Door Alarm

• Verschenen: februari 1933
• Bron: Manifest (Pamflet); De AS 169-170, Blz. 14.

Manifest van het Landelijk Verbond van Alarmgroepen. Naar aanleiding van een eerder pamflet (vermoedelijk Opruiend manifest aan alle arbeiders werden meerdere huiszoekingen verricht en enige ondertekenaars en verspreiders gearresteerd.

De machines staan vrijwel stil, de arbeiders zijn op straat gesmeten en hebben gebrek aan zowat alles.

“Er is crisis”, zegt men.

Ja, en zolang jullie arbeiders niet ingrijpen en het duldt, blijft het “crisis”, dat zeggen wij.

Eeuwen lang hebben de werkers gezwoegd en geslaafd - hebben ze ontbeerd - zijn miljoenen van hen erger dan dieren uitgebuit en in ellende ondergegaan.

WAAROM?

Om met onmenselijke krachtinspanning en opoffering de middelen, om levensmiddelen voort te brengen en onder de mensheid te distribueren, eerst te schappen en te volmaken: opdat de mens eens in staat zal zijn in vrije - dat is ongedwongen - dus vreugdevolle arbeid voor te brengen en tevens vrij en ongedwongen z'n normale behoefte te bevredigen.

Maar nu het productieapparaat is opgebouwd - nu magazijnen enz. tot barstens zijn gevuld met levensmiddelen, kleding, schoeisel, kortom met alles wat wij nodig hebben, nu bevindt zich dat alles in handen van enkelingen die er geen raad mee weten, die in krankzinnige radeloosheid de productie saboteren, miljoenen arbeiders aan de honger bloodstellen een bovendien grote partijen van het met arbeiderszweet en -bloed verworvene vernietigen.

Zo “beheren” misdadigers het gemeenschappelijke bezit van de mensheid, zo worden “bezitters” schurken.

En bij het uitvoeren van hun schurkerijen worden de “bezitters” trouw terzijde gestaan door een ander stel misdadigers en gewoonte-misdadigers en volslagen idioten, imbecielen met hoofden als gasballonnetjes waardoor ze “omhoog” vallen met titels als minister, gezant, rechtsgeleerde (dat “recht”is kostelijk), officiële vertegenwoordiger van de wetenschap, journalist, partijleider, vakbondsbestuurder, enz.

U weet nu wel wat “de crisis” is, arbeiders.

“Die crisis” waarover genoemden zo “diepzinnig” redeneren.

Maar hoe komen we uit de crisis?

De gewoontemisdadigers en imbecielen noemen het aanwijzen van de middelen “opruiing”, het volgens van die aanwijzing “diefstal” en men past in dit verband “straf” toe, zodoende nieuwe misdaad op oude stapelde.

Desalniettemin, arbeiders, kameraden, roepen wij u toe:

NEEMT, NEEMT, en bevredigt uw normale behoeften. Sproort uw medearbeiders aan te nemen wat hij persoonlijk behoeft. En spoort hen aan zoals wij u hiermede aansporen, dat wij het gehele productieapparaat nemen om het in het belang van de mensheid te kunnen exploiteren.

De machine staat vrijwel stil en wacht op zo'n normaal gebruik.

De zolders bezwijken onder de voorraden.

Onteigening van de bezitters, dat en dat alleen is het einde van “de crisis en van al onze ellende”.

Voor de Alarmisten

P. Kooiman.