Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:especifismo_de_anarchistische_praktijk_van_het_bouwen_aan_massabewegingen_en_revolutionaire_organisatie

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
namespace:especifismo_de_anarchistische_praktijk_van_het_bouwen_aan_massabewegingen_en_revolutionaire_organisatie [28/04/20 08:09]
defiance
namespace:especifismo_de_anarchistische_praktijk_van_het_bouwen_aan_massabewegingen_en_revolutionaire_organisatie [07/12/20 15:45] (huidige)
defiance
Regel 28: Regel 28:
 ===== Een kort historisch perspectief ===== ===== Een kort historisch perspectief =====
  
-Hoewel in eerste instantie alleen ten tonele verschenen in Zuid-Amerika,​ baseren de concepten binnen het Especifismo zich op een historische draad die internationaal door de anarchistische beweging loopt. De meest bekende hiervan is de [[platformisme|Platformistische]] stroming, welke begon met de publicatie van Organisatorisch Platform van de Libertaire Communisten. Dit document werd in 1926 geschreven door   ​voormalig boeren-partizanenleider Nestor Makhno, Ida Mett en andere militanten van de //​Dielo ​Truda//-groep (vertaling Arbeidersbelang),​ die zich groepeerde rond de krant met dezelfde naam.[1] Na de [[Russische Revolutie]] bevond de //​Dielo ​Truda//-groep zich in ballingschap in Parijs, waar deze kritiek had op de anarchistische beweging vanwege diens gebrek aan organisatie. Dit gebrek verhinderde een samenhangende reactie op de praktijken van de Bolsjewieken,​ die de arbeidersraden (sovjets) omsmeedde tot instrumenten voor hun één-partij-regering. Het alternatief dat de //Dielo Trouda//​-groep voorstelde was een ‘Algemene Unie van Anarchisten’ gebaseerd op het anarcho-communisme,​ welke tot doel zou hebben om theoretische en tactische eenheid te schaffen en zich zou richten op de klassenstrijd en de vakbonden.+Hoewel in eerste instantie alleen ten tonele verschenen in Zuid-Amerika,​ baseren de concepten binnen het Especifismo zich op een historische draad die internationaal door de anarchistische beweging loopt. De meest bekende hiervan is de [[platformisme|Platformistische]] stroming, welke begon met de publicatie van Organisatorisch Platform van de Libertaire Communisten. Dit document werd in 1926 geschreven door   ​voormalig boeren-partizanenleider Nestor Makhno, Ida Mett en andere militanten van de //​Dielo ​Trouda//-groep (vertaling Arbeidersbelang),​ die zich groepeerde rond de krant met dezelfde naam.[1] Na de [[Russische Revolutie]] bevond de //​Dielo ​Trouda//-groep zich in ballingschap in Parijs, waar deze kritiek had op de anarchistische beweging vanwege diens gebrek aan organisatie. Dit gebrek verhinderde een samenhangende reactie op de praktijken van de Bolsjewieken,​ die de arbeidersraden (sovjets) omsmeedde tot instrumenten voor hun één-partij-regering. Het alternatief dat de //Dielo Trouda//​-groep voorstelde was een ‘Algemene Unie van Anarchisten’ gebaseerd op het anarcho-communisme,​ welke tot doel zou hebben om theoretische en tactische eenheid te schaffen en zich zou richten op de klassenstrijd en de vakbonden.
  
