John Henry Mackay

John Henry Mackay (6 february 1864 Greenock, Scotland – 16 mei 1933 Berlijn-Charlottenburg, Duitsland) was een individualistisch anarchist, denker en schrijver. Hij werd in Schotland geboren maar groeide op in Duitsland. Mackay is de auteur van Die Anarchisten (De anarchisten, 1891) en Der Freiheidsucher (De vrijheidszoeker, 1921). Werk van Mackay werd in de Verenigde Staten o.a. gepubliceerd in Benjamin Tuckers tijdschrift Liberty (Vrijheid).

John Henry Mackay werd op 6 februari 1864 in Greenock in Schotland geboren. Zijn moeder kwam uit een welvarende familie uit Hamburg. Zijn vader was een scheepvaartsverzekeringsmakelaar en stierf al toen Mackay pas twee jaar oud was. Na diens overlijden besloot zijn moeder met haar zoon naar Duitsland terug te keren, waar Mackay vervolgens zou opgroeien.

Vanaf 1896 tot zijn dood woonde Mackay in Berlijn. Hier raakte hij bevriend met de wetenschapper en medeoprichter van de Gemeinschaft der Eigenen (Gemeenschap der eigenen) Benedict Friedlaender.

Maykay stierf op 16 mei 1933 in Stahnsdorf, tien dagen nadat de Nazi's hun boekverbranding ensceneerden bij het Instituut voor Sexualwissenschaft - een privaat seksuologisch onderzoeksinstituut. Vlak nadat Hitler op 30 januari 1933 rijkskanselier geworden was, stopte alle activiteiten rondom homo-emancipatie in Duitsland.

Tijdens zijn éénjarige verblijf in Londen ontdekte Mackay het werk van Max Stirner. Zijn boek De enige en zijn eigendom was in de tweede helft van de 19de bijna in de vergetelheid geraakt. Stirner en diens werk zou voor Mackay een belangrijk worden waar hij zich mee bezig zou houden. Hij schreef een biografie over Stirner Sein Leben und sein Werk (1898, 1910, exp. 1914) die soms bekritiseerd wordt vanwege het gebrek aan referenties, maar vooral vanwege zijn hagiografische toon. Omdat Mackay zich sterk met het werk van Stirner bezig hield, wordt met het individualistisch anarchisme in verband gebracht vanwege het feit dat De anarchisten en De vrijheidszoeker zich baseren de ideeën van Stirner. Tevens correspondeerde Mackay o.a. met schrijvers als Thomas Jefferson, Ralph Waldo Emerson en vroege anarchisten als Henry David Thoreau en Benjamin Tucker.

Mackay schreef onder zijn pseudoniem Sigitta een serie werken met een pederastisch karakter bekend als Die Bücher der namenlosen Liebe (Boeken der naamloze liefde), waar hij in 1905 aan begon en in 1913 afsloot.[1] Tevens verscheen onder die naam in 1926 het boek Der Puppenjungen (De poppenjongen), een pederastisch boek over de Berlijnse 'jongensbars'. Christopher Isherwood schreef in een notitie over het boek aan een Amerikaanse uitgever “Het geeft een goed beeld van de hedendaagse Berlijnse seksuele onderwereld. Ik kan uit eigen ervaring stellen dat het authentiek is.” Mackay publiceerde ook enkele fictieve werken onder zijn eigen naam, zoals De Schwimmer (1901).

• De anarchisten, 1891
• De Vrijheidzoeker, 1921

• [1] Hubert Kennedy, Mackay, John Henry (1864–1933), GLBTQ.com, 200 (GLBTQ was een culturele encyclopedie voor en over homoseksuelen, lesbiennes, biseksuele en transgenders.
• [2] Hubert Kennedy, Richard Strauss and John Henry Mackay