Gebruikershulpmiddelen
namespace:anarcho-pacifisme
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie Volgende revisie Beide kanten volgende revisie | ||
|
namespace:anarcho-pacifisme [04/05/20 17:38] defiance |
namespace:anarcho-pacifisme [22/05/20 13:52] defiance [Anarcho-pacifisme] |
||
|---|---|---|---|
| Regel 25: | Regel 25: | ||
| Hoewel uiteindelijk alle anarchistische stromingen in feite een gelijkwaardige en egalitaire samenleving nastreven, en daarmee de afschaffing van de structurele uitbuiting en het geweld van het kapitalisme en de staat, is het gebruik van geweld altijd een belangrijk discussiepunt geweest. Voor veel anarchisten is het duidelijk dat de staat en kapitalisten hun macht met geweld zullen verdedigen en dat er daarom een vorm van tegengeweld nodig is, op zijn minst ter zelfverdediging. Het anarcho-pacifisme wijst echter, in tegenstelling tot de meeste andere stromingen, geweld in het geheel af en pleit voor lijdzaam verzet, blokkade en onttrekking (sabotage). Wat daarbij precies als geweld wordt gedefinieerd verschilt soms. | Hoewel uiteindelijk alle anarchistische stromingen in feite een gelijkwaardige en egalitaire samenleving nastreven, en daarmee de afschaffing van de structurele uitbuiting en het geweld van het kapitalisme en de staat, is het gebruik van geweld altijd een belangrijk discussiepunt geweest. Voor veel anarchisten is het duidelijk dat de staat en kapitalisten hun macht met geweld zullen verdedigen en dat er daarom een vorm van tegengeweld nodig is, op zijn minst ter zelfverdediging. Het anarcho-pacifisme wijst echter, in tegenstelling tot de meeste andere stromingen, geweld in het geheel af en pleit voor lijdzaam verzet, blokkade en onttrekking (sabotage). Wat daarbij precies als geweld wordt gedefinieerd verschilt soms. | ||
| - | Het pacifistisch anarchisme ontwikkelde zich vooral in Nederland, Duitsland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten sterk. In Nederland hangt dit samen met de vrij grote [[religieus anarchisme|religieus-anarchistische]] en antimilitaristische bewegingen. [[Henry David Thoreau]] en [[Leo Tolstoj]] zijn vroege denkers in deze denkstroming. Later zouden de ideeën van Mohandas Gandhi veel aan invloed winnen, hoewel deze vaak vrij selectief aangehaald worden. | + | Het pacifistisch anarchisme ontwikkelde zich vooral in Nederland, Duitsland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten sterk. In Nederland hangt dit samen met de vrij grote [[religieus anarchisme|religieus-anarchistische]] en antimilitaristische bewegingen. [[Henry David Thoreau]] en [[Leo Tolstoj]] zijn vroege denkers die veel invloed hebben gehad in de ontwikkeling van deze denkstroming. Later zouden de ideeën van [[Mohandas Gandhi]] veel aan invloed winnen, hoewel deze vaak vrij selectief aangehaald worden. |
| ===== Theorie en ontwikkeling ===== | ===== Theorie en ontwikkeling ===== | ||
| Regel 56: | Regel 56: | ||
| </WRAP> | </WRAP> | ||
| - | De opkomst van het fascisme en de Tweede Wereldoorlog stelde het pacifisme voor een groot dilemma. Er waren in de aanloop naar de oorlog verschillende pogingen om zich te verzetten tegen het daarbij eveneens opkomende militarisme, al was dit vooral in landen waar het fascisme geen werkelijke voet aan de grond had. In die landen was namelijk geen tolerantie voor pacifistische opvattingen - deze zouden de nationale belangen schaden. Alex Comfort (1920-2000) was arts in Groot-Brittannië en een bewuste dienstweigeraar tijdens de oorlog. Hij was actief lid van de //Peace Plegde Union// (PPU), dat voor de oorlog nog stelde dat als de maatregelen van het //Verdrag van Versailles//[7] zouden worden teruggedraaid, Nazi-Duitsland diens agressie zou staken. [[George Orwell]], een criticus van het pacifisme, wierp pacifisten voor dat zij "objectief gezien pro-fascistisch" waren door te argumenteren dat "als je de oorlogsinspanningen van de ene partij dwarsboomt, je automatisch die van de andere helpt."[8] Na de annexatie van Sudetenland en de aanval op Tsjecho-Slowakije en Frankrijk zakte het lidmaatschap van de PPU in elkaar. De organisatie veranderde dan ook van stellingname en begon zich vooral te richten op de ondersteuning van dienstweigeraars en verzette zich tegen het bombarderen van civiele doelen in Europa door de geallieerden. Comfort schreef hiervoor in een Britse krant: | + | De opkomst van het fascisme en de Tweede Wereldoorlog stelde het pacifisme voor een groot dilemma. Er waren in de aanloop naar de oorlog verschillende pogingen om zich te verzetten tegen het daarbij eveneens opkomende militarisme, al was dit vooral in landen waar het fascisme geen werkelijke voet aan de grond had. In die landen was namelijk geen tolerantie voor pacifistische opvattingen - deze zouden de nationale belangen schaden. Alex Comfort (1920-2000) was arts in Groot-Brittannië en een bewuste dienstweigeraar tijdens de oorlog. Hij was actief lid van de //Peace Plegde Union// (PPU), dat voor de oorlog nog stelde dat als de maatregelen van het //Verdrag van Versailles//[7] zouden worden teruggedraaid, Nazi-Duitsland diens agressie zou staken. George Orwell, een criticus van het pacifisme, wierp pacifisten voor dat zij "objectief gezien pro-fascistisch" waren door te argumenteren dat "als je de oorlogsinspanningen van de ene partij dwarsboomt, je automatisch die van de andere helpt."