Gebruikershulpmiddelen
namespace:spaanse_burgeroorlog_en_revolutie
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie Volgende revisie Beide kanten volgende revisie | ||
|
namespace:spaanse_burgeroorlog_en_revolutie [26/09/19 14:06] defiance [Verder lezen] |
namespace:spaanse_burgeroorlog_en_revolutie [14/02/20 16:10] defiance [Verder lezen] |
||
|---|---|---|---|
| Regel 126: | Regel 126: | ||
| Daarnaast wordt ook de anarchisten zelf een aantal grote fouten toegerekend. Zo hebben een aantal prominente 'anarchisten' uit de top van de CNT, als [[Juan García Oliver]] en [[Federica Montseny]], plaats genomen in de burgerlijke regering. Dit was een breuk hun idealen en een georchestreerde manier om de anarchisten deel te maken van wat zij bestreden en de eensgezindheid te breken. Met succes. De 'anarchistische' politici voerden vanaf dat moment vanuit hun positie een gematigde en dempende koers welke grote verdeeldheid veroorzaakte in de anarchistische rangen. Daarmee hadden zij een belangrijk aandeel in de stagnatie en afbraak van de sociale revolutie wat het enthousiasme en verzet van het volk temperde. Er zijn nog wel verschillende pogingen gedaan om het tij te keren, zoals door het initiatief van de //[[Vrienden van Durruti]]//, die met hun groep probeerde de koers van de CNT te veranderen. Daarvoor schreven zij onder andere het belangrijke document //[[Naar een nieuwe revolutie]]//. | Daarnaast wordt ook de anarchisten zelf een aantal grote fouten toegerekend. Zo hebben een aantal prominente 'anarchisten' uit de top van de CNT, als [[Juan García Oliver]] en [[Federica Montseny]], plaats genomen in de burgerlijke regering. Dit was een breuk hun idealen en een georchestreerde manier om de anarchisten deel te maken van wat zij bestreden en de eensgezindheid te breken. Met succes. De 'anarchistische' politici voerden vanaf dat moment vanuit hun positie een gematigde en dempende koers welke grote verdeeldheid veroorzaakte in de anarchistische rangen. Daarmee hadden zij een belangrijk aandeel in de stagnatie en afbraak van de sociale revolutie wat het enthousiasme en verzet van het volk temperde. Er zijn nog wel verschillende pogingen gedaan om het tij te keren, zoals door het initiatief van de //[[Vrienden van Durruti]]//, die met hun groep probeerde de koers van de CNT te veranderen. Daarvoor schreven zij onder andere het belangrijke document //[[Naar een nieuwe revolutie]]//. | ||
| - | ==== De Spaanse koloniën ==== | + | ==== De Spaanse kolonieën ==== |
| Achteraf wordt er ook gekeken naar de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko - waar volgens veel anarchisten te weinig aandacht aan is besteed. Een deel van de schoktroepen van Franco bestond uit Marokkaanse eenheden. Hadden de antifascisten sterkere steun geboden aan de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko, dan was er wellicht een nieuw front geopend en hadden Marokkaanse troepen zich wellicht tegen de koloniale macht die Franco representeerde gekeerd.[2] Hoewel er ook aan de kant van de republikeinen en anarchisten mensen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten meevochten, zoals de anarchist [[Sail Mohamed]], uit het Rif-gebergte, was binnen het republikeinse kamp sprake van racistische propaganda dus juist die ondersteuning van de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko in de weg stond. Abdelatif Ben Salem, een socioloog van Tunesische afkomst, deed onderzoek naar dit stuk geschiedenis. Dolores Ibarruri, de bekendste van de Stalinistische leiders [...] omschreef Franco's Marokaanse soldaten als "een wilde Moorse horde, dronken van sensualiteit, welke meisjes en vrouwen gruwelijk verkrachten." De Mythe van de bloeddorstige Moor werd een besmettelijke fixatie" legt Ben Salem uit.[3] | Achteraf wordt er ook gekeken naar de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko - waar volgens veel anarchisten te weinig aandacht aan is besteed. Een deel van de schoktroepen van Franco bestond uit Marokkaanse eenheden. Hadden de antifascisten sterkere steun geboden aan de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko, dan was er wellicht een nieuw front geopend en hadden Marokkaanse troepen zich wellicht tegen de koloniale macht die Franco representeerde gekeerd.