Gebruikershulpmiddelen
namespace:wederzijdse_hulp_een_factor_in_de_evolutie
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie Volgende revisie Beide kanten volgende revisie | ||
|
namespace:wederzijdse_hulp_een_factor_in_de_evolutie [09/05/17 14:11] defiance |
namespace:wederzijdse_hulp_een_factor_in_de_evolutie [07/05/19 12:13] defiance |
||
|---|---|---|---|
| Regel 96: | Regel 96: | ||
| Ondanks enkele kritische kanttekeningen die bij zijn denkbeelden geplaatst kunnen worden, blijven de ideeën van Kropotkin in deze post-moderne tijd aandacht verdienen. De voornaamste bijdrage van Kropotkin is wel dat hij de rol van onbaatzuchtigheid, wederzijdse hulp en onderlinge solidariteit in de evolutie heeft verhelderd en het sociaal-darwinisme van een leerzame en zinnige kritiek heeft voorzien. Zijn geschriften bevatten nog altijd scherpzinnige analyses van de moderne industriële maatschappij en kunnen alternatieve ideeën aanreiken over onderwerpen als de aard van de mens, sociale rechtvaardigheid, kwaliteit van arbeid, integrale en universele scholing van de burger, de waarde van de natuur, en duurzame ecologische ontwikkeling. | Ondanks enkele kritische kanttekeningen die bij zijn denkbeelden geplaatst kunnen worden, blijven de ideeën van Kropotkin in deze post-moderne tijd aandacht verdienen. De voornaamste bijdrage van Kropotkin is wel dat hij de rol van onbaatzuchtigheid, wederzijdse hulp en onderlinge solidariteit in de evolutie heeft verhelderd en het sociaal-darwinisme van een leerzame en zinnige kritiek heeft voorzien. Zijn geschriften bevatten nog altijd scherpzinnige analyses van de moderne industriële maatschappij en kunnen alternatieve ideeën aanreiken over onderwerpen als de aard van de mens, sociale rechtvaardigheid, kwaliteit van arbeid, integrale en universele scholing van de burger, de waarde van de natuur, en duurzame ecologische ontwikkeling. | ||
| Al met al kan Kropotkins Wederzijdse hulp, een factor in de evolutie na ruim honderd jaar waarin de wereld ingrijpend is veranderd ons niet precies aangeven hoe wij tegenwoordig te werk moeten gaan. Maar wel kan het boek nog altijd op verrassende wijze inzicht verschaffen in een aantal normatief bepaalde, maar zorgvuldig beargumenteerde en verhelderende basisideeën, en ijk- of weegpunten die een mogelijke en plausibele richting aangeven voor een principieel meer solidaire, rechtvaardige en vrijheidsgerichte inrichting van de maatschappij.[18] | Al met al kan Kropotkins Wederzijdse hulp, een factor in de evolutie na ruim honderd jaar waarin de wereld ingrijpend is veranderd ons niet precies aangeven hoe wij tegenwoordig te werk moeten gaan. Maar wel kan het boek nog altijd op verrassende wijze inzicht verschaffen in een aantal normatief bepaalde, maar zorgvuldig beargumenteerde en verhelderende basisideeën, en ijk- of weegpunten die een mogelijke en plausibele richting aangeven voor een principieel meer solidaire, rechtvaardige en vrijheidsgerichte inrichting van de maatschappij.[18] | ||
| - | + | ||
| + | ====== Wederzijdse Hulp, een factor in de evolutie ====== | ||
| ===== Voorbericht ===== | ===== Voorbericht ===== | ||
| Regel 1328: | Regel 1330: | ||
| * [8] Het is treffend hoe duidelijk datzelfde denkbeeld uitgedrukt is in het welbekend gedeelte van Plutarchus betreffende Numa’s wetgeving over de vakcollegiën. “En daarom”, schreef Plutarchus, “was hij de eerste die uit de stad den geest bande die het volk ertoe bracht te zeggen ‘ik ben een Sabiner’ of ‘ik ben een Romein’ of ‘ik ben een onderdaan van Tatius’ en een ander ‘ik ben een onderdaan van Romulus’”. In andere woorden, om het denkbeeld van een verschillende afstamming te doen verdwijnen. | * [8] Het is treffend hoe duidelijk datzelfde denkbeeld uitgedrukt is in het welbekend gedeelte van Plutarchus betreffende Numa’s wetgeving over de vakcollegiën. “En daarom”, schreef Plutarchus, “was hij de eerste die uit de stad den geest bande die het volk ertoe bracht te zeggen ‘ik ben een Sabiner’ of ‘ik ben een Romein’ of ‘ik ben een onderdaan van Tatius’ en een ander ‘ik ben een onderdaan van Romulus’”. In andere woorden, om het denkbeeld van een verschillende afstamming te doen verdwijnen. | ||
