De Internationale is geschreven om de Commune van Parijs van maart-mei 1871 te herinneren. De commune was een opstand na de Frans-Duitse oorlog (70-71). De oorlog was door de Fransen verloren was na een langdurig beleg van Parijs. De wanorde in het Franse bestuur na die oorlog, leidde in Parijs tot een wens tot grotere invloed van arbeiders van de stad die zo onder het beleg geleden had.

De wens tot meer invloed kwam tot uiting op 18 maart bij gevechten die begonnen nadat de Franse regering uit voorzorg een aantal kanonnen uit Parijs wilde verwijderen. De militairen die hiertoe de opdracht hadden gekregen werden met succes verslagen, waarna Parijs onafhankelijk werd. De opstandelingen organiseerden verkiezingen. De gekozenen konden elk moment afgezet worden en kregen lonen die gelijk waren aan degenen die ze vertegenwoordigden. Marx heeft over deze opstand geschreven in “Burgeroorlog in Frankrijk”. De commune maakte enkele sociale wetten, maar moest al gauw haar aandacht richten op de verdediging van Parijs. Op 21 mei begon de Franse regering, die gezeteld was in Versailles, de aanval op Parijs met 130.000 man. De verdediging, geschat op 60.000 man, was fel, maar kansloos. De laatste opstandelingen werden op 28 mei doodgeschoten.

Eugène Pottier stond tijdens de opstand aan de kant van de opstandelingen. Waarschijnlijk is hij een van de gekozen burgemeesters geweest. Hij overleefde de gevechten, maar werd wel gevangen genomen. Hij claimde dat hij de Internationale in juni 1871 in de gevangenis had geschreven. Dit is nooit bewezen, maar er een later gevonden versie wijst er op dat dit inderdaad het geval kan zijn geweest. Pottier wist een tijd later te ontkomen naar de Verenigde Staten. Op zijn oude dag ging hij echter weer terug naar Frankrijk en was net op tijd om het manuscript in te leveren. De Parijse uitgever Dentu was kopij aan het verzamelen voor een verzameld werk “Chants Révolutionaires”. Het verzameld werk is gepubliceerd in 1887. Pottier stierf in 1888.

Pottier heeft zijn tekst nooit op muziek gehoord.

De internationale is voor het eerst naar het Nederlands vertaald door Henriette Roland Holst. Zij was een zeer bevlogen socialist van het eerste uur. Na de oprichting van de SDAP (Sociaal Democratische Arbeiderspartij) bleef ze eerst bij de SDB (Sociaal Democratischer Bond) van Domela Nieuwenhuis, om zich later bij de SDAP aan te sluiten. Toch heeft ze daar ook niet gevonden wat ze zocht, zodat ze overging naar de CPH (Communistische Partij Holland) en de CPN (Communistische Partij Nederland). Uiteindelijk heeft ze zich van de politiek gedistantieerd. Dat ze actief lid van beide stromingen is geweest, is mogelijk de oorzaak dat SDAP en CPN dezelfde versie van de Internationale hebben vastgehouden. Beide partijen vonden immers dat zij de enig echte socialisten waren.

Jaap van der Merwe heeft in 1971 een nieuwe vertaling gemaakt. Zijn “he joh, ze houwen je der onder” is, dankzij een grote inzet van Nieuwlinks en Jaap van der Merwe, redelijk bekend geworden. De tekst kon de oude vertaling echter niet verdringen en staat terecht bekend als een zeer slechte vertaling. Het was een typisch product van zijn tijd. Wilde men in de oude versie nog dat de Internationale zou heersen over aarde, bij Van der Merwe ging het om geluk voor alle mensen.

• http://members.home.nl/janrlunsing/internationale.htm