The Angry Brigade was een kleine Britse militante groep verantwoordelijk voor een reeks bomaanslagen in Groot-Brittannië tussen 1970 en 1972. De gevolgen van de aanslagen bleven voornamelijk beperkt tot materiële schade, één persoon raakte lichtgewond. De organisatie ontstond in een tijd dat er op veel plekken stadsguerrillabewegingen opkwamen, zoals de RAF in West-Duitsland, de Rode Brigades in Italië, de IRA in Ierland en de PLO in Palestina. Dit volgde na het vastlopen van de studenten- en arbeidersopstanden die in mei-68 de kop op hadden gestoken. Veel van deze organisaties lieten zich echter, in tegenstelling tot The Angry Brigade, inspireren door Marxistische voorhoedetheorieën. The Angry Brigade was geïnspireerd door het anarchisme en het situationisme.

The Angry Brigade pleegde in totaal zo'n 25 bomaanslagen. Ze gebruikte hiervoor kleine bommen waarmee ze banken, ambassades, een voertuig van de BBC en de huizen van een aantal conservatieve ministers aanvielen. Van de 8 mensen die waren gearresteerd - The Stoke Newington Eight -, werden er uiteindelijk 4 vrijgesproken. John Barker, Hilary Creek, Anna Mendelssohn en Jim Greenfield werden tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld. In 2014 stelde Barker in een interview dat ze een 'schuldig man gevangen hadden gezet.'

In de jaren 80 dook de naam van de organisatie opnieuw op als de Angry Brigade Resistance Movement. Deze was onderdeel van de Irish Republican Socialist Movement (IRSM).

• Gordon Carr, The Angry Brigade: A History of Britain's First Urban Guerilla Group (met een voorwoord van John Barker en Stuart Christie), PM Press, 2010
• Stuart Christie, Granny made me an anarchist, AK Press, 2007
• The Angry Brigade, Jean Weir (ed.) The Angry Brigade 1967-1984, Elephant Editions/Active Distribution, 2016