Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:het_organisatorisch_vraagstuk_en_het_idee_van_de_synthese

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Laatste revisie Beide kanten volgende revisie
namespace:het_organisatorisch_vraagstuk_en_het_idee_van_de_synthese [17/02/21 20:30]
defiance
namespace:het_organisatorisch_vraagstuk_en_het_idee_van_de_synthese [02/04/21 11:47]
defiance
Regel 20: Regel 20:
  
 //De manier om dit voor elkaar te krijgen is om een organisatie te creëren die misschien niet al anarchisme haar actieve militanten omhelst, maar zeker de meerderheid daarvan. Dat op een basis van specifieke theoretische en tactische posities, wat ons een sterke voorstelling zou geven van hoe dit in de praktijk moeten worden toegepast. //De manier om dit voor elkaar te krijgen is om een organisatie te creëren die misschien niet al anarchisme haar actieve militanten omhelst, maar zeker de meerderheid daarvan. Dat op een basis van specifieke theoretische en tactische posities, wat ons een sterke voorstelling zou geven van hoe dit in de praktijk moeten worden toegepast.
-Het is daarbij overbodig te vermelden dat het tackelen hiervan, hand in hand moet gaan met het uitwerken van theoretische en tactische standpunten,​ die de basis vormen – het platform van deze organisatie. Want we zouden onze tijd verdoen als we spreken over de noodzaak van het organiseren van onze krachten als we het idee van zo’n organisatie niet samen zouden laten gaan met duidelijk geformuleerde theoretische en tactische standpunten. + 
-De Groep van Russische Anarchisten in het Buitenland heeft deze laatste vraag nooit uit het oog verloren. In een reek artikelen in de Dielo Trouda zijn diens standpunten deels uitgewerkt in de belangrijkste delen van het programma: de relatie van het anarchisme tot de klassenstrijd van de werkenden, revolutionair syndicalisme,​ de overgangsperiode,​ etc.//+//Het is daarbij overbodig te vermelden dat het tackelen hiervan, hand in hand moet gaan met het uitwerken van theoretische en tactische standpunten,​ die de basis vormen – het platform van deze organisatie. Want we zouden onze tijd verdoen als we spreken over de noodzaak van het organiseren van onze krachten als we het idee van zo’n organisatie niet samen zouden laten gaan met duidelijk geformuleerde theoretische en tactische standpunten.// 
 + 
 +//De Groep van Russische Anarchisten in het Buitenland heeft deze laatste vraag nooit uit het oog verloren. In een reek artikelen in de Dielo Trouda zijn diens standpunten deels uitgewerkt in de belangrijkste delen van het programma: de relatie van het anarchisme tot de klassenstrijd van de werkenden, revolutionair syndicalisme,​ de overgangsperiode,​ etc.//
  
 //Onze volgende taak is om tot een heldere formulering te komen van al deze uitgangspunten,​ ze vervolgens in een min of meer rond organisatorisch platform te plaatsen die dan als basis zal dienen voor het verenigen van een groot aantal militanten en groepen in één en dezelfde organisatie. Deze laatste zal dan als springplank dienen voor een volledigere fusie van de krachten van de anarchistische beweging.//</​blockquote>​ //Onze volgende taak is om tot een heldere formulering te komen van al deze uitgangspunten,​ ze vervolgens in een min of meer rond organisatorisch platform te plaatsen die dan als basis zal dienen voor het verenigen van een groot aantal militanten en groepen in één en dezelfde organisatie. Deze laatste zal dan als springplank dienen voor een volledigere fusie van de krachten van de anarchistische beweging.//</​blockquote>​
Regel 28: Regel 30:
  
