Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:macht_en_sociale_organisatie

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Volgende revisie
Vorige revisie
namespace:macht_en_sociale_organisatie [10/04/19 10:35]
defiance aangemaakt
namespace:macht_en_sociale_organisatie [16/10/19 10:14] (huidige)
Regel 3: Regel 3:
  
   * Verschenen: 1986   * Verschenen: 1986
-  * Bron: De As #75 '​Macht',​ 1986+  * Bron: De AS #75 '​Macht',​ 1986
  
  
Regel 10: Regel 10:
 ====== Macht en sociale organisatie ====== ====== Macht en sociale organisatie ======
  
-Politiek is een harde en meedogenloze strijd om de macht. Wanneer er een beweging is gevormd van honderdduizenden mensen die zich voor een ander maatschappelijk stelsel inzetten, dan hebben die leiders in die beweging aan politiek te doen. Zonder parlementarisme,​ zonder staatssocialisme te willen, is ook de strijd voor staatlóós socialisme...politiek. En wel strijd om de macht. Heeft zich eenmaal die beweging gevormd, zijn de mensen de straat opgegaan, en zeggen de leiders dan dat zij op grond van anarchistische stokpaardjes depositie als politicus, als diplomaat afwijzen, dan betekent dit: de positie overlaten aan de vijand. Dus als de mensen de bedrijven beheren, het maatschappelijk leven tot op grote hoogte zelf inrichten en je sluit een compromis met hen, die die staat kon toleren, dan moet je de belangrijkste machtspositie voor jezelf reserveren. Waarom? Opdat de staat niet kan worden aangewend tégen de libertairen;​ opdat de syndikalisten ​juist de staat ondergeschikt maken aan zichzelf, en hem alleen als administratief apparaat, als technisch hulpmiddel, naast zich dulden. ​+//Politiek is een harde en meedogenloze strijd om de macht. Wanneer er een beweging is gevormd van honderdduizenden mensen die zich voor een ander maatschappelijk stelsel inzetten, dan hebben die leiders in die beweging aan politiek te doen. Zonder parlementarisme,​ zonder staatssocialisme te willen, is ook de strijd voor staatlóós socialisme...politiek. En wel strijd om de macht. Heeft zich eenmaal die beweging gevormd, zijn de mensen de straat opgegaan, en zeggen de leiders dan dat zij op grond van anarchistische stokpaardjes depositie als politicus, als diplomaat afwijzen, dan betekent dit: de positie overlaten aan de vijand. Dus als de mensen de bedrijven beheren, het maatschappelijk leven tot op grote hoogte zelf inrichten en je sluit een compromis met hen, die die staat kon tolereren, dan moet je de belangrijkste machtspositie voor jezelf reserveren. Waarom? Opdat de staat niet kan worden aangewend tégen de libertairen;​ opdat de syndicalisten ​juist de staat ondergeschikt maken aan zichzelf, en hem alleen als administratief apparaat, als technisch hulpmiddel, naast zich dulden.// 
  
-Wie de AS 74 gelezen heeft, weet dat ik met het voorgaande het slot van het betoog van Anton Constandse heb samengevat. Dit betoog stamt uit 1937 en handelt over de situatie in Spanje tijdens de burgeroorlog. Constandse heeft het over anarchistische stokpaardjes. Daarmee doelt hij op de opvatting dat anarchisten 'niet aan politiek doen' en dat anarchisten niet alleen tegen de staat zijn, maar 'tegen alle macht'​. ​+Wie [[de AS]] #74 gelezen heeft, weet dat ik met het voorgaande het slot van het betoog van [[Anton Constandse]] heb samengevat. Dit betoog stamt uit 1937 en handelt over de situatie in Spanje tijdens de burgeroorlog. Constandse heeft het over anarchistische stokpaardjes. Daarmee doelt hij op de opvatting dat anarchisten 'niet aan politiek doen' en dat anarchisten niet alleen tegen de staat zijn, maar 'tegen alle macht'​. ​
  
-Constandse wilde zich niet door die stokpaardjes van de wijs laten brengen. Zeker, uit zijn Grondslagen van het anarchisme (1938) blijkt dat hij de anarchistische beweging verliet, juist omdat deze naar zijn mening het machtsvraagstuk niet adequaat wenste aan te pakken. Dat betekende niet dat hij het anarchistisch denken voor gezien hield. Overigens, de gedachte van de staat als administratief apparaat, als technisch (bestuurlijk) hulpmiddel is al bij Proudhon en Bakoenin te vinden. Hetzelfde geldt, en dat in sterke mate bij Bakoenin, voor het bezetten van machtsposities.+Constandse wilde zich niet door die stokpaardjes van de wijs laten brengen. Zeker, uit zijn Grondslagen van het anarchisme (1938) blijkt dat hij de anarchistische beweging verliet, juist omdat deze naar zijn mening het machtsvraagstuk niet adequaat wenste aan te pakken. Dat betekende niet dat hij het anarchistisch denken voor gezien hield. Overigens, de gedachte van de staat als administratief apparaat, als technisch (bestuurlijk) hulpmiddel is al bij [[Pierre-Joseph ​Proudhon|Proudhon]] ​en [[Michael Bakoenin|Bakoenin]] te vinden. Hetzelfde geldt, en dat in sterke mate bij Bakoenin, voor het bezetten van machtsposities.
  