 Een ander vergelijkbaar idee is onder andere het ‘organisatorisch dualisme’,​ welke in historische documenten van de Italiaanse anarchistische beweging uit de jaren 1920 wordt genoemd. Anarchisten in Italië gebruikten deze term om te duiden op de betrokkenheid van anarchisten binnen zowel anarchistische politieke organisaties evenals binnen de arbeidersbeweging //​Federazione dei Comunisti Anarchici// (FdCA). In Spanje stonden de ‘[[Vrienden van Durruti]]’ op tegen het langzaam terugdraaien van verworvenheden van de Spaanse Revolutie van 1936.[2] In Naar een nieuwe revolutie verwerkte zij een aantal ideeën van het Platform, waarbij ze kritiek uitten op het geleidelijke reformisme en samenwerking met de Republikeinse regering door de CNT-FAI. Deze, zo argumenteerden de Vrienden van Durruti, droeg bij aan het verlies van de antifascistische en revolutionaire krachten. Invloedrijke organisaties in de Chinese anarchistische beweging van de jaren 1910, zoals het //​Wuzhengfu-Gongchan Zhuyi Tongshi Che// (Genootschap van anarchistisch-communistische kameraden), bepleitte vergelijkbare ideeën.[3] Een ander vergelijkbaar idee is onder andere het ‘organisatorisch dualisme’,​ welke in historische documenten van de Italiaanse anarchistische beweging uit de jaren 1920 wordt genoemd. Anarchisten in Italië gebruikten deze term om te duiden op de betrokkenheid van anarchisten binnen zowel anarchistische politieke organisaties evenals binnen de arbeidersbeweging //​Federazione dei Comunisti Anarchici// (FdCA). In Spanje stonden de ‘[[Vrienden van Durruti]]’ op tegen het langzaam terugdraaien van verworvenheden van de Spaanse Revolutie van 1936.[2] In Naar een nieuwe revolutie verwerkte zij een aantal ideeën van het Platform, waarbij ze kritiek uitten op het geleidelijke reformisme en samenwerking met de Republikeinse regering door de CNT-FAI. Deze, zo argumenteerden de Vrienden van Durruti, droeg bij aan het verlies van de antifascistische en revolutionaire krachten. Invloedrijke organisaties in de Chinese anarchistische beweging van de jaren 1910, zoals het //​Wuzhengfu-Gongchan Zhuyi Tongshi Che// (Genootschap van anarchistisch-communistische kameraden), bepleitte vergelijkbare ideeën.[3]
Regel 63: Regel 63:
 De schrijvers van het Platform waren veteranen van de Russische Revolutie. Ze leidden in Oekraïne de boeren guerrilla-oorlog tegen de West-Europese [contrarevolutionaire] legers en later tegen de Bolsjewieken. De boeren uit de Oekraïne hadden een geheel eigen geschiedenis ten opzichte van het Russische Rijk. De auteurs van het Platform spraken vanuit een rijke ervaring en een historisch sleutelmoment voor hun tijd. Het document, dat tot doel had om de klassenstrijdanarchisten te verenigen, vond echter weinig weerklank. Daarnaast ontbreken een aantal opvallende onderdelen in de analyse en op het gebied van bepaalde vraagstukken die toen ter tijd voor revolutionairen speelden, zoals de onderdrukking van de vrouw en kolonialisme.[9] De schrijvers van het Platform waren veteranen van de Russische Revolutie. Ze leidden in Oekraïne de boeren guerrilla-oorlog tegen de West-Europese [contrarevolutionaire] legers en later tegen de Bolsjewieken. De boeren uit de Oekraïne hadden een geheel eigen geschiedenis ten opzichte van het Russische Rijk. De auteurs van het Platform spraken vanuit een rijke ervaring en een historisch sleutelmoment voor hun tijd. Het document, dat tot doel had om de klassenstrijdanarchisten te verenigen, vond echter weinig weerklank. Daarnaast ontbreken een aantal opvallende onderdelen in de analyse en op het gebied van bepaalde vraagstukken die toen ter tijd voor revolutionairen speelden, zoals de onderdrukking van de vrouw en kolonialisme.[9]
  
