als indertijd de Spaanse libertairen,[344] niet langer als geestverwanten wil erkennen. Hij wenst, zoals bekend, alleen economische middelen ter verdediging van de revolutie en geen georganiseerd geweld, zelfs niet op vrijwillige basis. Dit laatste is trouwens sowieso voor anarchisten uit den boze vindt hij, omdat ook een vrijwillig leger tucht zal eisen. Tenslotte toont Rijnders zich zeer verbolgen over de keuze van het NSV als partner bij acties, waardoor Constandse zijn verleden toch wel zeer ernstig heeft verloochend.[345] | ||
| - | Ook //Alarm//, is over deze voorkeur van de FAN voor de syndicalisten zeer ontstemd, omdat dit blad in de arbeidersbeweging immers geen revolutionaire kracht meer erkent,[346] zo ook Eikeboom. Deze gaat evenwel niet zozeer in op de inhoudelijke kanten van de FAN - wat zeer opvallend is gezien zijn keuze voor de geweldloze vleugel in het debat rond Spanje - maar zijn motieven om de organisatie af te wijzen zijn vooral van persoonlijke aard. Zo vindt hij het een slechte zaak, dat deze zozeer om één persoon draait, namelijk Constandse, tegen wie hij, evenals tegen diens medeoprichters van de FAN een hevige wrok koestert, omdat //De Arbeider// en de SAA nooit bij de voorbereidingen van het congres betrokken zijn.[347] Wat hem bovendien zeer dwars zit, is de oprichting van het blad //De Anarchist//, omdat dit zijn eigen periodiek wel eens kan gaan bedreigen. Immers, zo moet hij constateren, de artikelen in //De Anarchist// zijn van nagenoeg gelijke strekking als die in //De Arbeider/[348] en hij beseft ongetwijfeld dat de markt voor twee vrijwel identieke libertaire tijdschriften te krap is. | + | Ook //Alarm//, is over deze voorkeur van de FAN voor de syndicalisten zeer ontstemd, omdat dit blad in de arbeidersbeweging immers geen revolutionaire kracht meer erkent,[346] zo ook Eikeboom. Deze gaat evenwel niet zozeer in op de inhoudelijke kanten van de FAN - wat zeer opvallend is gezien zijn keuze voor de geweldloze vleugel in het debat rond Spanje - maar zijn motieven om de organisatie af te wijzen zijn vooral van persoonlijke aard. Zo vindt hij het een slechte zaak, dat deze zozeer om één persoon draait, namelijk Constandse, tegen wie hij, evenals tegen diens medeoprichters van de FAN een hevige wrok koestert, omdat //De Arbeider// en de SAA nooit bij de voorbereidingen van het congres betrokken zijn.[347] Wat hem bovendien zeer dwars zit, is de oprichting van het blad //De Anarchist//, omdat dit zijn eigen periodiek wel eens kan gaan bedreigen. Immers, zo moet hij constateren, de artikelen in //De Anarchist// zijn van nagenoeg gelijke strekking als die in //De Arbeider//[348] en hij beseft ongetwijfeld dat de markt voor twee vrijwel identieke libertaire tijdschriften te krap is. |
| Veel vrees hoefde Eikeboom niet te hebben, want tot een florissant bestaan is de FAN nooit gekomen. De federatie draaide op de activiteiten van slechts enkelen,[349] die hun werk pro deo verrichtten. Trots was de FAN op de uitgave van //De Vrije Arbeider//, dat anderhalf jaar in een oplage van 1500 a 1600 zonder verlies heeft gedraaid, en op zijn uitgave van het boek Grondslagen van het Anarchisme door Anton Constandse, maar nieuw leven in de anarchistische beweging wist hij niet te blazen: de verdeeldheid was er te groot.[350] Toen Anton Constandse, zijn stuwende kracht, de organisatie in november 1938 ook nog verliet, was het in feite met de FAN gedaan. | Veel vrees hoefde Eikeboom niet te hebben, want tot een florissant bestaan is de FAN nooit gekomen. De federatie draaide op de activiteiten van slechts enkelen,[349] die hun werk pro deo verrichtten. Trots was de FAN op de uitgave van //De Vrije Arbeider//, dat anderhalf jaar in een oplage van 1500 a 1600 zonder verlies heeft gedraaid, en op zijn uitgave van het boek Grondslagen van het Anarchisme door Anton Constandse, maar nieuw leven in de anarchistische beweging wist hij niet te blazen: de verdeeldheid was er te groot.[350] Toen Anton Constandse, zijn stuwende kracht, de organisatie in november 1938 ook nog verliet, was het in feite met de FAN gedaan. | ||
namespace/de_nederlandse_anarchisten_en_de_spaanse_burgeroorlog.txt · Laatst gewijzigd: 16/09/20 14:15 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
