Gebruikershulpmiddelen
namespace:geschiedenis_beschaving_en_vooruitgang
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie | ||
|
namespace:geschiedenis_beschaving_en_vooruitgang [24/06/16 15:05] defiance |
namespace:geschiedenis_beschaving_en_vooruitgang [07/05/19 09:04] defiance |
||
|---|---|---|---|
| Regel 2: | Regel 2: | ||
| //Door [[Murray Bookchin]]// | //Door [[Murray Bookchin]]// | ||
| + | * Oorspronkelijke titel: History, Civilization and Progress. Outline for a Criticism of Modern Relativism | ||
| * Verschenen: maart 1994 | * Verschenen: maart 1994 | ||
| - | * Originele titel: History, Civilization and Progress. Outline for a Criticism of Modern Relativism | ||
| * Verschenen in: Green Perspectives #29 | * Verschenen in: Green Perspectives #29 | ||
| - | * Bron: [[de AS]], #112 | + | * Bron: [[de AS]] #112, 1995 |
| * Vertaling: Bas Moreel | * Vertaling: Bas Moreel | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | |||
| + | ====== Geschiedenis, beschaving en vooruitgang - een kritiek op het moderne relativisme ====== | ||
| ===== 1. ===== | ===== 1. ===== | ||
| - | De waarde van het beste dat de westerse cultuur heeft voortgebracht, - een zinvolle geschiedenis, een universele beschaving en de mogelijkheid van vooruit¬gang - is zelden zo in twijfel getrokken als op het ogenblik. In de afgelopen decennia hebben academici en een subcultuur van lieden die zich graag post-modern en intellectueel noemen, op basis van een alles op losse schroeven zettend maatschappelijk, politiek en moreel relativisme een aantal nieuwe culturele conventies ontwikkeld waarin elementen van primitief nominalisme, pluralisme, scepticisme, extreem subjectivisme en zelfs regelrecht nihilisme en antihumanisme een plaats vinden. Van enig coherent denken of van het 'beginsel van de hoop’ (om Ernst Blochs uitdrukking te gebruiken), tot voor kort vaste bestanddelen van radicale theorieën, is daarin geen sprake. Van de zogenaamde radicale academische wereld druppelen deze opvattingen door naar het grote publiek in de vorm van personalisme, amoralisme en ’neo-primitivisme’. | + | De waarde van het beste dat de westerse cultuur heeft voortgebracht, - een zinvolle geschiedenis, een universele beschaving en de mogelijkheid van vooruitgang - is zelden zo in twijfel getrokken als op het ogenblik. In de afgelopen decennia hebben academici en een subcultuur van lieden die zich graag post-modern en intellectueel noemen, op basis van een alles op losse schroeven zettend maatschappelijk, politiek en moreel relativisme een aantal nieuwe culturele conventies ontwikkeld waarin elementen van primitief nominalisme, pluralisme, scepticisme, extreem subjectivisme en zelfs regelrecht nihilisme en antihumanisme een plaats vinden. Van enig coherent denken of van het 'beginsel van de hoop’ (om Ernst Blochs uitdrukking te gebruiken), tot voor kort vaste bestanddelen van radicale theorieën, is daarin geen sprake. Van de zogenaamde radicale academische wereld druppelen deze opvattingen door naar het grote publiek in de vorm van personalisme, amoralisme en ’neo-primitivisme’. |
| In dit zogenaamde 'paradigma’ vinden we vaak eclecticisme in plaats van een zoeken naar historische betekenis, narcistische wanhoop in plaats van hoop, dystopie in plaats van de belofte van een rationele samenleving en vage 'intersubjectiviteit’ of primitivistische mythenmakerij in plaats van denken, vooral van dialectisch denken. Zelfs het begrip rede is niet veilig voor de kaalslag die onze relativistische 'posthistorici’, 'postmodernisten’ en 'posthumanisten’ in de westerse denktradities dreigen aan te richten met als gevolg somber pessimisme of betekenisloosheid. | In dit zogenaamde 'paradigma’ vinden we vaak eclecticisme in plaats van een zoeken naar historische betekenis, narcistische wanhoop in plaats van hoop, dystopie in plaats van de belofte van een rationele samenleving en vage 'intersubjectiviteit’ of primitivistische mythenmakerij in plaats van denken, vooral van dialectisch denken. Zelfs het begrip rede is niet veilig voor de kaalslag die onze relativistische 'posthistorici’, 'postmodernisten’ en 'posthumanisten’ in de westerse denktradities dreigen aan te richten met als gevolg somber pessimisme of betekenisloosheid. | ||
namespace/geschiedenis_beschaving_en_vooruitgang.txt · Laatst gewijzigd: 16/10/19 10:14 (Externe bewerking)
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
