Door Coördinatie van Autonome Groepen in Spanje

• Verschenen: 1980-1983
• Bron: Oproepen uit de gevangenis van Segovia, Uitgeverij de Lantaarn, Amsterdam 1983
• Digitalisering: Tommy Ryan

Op de muziek van “El Pozo de María Luisa”

• En la cárcel de Segovia,
• tralalalala, lalala,
• los presos son libertarios.
• Mira, mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.
• Los presos son libertarios.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.

• Muchos años por esta arma,
• tralalalala, lalala,
• que tuvimos en la mano.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.
• Que tuvimos en la mano.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.

• Pero no sentimos nada,
• tralalalala, lalala,
• porque este es el camino.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.
• Porque este es el camino.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.

• La noche sin compañera,
• tralalalala, lalala,
• el rostro vano del tiempo.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.
• El rostro vano del tiempo.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.

• La desaprobación loca,
• tralalalala, lalala,
• el silencio y el olvido.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.
• El silencio y el olvido.
• Mira,
• mira, mi hermosa, mira,
• mira, cómo vengo yo.

In de gevangenis van Segovia — zijn de gevangenen libertairen — Kijk — kijk, mijn lief, kijk - kijk hoe ver het met mij gekomen is. Heel wat jaren voor dit wapen - dat we in onze handen hielden - Kijk…

Maar wij hebben nergens spijt van — want zo is de weg — Kijk… De nacht zonder vriendin — het lege gezicht van de tijd — Kijk… De dwaze afkeuring — de stilte en de vergetelheid — Kijk…

Op de muziek van “Ya se van los pastores a la Estremadura”

• Ya se van por Segovia unos libertarios.
• Ya se van por Segovia unos libertarios.

• Ya se quedan los días tristes y oscuros.
• Ya se quedan los días tristes y oscuros.

• Ya se van prisioneros, ya se van cogidos.
• Ya se van prisioneros, ya se van cogidos.

• Ya los otros de fuera se quedan callando.
• Ya los otros de fuera se quedan callando.

Daar gaan enige libertairen naar Segovia.

Daar blijven ons treurige en donkere dagen.

Daar gaan ze, gevangen, daar gaan ze, gepakt.

Daar houden de anderen, buiten, hun bek.*

* Letterlijk: “Daar blijven de anderen, buiten, zwijgen.” Maar wij sluiten ons graag aan bij de manier waarop onze Franse kameraden de vertaling van dit vers hebben aangepakt. Aangezien de letterlijke vertaling evengoed op een kortstondig stilzwijgen zou kunnen duiden, in een moment van pijnlijke verbijstering, drukt zij wellicht niet voldoende de opzettelijke minachting uit, waarvan de auteur van het liedje getuigt. Een agressievere volkse uitdrukking is hier op zijn plaats: want het gaat in dit geval wel degelijk om lieden die vanuit diverse overwegingen besluiten hun bek te houden, en wel voor lange tijd.

Op de muziek van “¡A las barricadas!”

• Nuevos enganos agitan los aires,
• de media democracia que no puede ser.
• Aunque los otros esperan mejor suerte,
• contra el enemigo nos llama el placer.

• Estamos solos para alzar la bandera;
• pues el proletariado tendrá esta razón.
• ¡No creas a los jefes, cree en tu arma!
• Falta el dinero, pero nunca el corazón.

• ¡No creas a los jefes, cree en tu arma!
• Falta el dinero, pero nunca el corazón.

• Para ayudar a los obreros ahora,
• hay que recurrir a la expropiación.
• ¡Vamos a los bancos, robemos sin tregua,
• por el triunfo de nuestra revolución!

• ¡Todos a los bancos, robemos sin tregua,
• por el triunfo de nuestra revolución!

De atmosfeer wordt vertroebeld door nieuwe bedriegerijen — van een halve democratie die niet kan bestaan — Ook al verwachten de anderen een beter lot — ons roept het plezier op tegen de vijand.

We zijn alleen om de vlag te hijsen — zodat het proletariaat dit gelijk zal hebben - Geloof de leiders niet, geloof in je wapen! — Het geld ontbreekt, maar nooit de moed.

Geloof de leiders niet, geloof in je wapen! — Het geld ontbreekt, maar nooit de moed.

Om de arbeiders nu te helpen - moet je onteigeningen plegen - Op naar de banken, laten we stelen zonder op te houden — voor de triomf van onze revolutie!

Iedereen naar de banken, laten we stelen zonder op te houden — voor de triomf van onze revolutie!

Op de muziek van “Marineros”

• No hay quien pueda,
• no hay quien pueda
• con la juventud de ahora,
• revoltosa y autónoma.
• No hay quien pueda.
• Hay que matarla.

