Anarchistische Internationale
De Anarchistische Internationale was een organisatie welke tijdens het Internationale Anarchistische Congres in Amsterdam in 1907 werd opgericht.
Aan het eind van het congres in Amsterdam werd er een resolutie aangenomen die stelde dat “de ideeën van het anarchisme en organisatie, welke zeker geen tegenstelling zijn zoals soms wordt beweerd, elkaar verrijken en versterken” en afsloot met de noodzaak van de “oprichting van anarchistische groepen en een federatie van de al bestaande groepen.”[1]
Hierop werd de Anarchistische Internationale opgericht welke bestond uit een internationaal bureau van 5 leden (Errico Malatesta, Rudolf Rocker, Alexander Schapiro, John Turner en Jean Wilquet. De taak van dit bureau was de oprichting van een internationaal anarchistisch archief en om anarchisten uit verschillende landen met elkaar in verbinding te stellen.[2] Het bureau bevond zich in Londen en er werd voor 1909 een nieuw congres geplant. De nieuwe Internationale zou 12 uitgaven produceren van een onregelmatig verschijnende krant. Eind 1911 stopte het bureau in Londen haar activiteiten.
Door het debat tijdens het congres van Amsterdam, dat zich voor een belangrijk deel bezig hield met de relatie tussen het anarchisme en het syndicalisme, zorgde ervoor dat een groot deel van de anarchisten in Frankrijk negatief stonden tegenover de Anarchistische Internationale. De anarchisten in Frankrijk waren van mening dat de syndicalistische organisaties zich neutraal moesten opstellen tegenover politieke partijen. Volgens de Malatesta schuilde in deze politieke afzijdigheid echter een risico dat de syndicalistische vakbonden reformistisch konden worden - waarbij hij verwees naar de Amerikaanse vakbonden.[3]