[2] Hoewel er ook aan de kant van de republikeinen en anarchisten mensen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten meevochten, zoals de anarchist [[Sail Mohamed]], uit het Rif-gebergte, was binnen het republikeinse kamp sprake van racistische propaganda dus juist die ondersteuning van de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko in de weg stond. Abdelatif Ben Salem, een socioloog van Tunesische afkomst, deed onderzoek naar dit stuk geschiedenis. Dolores Ibarruri, de bekendste van de Stalinistische leiders [...] omschreef Franco's Marokaanse soldaten als "een wilde Moorse horde, dronken van sensualiteit, welke meisjes en vrouwen gruwelijk verkrachten." De Mythe van de bloeddorstige Moor werd een besmettelijke fixatie" legt Ben Salem uit.[3] | ||
| Regel 136: | Regel 136: | ||
| De republikeinse regering stond met de rug tegen de muur: geen wapens en een steeds sterker oprukkende Franco. De Sovjet-Unie wilde helpen, maar onder bepaalde voorwaarden: meer sleutelposities voor de communisten en ontbinding van de POUM (omdat die, naast de anarchisten, als enige de rol van Stalin in Spanje doorzag). De contra-revolutie was begonnen. Door de levering van wapens, vliegtuigen en tanks steeg haar prestige snel. De bedoeling was echter duidelijk: antifascistisch verzet onder controle van Moskou brengen en de revolutie vernietigen. Dat hield in: het opheffen van de collectieven en de militarisering van de arbeidersmilities, ofwel het ontwapenen van de anarchistische arbeiders. Hierdoor zou de macht terug bij de staat komen te liggen. | De republikeinse regering stond met de rug tegen de muur: geen wapens en een steeds sterker oprukkende Franco. De Sovjet-Unie wilde helpen, maar onder bepaalde voorwaarden: meer sleutelposities voor de communisten en ontbinding van de POUM (omdat die, naast de anarchisten, als enige de rol van Stalin in Spanje doorzag). De contra-revolutie was begonnen. Door de levering van wapens, vliegtuigen en tanks steeg haar prestige snel. De bedoeling was echter duidelijk: antifascistisch verzet onder controle van Moskou brengen en de revolutie vernietigen. Dat hield in: het opheffen van de collectieven en de militarisering van de arbeidersmilities, ofwel het ontwapenen van de anarchistische arbeiders. Hierdoor zou de macht terug bij de staat komen te liggen. | ||
| - | ==== Contra-revolutionaire repressie ==== | + | ==== Contrarevolutionaire repressie ==== |
| De POUM werd uitgeschakeld door een waanzinnige propaganda-hetze. De POUM-isten werden beschuldigd van verraad, sabotage en spionage, ze werden gezien als handlangers van de fascisten. Terwijl ze juist aan het front wanhopig meevochten. | De POUM werd uitgeschakeld door een waanzinnige propaganda-hetze. De POUM-isten werden beschuldigd van verraad, sabotage en spionage, ze werden gezien als handlangers van de fascisten. Terwijl ze juist aan het front wanhopig meevochten. | ||
| Regel 142: | Regel 142: | ||
| Een tweede stap was een greep op de binnenlandse veiligheid, 'herstel van de orde'. De communisten dreigden de leverantie van wapens te stoppen als er niet één leger kwam, met rangen en standen. | Een tweede stap was een greep op de binnenlandse veiligheid, 'herstel van de orde'. De communisten dreigden de leverantie van wapens te stoppen als er niet één leger kwam, met rangen en standen. | ||