• Si quieres mantener tu poder por aqui,
• hay que defender tu capital con fusil,
• capital con fusil, capital con fusil
• ¡Que se quede en Segovia el hampa de Madrid!

• No hay quien pueda,
• no hay quien pueda
• con la juventud de ahora,
• revoltosa y autónoma.
• No hay quien pueda.
• Hay que matarla.

Niets mee te beginnen — niets mee te beginnen — met de jeugd van tegenwoordig — opstandig en autonoom — Niets mee te beginnen — Ze moeten dood.

Als je je macht hier wilt behouden — moet je je kapitaal met het geweer verdedigen - kapitaal met het geweer, kapitaal met het geweer - Laat dat schorem van Madrid in Segovia blijven!

Niets mee te beginnen…

Op de muziek van “Los reyes de la baraja”

• Del trabajo
• me retiro,
• de un partido
• yo me aparto.
• Ningún otro
• me detuvo
• que el presidio
• del Estado.

• ¡Corre que te pillo,
• corre que te agarro,
• corre que te escondo
• para treinta años!

Van het werk — keer ik me af — van een partij — houd ik me ver — Niets anders — hield me tegen - dan de gevangenis — van de staat.

Loop, en ik zal je pakken — loop, en ik zal je grijpen — loop, en ik zal je wegstoppen — voor dertig jaar!

Op de muziek van “En el frente de Gandesa”

• Si me quieres escribir,
• ya sabes mi paradero,
• (repetición)

• en la carcel de Segovia
• donde estoy ahora preso.
• (repetición)

• Si no quieren juzgamos,
• es que somos anarquistas,
• (repetición)

• y que la bandera negra
• hace más miedo que ETA
• (repetición)

• Si me quieres escribir,
• ya sabes mi paradero,
• (repetición)

• en la carcel de Segovia
• donde estoy ahora preso.
• (repetición)

Als je zin hebt me te schrijven — weetje wel waar ik vertoef - in de gevangenis van Segovia — waar ik nu gevangen zit.

Als zij niet willen oordelen over ons — komt dat omdat wij anarchisten zijn - en omdat de zwarte vlag - meer schrik aanjaagt dan de ETA.

Als je zin hebt me te schrijven…

Op de muziek van Paco Ibañez.

• Érase una vez
• un obrero bueno,
• al que bien trataban
• los más poderosos.
• (repetición)

• Y habia también
• un rey demócrata,
• una vida hermosa,
• y un juzgado honrado.
• (repetición)

• Todas estas cosas
• había una vez,
• cuando yo soñaba
• una España al revés.
• (repetición)

Er was eens — een goede arbeider — die door alle machtigen — goed behandeld werd.

En er was ook — een democratische koning — een heerlijk leven — en een fatsoenlijke rechtspraak.

Al deze dingen — waren er eens — toen ik droomde — van een omgekeerd Spanje.

Op de muziek van “La Cucaracha”

• La democracia, la democracia,
• ya no puede caminar.
• Porque no tiene, porque le falta
• el consentir militar.

• El veintinueve de enero,
• se pronunció el Ejército.
• Los generales dijeron:
• “¡Fuera Suarez, el maricón!”

• (Refran)

• Entonces, nuestros partidos
• aseguran a una voz:
• “El Rey es segura caución
• de esta feliz Constitución.”

• (Refran)

• El Rey estaba el fiador
• como fué obedecedor
• el Ejército a su ley.
• El que obedece hoy es el Rey.

• (Refran)

• Hoy se acaba la ilusión.
• Mas escondan su decepción,
• los cobardes periodistas,
• diputados y artistas.

• (Refran)

• Ya se van autonomías,
• mentiras y convivencias.
• Se queda un solo divorcio:
• entre las armas y el pueblo.

De democratie, de democratie — zij kan niet verder meer — Want zij heeft niet, want haar ontbreekt - de toestemming van de militairen.

Op 29 januari — sprak het leger zich uit — De generaals zeiden — “Weg met Suarez, die nicht!”

Waarop al onze partijen — in koor verzekeren — “De koning is een vaste waarborg — van deze zaligmakende Grondwet.”

De koning stond borg — zoals het leger gehoorzaam was aan zijn gezag — Wie nu gehoorzaamt is de koning.

De illusie is nu ten einde — Maar hun teleurstelling houden zij verborgen — de laffe journalisten — afgevaardigden en artiesten.

Vaarwel, autonomieën — leugens en sociale vrede — Eén scheiding blijft er nog over — tussen de wapens en het volk.

* Dit liedje werd geschreven na de verschijning van te Appels de la prison de Ségovie.