- In mijn recent verschenen boek Recht en Politieke organisatie ben ik daar uitvoerig op in gegaan. Het wordt met andere woorden eens tijd dat op een minder absolute wijze over het machtsvraagstuk wordt nagedacht in anarchistiese ​kring. Het brengt met zich mee dat ook de relevantie van het anarchisme in deze tijd overdacht moet worden. Het centrale uitgangspunt voor een vruchtbare gedachtengang,​ d.z.w. een gedachtengang die niet door orthodoxie op slot zit, zal moeten zijn dat er geen '​zuiver'​ anarchisme bestaat, behalve in het denken.+In mijn recent verschenen boek Recht en Politieke organisatie ben ik daar uitvoerig op in gegaan. Het wordt met andere woorden eens tijd dat op een minder absolute wijze over het machtsvraagstuk wordt nagedacht in anarchistische ​kring. Het brengt met zich mee dat ook de relevantie van het anarchisme in deze tijd overdacht moet worden. Het centrale uitgangspunt voor een vruchtbare gedachtengang,​ d.z.w. een gedachtengang die niet door orthodoxie op slot zit, zal moeten zijn dat er geen '​zuiver'​ anarchisme bestaat, behalve in het denken.
  
 Het gaat echter vooral om de toepassing van anarchistische beginselen in de werkelijkheid van het sociale leven. Het doel van anarchisme is de krachten te stimuleren, die de maatschappij in een libertaire richting stuwen. Alleen van dat standpunt uit bezien - zo vertaal ik [[Sam Dolgoff|Sam Dolgoffs]] //The relevance of anarchism to modern society// - kan men heden ten dage van de relevantie van anarchisme spreken. Het opmerkelijke is dat ook Dolgoff daarbij steunt op iemand die de Spaanse burgeroorlog van nabij heeft meegemaakt, te weten [[Diego Abad de Santillán|D.A. de Santillan]] (de anarcho-syndicalist die minister van economische zaken was in Catalonië tijdens de eerste periode van de burgeroorlog). Het gaat echter vooral om de toepassing van anarchistische beginselen in de werkelijkheid van het sociale leven. Het doel van anarchisme is de krachten te stimuleren, die de maatschappij in een libertaire richting stuwen. Alleen van dat standpunt uit bezien - zo vertaal ik [[Sam Dolgoff|Sam Dolgoffs]] //The relevance of anarchism to modern society// - kan men heden ten dage van de relevantie van anarchisme spreken. Het opmerkelijke is dat ook Dolgoff daarbij steunt op iemand die de Spaanse burgeroorlog van nabij heeft meegemaakt, te weten [[Diego Abad de Santillán|D.A. de Santillan]] (de anarcho-syndicalist die minister van economische zaken was in Catalonië tijdens de eerste periode van de burgeroorlog).
  
-De Santillan ​herinnert eraan dat de ekonomiese revolutie niet te verwezenlijken is op een uitsluitend lokale basis, maar dat daarvoor noodzakelijkerwijze een ruimere schaal gekozen moest worden. Dit betekent dat er een opzet gemaakt moet worden die de lokale, regionale, nationale en internationale mvo 's verbindt. Libertaire organisatie en federalisme gaan daarbij hand in hand. Wie zo denkt zal dan ook stellen dat een maatschappij zonder orde onbereikbaar is.+De Santillán ​herinnert eraan dat de ekonomiese revolutie niet te verwezenlijken is op een uitsluitend lokale basis, maar dat daarvoor noodzakelijkerwijze een ruimere schaal gekozen moest worden. Dit betekent dat er een opzet gemaakt moet worden die de lokale, regionale, nationale en internationale mvo's verbindt. Libertaire organisatie en federalisme gaan daarbij hand in hand. Wie zo denkt zal dan ook stellen dat een maatschappij zonder orde onbereikbaar is.
  
 Een anarchist die dit tot zich door laat dringen (en dat is precies wat Dolgoff beoogt te bereiken) zal de opvatting huldigen dat de organisatie van die orde niet het exclusieve monopolie van de staat is. Maar hij zal evenmin schromen om te erkennen dat het federalisme ook een vorm van orde is. Dat is dan, naar Dolgoffs mening, de orde die de vrijheid en onafhankelijkheid garandeert van individuen en associaties,​ die vrij en vrijwillig de federaties constitueren. (Dolgoffs artikel verscheen oorspronkelijk in het Amerikaanse tijdschrift //​Libertarian Analysis// en is herdrukt in de bundel //​Contemporary Anarchism//,​ geredigeerd door Terry M. Perlin en in 1979 verschenen bij //​Transaction Books//, New Brunswick, New Jersey). Een anarchist die dit tot zich door laat dringen (en dat is precies wat Dolgoff beoogt te bereiken) zal de opvatting huldigen dat de organisatie van die orde niet het exclusieve monopolie van de staat is. Maar hij zal evenmin schromen om te erkennen dat het federalisme ook een vorm van orde is. Dat is dan, naar Dolgoffs mening, de orde die de vrijheid en onafhankelijkheid garandeert van individuen en associaties,​ die vrij en vrijwillig de federaties constitueren. (Dolgoffs artikel verscheen oorspronkelijk in het Amerikaanse tijdschrift //​Libertarian Analysis// en is herdrukt in de bundel //​Contemporary Anarchism//,​ geredigeerd door Terry M. Perlin en in 1979 verschenen bij //​Transaction Books//, New Brunswick, New Jersey).
namespace/macht_en_sociale_organisatie.txt · Laatst gewijzigd: 16/10/19 10:14 (Externe bewerking)