Inhoud

André Prudhommeaux

André Prudhommeaux (15 oktober 1902 – 13 november 1968) was een Franse anarchist en eigenaar van een anarchistische boekwinkel in Parijs, gespecialiseerd in sociale geschiedenis. Prudhommeaux was landbouwdeskundige, redacteur van Le Libertaire en Le Monde Libertaire, schrijver en publicist.

Prudhommeaux schreef onder andere onder de pseudoniemen Jean Cello en André Prunier en werkte veel samen met zijn partner Dori Prudhommeaux.

Biografie

Prudhommeaux werd geboren in Guise, Aisne, Frankrijk. Zijn jeugd bracht hij door in Guise, Nîmes, Sens en Versailles.

Hij was in zijn jonge jaren deel uitmaakte van Redressement Communiste, een Trotskistische oppositiegroep onder leiding van Albert Treint.

In 1928 trouwde Prudhommeaux met de Zwitserse Dora Ris met wie hij samen zijn boekhandel La Librairie Ouvrière stichtte. De boekwinkel was een plek waar veel debat en discussie plaatsvond en uiteindelijk benaderde Prudhommeaux het bordigisme en radencommunisme.

Van 1929 tot 1930 werkte hij samen in L'Ouvrier Communiste, een orgaan van de communistische arbeidersgroepen. Hij vertaalde en publiceerde onder andere Open brief aan partijgenoot Lenin[3] van Herman Gorter.

Van Trotskist tot Radencommunist

In 1931 beheerde hij de coöperatieve drukkerij in Nîmes en redigeerde het tijdschrift Spartacus. Van september 1932 tot mei 1933 werkt hij samen met Jean Dautry aan de krant Correspondance Internationale Ouvrière, een krant voor de “uitwisseling van informatie tussen proletariërs”, dat gebruik maakte van een uitgebreid netwerk van bronnen in Frankrijk en het buitenland.

In 1933 nam Prudhommeaux deel aan de campagne ter verdediging van Marinus van der Lubbe, die door de nazi's beschuldigd werd van de brandstichting in het Duitse parlement (de Reichstag). Hij richtte samen met Alphonse Barbé uit Frankrijk en Lo Lopes Cardozo in Amsterdam ‘Internationaal Comité voor de Verdediging en Rehabilitatie van Marinus van der Lubbe’ mee op. Via dit comité trachtte zij zoveel mogelijk informatie over Marinus van der Lubbe te publiceren en trachtte Prudhommeaux ook de autonome individuele actie verdedigde tegen de stalinistische laster die toentertijd werd verspreid. Tijdens deze campagne benaderde hij het anarchisme en publiceerde onder artikelen in La Revue Anarchiste en Le Semeur. Hij schreef tevens een reeks artikelen genaamd “Orde heerst in Duitsland”, welke door Le Libertaire werd onderbroken omdat de Anarchistische Union (AU) uit Duitsland zijn visie op de zaak van Van der Lubbe niet deelde.

In 1934 werden Prudhommeaux en Ris tijdens een verblijf Duitsland uitgezet. Datzelfde jaar publiceerden zij samen in het tijdschrift Masses onder leiding van René Lefeuvre de brochure Spartacus en de Commune van Berlijn 1918-1919). In mei 1934 richtte Prudhommeaux samen met Voline Terre Libre op, welke in 1937 spreekbuis werd van de Federation Anarchiste de langue Française (FAF), een voorloper van de Federation Anarchiste die vandaag de dag nog bestaat.

De Spaanse Revolutie en de IAA

In 1936 verbleef Prudommeaux twee maanden in revolutionair Spanje. Daar publiceerde hij onder andere de krant L'Espagne Antifasciste, waarin bij de eerste drie nummers vermeld stond dat het de Franstalige editie van Solidaridad Obrera van de CNT was.

Als in september 1936 de regering Largo Caballero wordt geïnstalleerd in Madrid (Spanje), schrijft André Prudhommeaux een anoniem stuk getiteld “De zinloosheid van de regering.” Hierin stelt hij de noodzaak van het bestaan van een volksfront-regering ter discussie. Hij stelt dat deze “een verre van onmisbaar element is in de antifascistische strijd” en een “vrijwillige beperking betekende van diezelfde strijd.” Hij stelde dat de sociale revolutie onmogelijk voort kon bestaan zonder de verdwijning van de staat. De publicatie irriteerde de hogere commissies van de CNT in grote mate en de krant verdween in 1937 dan ook omdat de CNT eenvoudigweg stopte met het leveren van papier.

Hierop zette Prudhommeaux in Frankrijk zijn werkzaamheden voort onder de titel L'Espagne Nouvelle waarin onder andere de deelname aan de regering door de CNT fel werd bekritiseerd. Tijdens zijn verblijf in Frankrijk werd Prudhommeaux secretaris van het Internationale Arbeidersassociatie (IAA/IWA) en nam deel aan het Buitengewone Congres dat werd gehouden van 6 t/m 17 december 1937.

In nummer 6 van het blad Révision (augustus 1939) is hij medeverantwoordelijk voor de publicatie van teksten van de Los Amigos de Durruti (Vrienden van Durruti), gevormd door militante ballingen die oppositie nemen tegen de reformistische lijn van de CNT.

Tweede Wereldoorlog en daarna

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zocht Prudhommeaux samen met zijn vrouw Dori toevlucht in Zwitserland. Na de oorlog keerde hij terug naar Frankrijk en werkte mee aan Le Libertaire. Daar keerde hij zich tegen de omwandeling van de Fédération Anarchiste (FA) in de Fédération Communiste Libertaire. Hij werd lid van een groep die de afkorting FA overnam en publiceerde vanaf 1954 de krant Le Monde Libertaire, die vandaag de dag nog steeds bestaat.

Getroffen door parkinson begin jaren 1960 stierf Prudhommeaux op 13 november 1968.

Teksten

Bronnen