| - | De anarchisten waren er intussen ook wel achter gekomen dat de milities iets beter georganiseerd moesten worden, maar het ging er Rusland meer om het revolutionaire karakter om zeep te helpen. Er werden wetten doorgevoerd die de collectivisatie aanvielen en een militarisering van de milities doorgevoerd en militanten die zich tegen dit proces verzette werden tot //'incontrollado's'// bestempeld. Er moest een Volksleger komen met verschillen in soldij en rang. Ook werd het politieapparaat, de Guardia de Asalto, opnieuw opgebouwd en kwam er de Russische geheime politie, de Cheka. | + | De anarchisten waren er intussen ook wel achter gekomen dat de milities iets beter georganiseerd moesten worden, maar het ging er Rusland meer om het revolutionaire karakter om zeep te helpen. Er werden wetten doorgevoerd die de collectivisatie aanvielen en een militarisering van de milities doorgevoerd en militanten die zich tegen dit proces verzette werden tot //'incontrollado's'// bestempeld. Er moest een Volksleger komen met verschillen in soldij en rang. Ook werd het politieapparaat, de Guardia de Asalto, opnieuw opgebouwd en kwam er de Russische geheime politie, de Tsjeka. |
| <WRAP right box 30%> | <WRAP right box 30%> | ||
| Regel 153: | Regel 153: | ||
| De collectieven werden steeds agressiever aangepakt. Eind '37 werden er landbouwcollectieven in de provincie Aragon op z'n grofst aangevallen en dezelfde dag volgde er een massale razzia door drie communistische divisies. 600 CNT-miliciens werden gearresteerd, de vakbondsgebouwen door het leger bezet, de anarchistische bladen verboden en een groot deel van de collectieven vernietigd. | De collectieven werden steeds agressiever aangepakt. Eind '37 werden er landbouwcollectieven in de provincie Aragon op z'n grofst aangevallen en dezelfde dag volgde er een massale razzia door drie communistische divisies. 600 CNT-miliciens werden gearresteerd, de vakbondsgebouwen door het leger bezet, de anarchistische bladen verboden en een groot deel van de collectieven vernietigd. | ||
| - | Toen was de industrie aan de beurt. Het kader werd langzamerhand vervangen door controleurs, managers en andere communistische overheidspersonen. In 1938 werd de industrie genationaliseerd. De contra-revolutie, het vernietigen van alle vormen van arbeiderszelfbestuur, was op alle terreinen doorgevoerd. 'De democratie' was hersteld. De oorlog die een oorlog van revolutie was, verwerd tot 'n oorlog om herstel van de republikeinse regering, onder leiding van de communisten. | + | Toen was de industrie aan de beurt. Het kader werd langzamerhand vervangen door controleurs, managers en andere communistische overheidspersonen. In 1938 werd de industrie genationaliseerd. De contrarevolutie, het vernietigen van alle vormen van arbeiderszelfbestuur, was op alle terreinen doorgevoerd. 'De democratie' was hersteld. De oorlog die een oorlog van revolutie was, verwerd tot 'n oorlog om herstel van de republikeinse regering, onder leiding van de communisten. |
| <WRAP left box 50%> | <WRAP left box 50%> | ||
| Regel 163: | Regel 163: | ||
| Maart '38 werd Madrid door de fascisten ingenomen en in april stootten ze door naar de Middellandse Zee. Het republikeins offensief in juli, bij de Ebro, haalde niets uit. In januari '39 viel Barcelona en op 1 april kondigde Franco de eindoverwinning aan. Duizenden en duizenden werden gevangen genomen of afgemaakt. | Maart '38 werd Madrid door de fascisten ingenomen en in april stootten ze door naar de Middellandse Zee. Het republikeins offensief in juli, bij de Ebro, haalde niets uit. In januari '39 viel Barcelona en op 1 april kondigde Franco de eindoverwinning aan. Duizenden en duizenden werden gevangen genomen of afgemaakt. | ||
| + | |||
| Nederland, Engeland en Frankrijk waren de eersten die de regering van Franco erkenden. De paus zond een gelukstelegram. Franco dankte Hitler en Mussolini. Honderdduizenden mensen waren voor het leger van Franco gevlucht naar Frankrijk, waar ze in concentratiekampen werden opgesloten. | Nederland, Engeland en Frankrijk waren de eersten die de regering van Franco erkenden. De paus zond een gelukstelegram. Franco dankte Hitler en Mussolini. Honderdduizenden mensen waren voor het leger van Franco gevlucht naar Frankrijk, waar ze in concentratiekampen werden opgesloten. | ||
| Regel 169: | Regel 170: | ||
| ===== Verder lezen ===== | ===== Verder lezen ===== | ||
| - | * Saluut aan Catalonië, George Orwell, 1938; Atlas, 2000 | ||