[8] Na de annexatie van Sudetenland en de aanval op Tsjecho-Slowakije en Frankrijk zakte het lidmaatschap van de PPU in elkaar. De organisatie veranderde dan ook van stellingname en begon zich vooral te richten op de ondersteuning van dienstweigeraars en verzette zich tegen het bombarderen van civiele doelen in Europa door de geallieerden. Comfort schreef hiervoor in een Britse krant: |
| <blockquote>Het bombarderen van Europa is niet het werk van soldaten noch van verantwoordelijke staatslieden. Het is het werk van bloeddorstige idioten... nacht na nacht moeten de Europeanen, die hun vrijheid riskeren om te luisteren [naar de radio], de etterende dreigementen en het opgeschep van bloeddorstige en reactionaire burgers aanhoren. Zij zijn het tegendeel van diegenen die elke verachtelijke operatie lankmoedig en vol tevredenheid begeleiden met eenzelfde lakse traagheid als wij hebben getoond bij constructieve beleidstaken als het bieden van een veilige haven voor de joodse vluchtelingen.[9]</blockquote> | <blockquote>Het bombarderen van Europa is niet het werk van soldaten noch van verantwoordelijke staatslieden. Het is het werk van bloeddorstige idioten... nacht na nacht moeten de Europeanen, die hun vrijheid riskeren om te luisteren [naar de radio], de etterende dreigementen en het opgeschep van bloeddorstige en reactionaire burgers aanhoren. Zij zijn het tegendeel van diegenen die elke verachtelijke operatie lankmoedig en vol tevredenheid begeleiden met eenzelfde lakse traagheid als wij hebben getoond bij constructieve beleidstaken als het bieden van een veilige haven voor de joodse vluchtelingen.[9]</blockquote> | ||
| Regel 131: | Regel 131: | ||
| * [6] Engelstalige bijdrage Wikipedia '[[https://en.wikipedia.org/wiki/Salt_March|Salt March]]' | * [6] Engelstalige bijdrage Wikipedia '[[https://en.wikipedia.org/wiki/Salt_March|Salt March]]' | ||
| * [7] Verdrag van Versailles: met het //Verdrag van Versailles// werd formeel de Eerste Wereldoorlog beëindigd. In het verdrag werd Duitsland //defacto// verantwoordelijk gehouden voor de Eerste Wereldoorlog. Daarom werd vastgelegd dat Duitsland zich moest demilitariseren, bepaalde gebieden als Elsas-Lotharingen en delen van Oost-Pruisen moest afstaan, werd deels bezet het moest vergaande herstelbetalingen moest doen voor de gelede schade van de oorlog. Critici waarschuwde dat dit vergaande gevolgen zou kunnen hebben voor de internationale betrekkingen en de politieke ontwikkelingen in Duitsland zelf. Door sommigen wordt het Verdrag van Versailles gezien als het eerste opstapje naar de Tweede Wereldoorlog. | * [7] Verdrag van Versailles: met het //Verdrag van Versailles// werd formeel de Eerste Wereldoorlog beëindigd. In het verdrag werd Duitsland //defacto// verantwoordelijk gehouden voor de Eerste Wereldoorlog. Daarom werd vastgelegd dat Duitsland zich moest demilitariseren, bepaalde gebieden als Elsas-Lotharingen en delen van Oost-Pruisen moest afstaan, werd deels bezet het moest vergaande herstelbetalingen moest doen voor de gelede schade van de oorlog. Critici waarschuwde dat dit vergaande gevolgen zou kunnen hebben voor de internationale betrekkingen en de politieke ontwikkelingen in Duitsland zelf. Door sommigen wordt het Verdrag van Versailles gezien als het eerste opstapje naar de Tweede Wereldoorlog. | ||
| - | * [8] [[George Orwell]], //Pacifism and the War//, Partisan Review, London. augustus-september 1942 | + | * [8] George Orwell, //Pacifism and the War//, Partisan Review, London. augustus-september 1942 |
| * [9] David Goodway, //Introduction" to Writings Against power and death: the anarchist articles and pamphlets of Alex Comfort// Freedom Press, London, 1994, pag. 7–30 | * [9] David Goodway, //Introduction" to Writings Against power and death: the anarchist articles and pamphlets of Alex Comfort// Freedom Press, London, 1994, pag. 7–30 | ||
| * [10] Alex Comfort, //Peace and Disobedience//, 1946; in //Anarchism - A Documentary History of Libertarian Ideas//, Vol. 2, pag. 51 | * [10] Alex Comfort, //Peace and Disobedience//, 1946; in //Anarchism - A Documentary History of Libertarian Ideas//, Vol. 2, pag. 51 | ||
namespace/anarcho-pacifisme.txt · Laatst gewijzigd: 04/10/20 19:01 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