 De kameraden die de notie van de theoretische synthese van de verschillende stromingen van het anarchisme bepleiten hebben een heel andere benadering van het organisatorische vraagstuk. Het is jammer dat hun standpunten zo mager zijn geformuleerd en uitgewerkt, waardoor het lastig is om een grondige kritiek te leveren. In essentie is diens notie de volgende: het anarchisme is in drie stromingen verdeeld: communistisch anarchisme, anarcho-syndicalisme en individueel anarchisme. Hoewel elk van deze stromingen eigen specifieke kenmerken heeft, zijn ze alle drie dusdanig verwant en liggen ze zo dicht bij elkaar dat ze enkel door een kunstmatige misvatting van elkaar gescheiden zijn. De kameraden die de notie van de theoretische synthese van de verschillende stromingen van het anarchisme bepleiten hebben een heel andere benadering van het organisatorische vraagstuk. Het is jammer dat hun standpunten zo mager zijn geformuleerd en uitgewerkt, waardoor het lastig is om een grondige kritiek te leveren. In essentie is diens notie de volgende: het anarchisme is in drie stromingen verdeeld: communistisch anarchisme, anarcho-syndicalisme en individueel anarchisme. Hoewel elk van deze stromingen eigen specifieke kenmerken heeft, zijn ze alle drie dusdanig verwant en liggen ze zo dicht bij elkaar dat ze enkel door een kunstmatige misvatting van elkaar gescheiden zijn.
-Voor een sterke anarchistische beweging is het nodig dat zij samensmelten. Die fusie impliceert dat we de vraag wat betreft de structuur en de vorm van de organisatie waarin al deze stromingen vertegenwoordigd zijn, met een theoretische en filosofische synthese van deze verschillende scholen kunnen tackelen. Dat is de inhoud van de synthese zoals die in een aantal artikelen en de “Verklaring van Samenwerkende Anarchisten” wordt voorgesteld door kameraad Voline in The Anarchist Messenger en Dielo Trouda. Wij  zijn het hier volledig ​met oneens. De ontoereikendheid hiervan is overduidelijk. Om te beginnen, waarom deze verdeling in drie kunstmatige stromingen? Er zijn ook nog andere. We kunnen bijvoorbeeld het christelijke anarchisme aanwijzen, associationisme[1] die, naar verluid, dichter bij het communistische anarchisme staat dan het individualistisch anarchisme. Maar, als er een synthese tussen van de drie eerder genoemde stromingen moet worden ontwikkeld, wat is dan eigenlijk de relatie tussen de ‘theoretische en filosofische’ verschillen?​+ 
 +Voor een sterke anarchistische beweging is het nodig dat zij samensmelten. Die fusie impliceert dat we de vraag wat betreft de structuur en de vorm van de organisatie waarin al deze stromingen vertegenwoordigd zijn, met een theoretische en filosofische synthese van deze verschillende scholen kunnen tackelen. Dat is de inhoud van de synthese zoals die in een aantal artikelen en de “Verklaring van Samenwerkende Anarchisten” wordt voorgesteld door kameraad Voline in The Anarchist Messenger en Dielo Trouda. Wij  zijn het hier volledig ​mee oneens. De ontoereikendheid hiervan is overduidelijk. Om te beginnen, waarom deze verdeling in drie kunstmatige stromingen? Er zijn ook nog andere. We kunnen bijvoorbeeld het christelijke anarchisme aanwijzen, associationisme[1] die, naar verluid, dichter bij het communistische anarchisme staat dan het individualistisch anarchisme. Maar, als er een synthese tussen van de drie eerder genoemde stromingen moet worden ontwikkeld, wat is dan eigenlijk de relatie tussen de ‘theoretische en filosofische’ verschillen?​
  
 Voordat we spreken over een theoretische synthese tussen communisme, syndicalisme en individualisme,​ moeten we deze stromingen analyseren. Een theoretische analyse zou snel aantonen dat de wens om deze stromingen te synthetiseren dwaas en absurd is. Impliceert een “synthese tussen communisme en syndicalisme” niet een of andere tegenstelling tussen de twee? Veel anarchisten hebben syndicalisme altijd als één van de vormen van de proletarische revolutionaire beweging gezien, als één van de strijdmethoden van de arbeidersklasse in hun strijd voor emancipatie. Voordat we spreken over een theoretische synthese tussen communisme, syndicalisme en individualisme,​ moeten we deze stromingen analyseren. Een theoretische analyse zou snel aantonen dat de wens om deze stromingen te synthetiseren dwaas en absurd is. Impliceert een “synthese tussen communisme en syndicalisme” niet een of andere tegenstelling tussen de twee? Veel anarchisten hebben syndicalisme altijd als één van de vormen van de proletarische revolutionaire beweging gezien, als één van de strijdmethoden van de arbeidersklasse in hun strijd voor emancipatie.
namespace/het_organisatorisch_vraagstuk_en_het_idee_van_de_synthese.txt · Laatst gewijzigd: 13/06/22 15:21 door defiance