| * [9] Het werk van H. Schurtz, dat handelt over de “leeftijdsklassen” en de geheime mannen verbonden, gedurende de barbaarsche toestanden der beschaving (Altersklassen und Männerverbände: eine Darstellung der Grundformen der Gesellschaft, Berlijn 1902), wordt mij medegedeeld, terwijl ik de proeven dezer bladzijden nazie; het bevat een aantal feiten die de bovenstaande hypothesis betreffende den oorsprong der gilden bevestigen. De kunst om een groot gemeenschappelijk huis te bouwen, zonder aanstoot te geven aan de geesten der gevelde boomen; de kunst om metaal te smeden, op zulke wijze dat men de booze geesten verzoent; de geheimen van het jagen, en van de plechtigheden en de gemaskerde dansen die een gelukkige jacht verzekeren; de kunst om aan knapen de kunsten der wilden te onderwijzen; de geheime middelen om hekserijen van den vijand te verijdelen, en bijgevolg de krijgskunst; het vervaardigen van booten, van vischnetten, dierenvallen, vogelstrikken en eindelijk de weef en verfkunst der vrouwen; al die zaken waren in vroegere tijden “kunsten” en ambachten die dienden in ‘t geheim beoefend te worden om doeltreffend te zijn. Diensvolgens werden zij, vanaf de vroegste tijden, onderwezen in geheime genootschappen (mysteriën) en alleen medegedeeld aan diegenen die eene pijnlijke inwijding hadden ondergaan. Door H. Schurtz wordt nu aangetoond dat het leven der wilden gevuld is met geheime genootschappen en “clubs” (van krijgslieden, van jagers), waarvan de oorsprong even oud is als die der huwelijks-“klassen” in de stammen, en die reeds al de bestanddeelen bevatten van het toekomstig gilde: geheimenis, onafhankelijkheid van de familie en somwijlen van den stam, gemeenschappelijken eeredienst van bijzondere goden, gemeenschappelijke maaltijden, broederschap en rechtspleging binnen het genootschap. De smidse en de werf zijn feitelijk afhankelijkheden van de mannenclubs; en de lange huizen of palavers worden gebouwd door speciale ambachtslieden die weten hoe de geesten der gevelde boomen bezworen dienen te worden. | * [9] Het werk van H. Schurtz, dat handelt over de “leeftijdsklassen” en de geheime mannen verbonden, gedurende de barbaarsche toestanden der beschaving (Altersklassen und Männerverbände: eine Darstellung der Grundformen der Gesellschaft, Berlijn 1902), wordt mij medegedeeld, terwijl ik de proeven dezer bladzijden nazie; het bevat een aantal feiten die de bovenstaande hypothesis betreffende den oorsprong der gilden bevestigen. De kunst om een groot gemeenschappelijk huis te bouwen, zonder aanstoot te geven aan de geesten der gevelde boomen; de kunst om metaal te smeden, op zulke wijze dat men de booze geesten verzoent; de geheimen van het jagen, en van de plechtigheden en de gemaskerde dansen die een gelukkige jacht verzekeren; de kunst om aan knapen de kunsten der wilden te onderwijzen; de geheime middelen om hekserijen van den vijand te verijdelen, en bijgevolg de krijgskunst; het vervaardigen van booten, van vischnetten, dierenvallen, vogelstrikken en eindelijk de weef en verfkunst der vrouwen; al die zaken waren in vroegere tijden “kunsten” en ambachten die dienden in ‘t geheim beoefend te worden om doeltreffend te zijn. Diensvolgens werden zij, vanaf de vroegste tijden, onderwezen in geheime genootschappen (mysteriën) en alleen medegedeeld aan diegenen die eene pijnlijke inwijding hadden ondergaan. Door H. Schurtz wordt nu aangetoond dat het leven der wilden gevuld is met geheime genootschappen en “clubs” (van krijgslieden, van jagers), waarvan de oorsprong even oud is als die der huwelijks-“klassen” in de stammen, en die reeds al de bestanddeelen bevatten van het toekomstig gilde: geheimenis, onafhankelijkheid van de familie en somwijlen van den stam, gemeenschappelijken eeredienst van bijzondere goden, gemeenschappelijke maaltijden, broederschap en rechtspleging binnen het genootschap. De smidse en de werf zijn feitelijk afhankelijkheden van de mannenclubs; en de lange huizen of palavers worden gebouwd door speciale ambachtslieden die weten hoe de geesten der gevelde boomen bezworen dienen te worden. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | {{tag>"Menselijke natuur" filosofie hiërarchie}} | ||
namespace/wederzijdse_hulp_een_factor_in_de_evolutie.txt · Laatst gewijzigd: 12/04/21 15:03 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