-Hoewel de meeste anarchistisch-communistische organisaties vandaag de dag claimen dat ze beïnvloed zijn door het Platform, kan het document achteraf vooral gezien worden als een scherp statement als reactie op het moeras waarin het anarchisme zich grotendeels bevond na de Russische Revolutie. Als een historisch project werden het voorstel en de primaire ideeën van het Platform grotendeels verworpen door de individualistische stromingen binnen de anarchistische beweging, werden zij verkeerd begrepen door taalbarrières zoals sommige stellen,​[10] of bereikten nooit de groepen of elementen die zich potentieel positief rond het document zouden kunnen scharen. In 1927 organiseerde de //​Dielo ​Truda//-groep een kleine internationale conferentie met aanhangers in Frankrijk, maar deze werd al snel verstoord door de politie.+Hoewel de meeste anarchistisch-communistische organisaties vandaag de dag claimen dat ze beïnvloed zijn door het Platform, kan het document achteraf vooral gezien worden als een scherp statement als reactie op het moeras waarin het anarchisme zich grotendeels bevond na de Russische Revolutie. Als een historisch project werden het voorstel en de primaire ideeën van het Platform grotendeels verworpen door de individualistische stromingen binnen de anarchistische beweging, werden zij verkeerd begrepen door taalbarrières zoals sommige stellen,​[10] of bereikten nooit de groepen of elementen die zich potentieel positief rond het document zouden kunnen scharen. In 1927 organiseerde de //​Dielo ​Trouda//-groep een kleine internationale conferentie met aanhangers in Frankrijk, maar deze werd al snel verstoord door de politie.
  
 In vergelijking daarmee, is de praktijk van het Especifismo springlevend en ontwikkeld deze zich nog altijd. Daarmee is deze, bediscussieerbaar,​ een veel relevantere en hedendaagse theorie, die voortkomt uit 50 jaar anarchistische organisatorische ervaring. Opgekomen uit de zuidelijkste punt van Latijns-Amerika heeft het concept inmiddels invloed over het gehele continent. Daarbij komen de ideeën van het Especifismo niet voort uit één enkel oprichtingsdocument,​ maar is organisch voortgekomen uit de bewegingen uit het globale zuiden, welke de voorhoede vormen in de strijd tegen het internationale kapitalisme en een voorbeeld stellen voor bewegingen wereldwijd. De Especifisten hebben een veel diepere basis voor anarchistische organisatie ontwikkeld dan de ‘theoretische en tactische eenheid’ waar het Platform voor oproept. Zij hebben een strategisch programma ontwikkeld gebaseerd op analyses die uiteindelijk dienen als leidraad voor het handelen van revolutionairen. Ze tonen ons een levend voorbeeld van revolutionaire organisatie gebaseerd op de noodzaak van een gemeenschappelijke analyse, gedeelde theorie en een sterke worteling in sociale bewegingen. In vergelijking daarmee, is de praktijk van het Especifismo springlevend en ontwikkeld deze zich nog altijd. Daarmee is deze, bediscussieerbaar,​ een veel relevantere en hedendaagse theorie, die voortkomt uit 50 jaar anarchistische organisatorische ervaring. Opgekomen uit de zuidelijkste punt van Latijns-Amerika heeft het concept inmiddels invloed over het gehele continent. Daarbij komen de ideeën van het Especifismo niet voort uit één enkel oprichtingsdocument,​ maar is organisch voortgekomen uit de bewegingen uit het globale zuiden, welke de voorhoede vormen in de strijd tegen het internationale kapitalisme en een voorbeeld stellen voor bewegingen wereldwijd. De Especifisten hebben een veel diepere basis voor anarchistische organisatie ontwikkeld dan de ‘theoretische en tactische eenheid’ waar het Platform voor oproept. Zij hebben een strategisch programma ontwikkeld gebaseerd op analyses die uiteindelijk dienen als leidraad voor het handelen van revolutionairen. Ze tonen ons een levend voorbeeld van revolutionaire organisatie gebaseerd op de noodzaak van een gemeenschappelijke analyse, gedeelde theorie en een sterke worteling in sociale bewegingen.
namespace/especifismo_de_anarchistische_praktijk_van_het_bouwen_aan_massabewegingen_en_revolutionaire_organisatie.txt · Laatst gewijzigd: 07/12/20 15:45 door defiance