| * [[Arbeiderszelfbestuur in Spanje|Arbeiderszelfbestuur in Spanje - Een verslag van de collectivisatie van de Catalaanse economie tijdens de Spaanse Burgeroorlog 1936-1939]] - Een verslag van de collectivisatie van de Catalaanse economie tijdens de Spaanse Burgeroorlog 1936-1939, Jacques Giele, 1975; Anarchistische Uitgaven, 1975 | * [[Arbeiderszelfbestuur in Spanje|Arbeiderszelfbestuur in Spanje - Een verslag van de collectivisatie van de Catalaanse economie tijdens de Spaanse Burgeroorlog 1936-1939]] - Een verslag van de collectivisatie van de Catalaanse economie tijdens de Spaanse Burgeroorlog 1936-1939, Jacques Giele, 1975; Anarchistische Uitgaven, 1975 | ||
| - | * De korte zomer van de anarchie, Hans M. Enzensberger, 1972; Van Gennep, 1977 | + | * [[Het internationale anarcho-syndicalisme en de CNT]], [[André Prudhommeaux]], 1937; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 |
| - | * To Remember Spain: The Anarchist and Syndicalist Revolution of 1936, Murray Bookchin, AK Press, 1994 | + | * [[De bewapening van het volk in de Spaanse Revolutie]], André Prudhommeaux, 1937; Buiten de Orde #2, 2016 |
| - | * Vision on Fire - Emma Goldman on the Spanish Revolution, David Porter, AK Press, 2006 | + | * [[De Spaanse Revolutie. Enkele beschouwingen]], [[Alexander Schapiro]], 1938; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 |
| - | * Free Women Of Spain - Anarchism And The Struggle For The Emancipation Of Women, Martha A. Ackelsberg, AK Press, 2004 | + | * [[Het Spaanse Probleem]], [[Albert de Jong]], 1939; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 |
| - | * [[Het internationale anarchosyndicalisme en de CNT]], Alexander Schapiro, 1937; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 | + | |
| - | * [[De Spaanse Revolutie. Enkele beschouwingen]], André Prudhommeaux, 1938; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 | + | |
| - | * [[Het Spaanse Probleem]], Albert de Jong, 1939; Waarom verloren wij de revolutie, Archief, 1979 | + | |
| * Revolutie en Burgeroorlog - Spanje na 19 juli 1936, de Vrije, 1986 | * Revolutie en Burgeroorlog - Spanje na 19 juli 1936, de Vrije, 1986 | ||
| - | * [[De dood van Buenaventura Durruti]], Abel Paz, 1996 | + | * [[De dood van Buenaventura Durruti]], [[Abel Paz]], 1996 |
| + | * [[Naar een nieuwe revolutie]], [[Vrienden van Durruti|Agrupación de los Amigos de Durutti ]] (Vrienden van Durruti), 1938 | ||
| * [[We noemden onszelf De anarchisten met de idealen van Don Quichotte]], Abel Paz, 2003 | * [[We noemden onszelf De anarchisten met de idealen van Don Quichotte]], Abel Paz, 2003 | ||
| * [[De libertaire revolutie - Een interview met Abel Paz]], Abel Paz, 2001 | * [[De libertaire revolutie - Een interview met Abel Paz]], Abel Paz, 2001 | ||
| * [[De CNT-FAI draait de revolutie mee de nek om]], Jeroen ten Dam, 2011 | * [[De CNT-FAI draait de revolutie mee de nek om]], Jeroen ten Dam, 2011 | ||
| + | * [[Revolutie en burgeroorlog - Spanje 1936-1939]], [[Augustin Souchy]], 1947 | ||
| + | * Saluut aan Catalonië, George Orwell, 1938; Atlas, 2000 | ||
| + | * De korte zomer van de anarchie, Hans M. Enzensberger, 1972; Van Gennep, 1977 | ||
| + | * Vision on Fire - Emma Goldman on the Spanish Revolution, David Porter, AK Press, 2006 | ||
| + | * Free Women Of Spain - Anarchism And The Struggle For The Emancipation Of Women, Martha A. Ackelsberg, AK Press, 2004 | ||
| + | * To Remember Spain: The Anarchist and Syndicalist Revolution of 1936, [[Murray Bookchin]], AK Press, 1994 | ||
| - | ===== Films en documentaires ===== | + | ===== Dcumentaires en films ===== |
| **Documentaires** | **Documentaires** | ||
| Regel 197: | Regel 201: | ||
| * Land and Freedom, Ken Loach, 1995 | * Land and Freedom, Ken Loach, 1995 | ||
| * Libertarias / Juegos De Guerra, Vicente Aranda, 1996 | * Libertarias / Juegos De Guerra, Vicente Aranda, 1996 | ||
| - | |||
| ===== Bronnen ===== | ===== Bronnen ===== | ||
namespace/spaanse_burgeroorlog_en_revolutie.txt · Laatst gewijzigd: 23/08/21 19:35 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
