Door o.a. Michael Bakoenin

• Originele titel: onbekend
• Verschenen: 1870
• Bron: Commune van Parijs, Bakoenin, Kropotkin, Kronstadt Kollektief Boskoop; Die Pariser Kommune 1871, Anarchistische Texte, Libertad Verlag Berlin, maart 1979
• Vertaling: uit het Duits door Joost Jongerden, Ron Blom

• Gerelateerd: De Commune van Parijs, door Peter Kropotkin; De Commune van Parijs en de staatsopvatting, door Michael Bakoenin

De in deze tekst voorkomende hij-vormen zijn geheel voor verantwoording van de beide schrijvers. Wij hebben gemeend hier vanuit geschiedkundig opzicht geen verandering in aan te brengen, hoewel wij hier wel moeite mee hebben.

De catastrofale toestand, waarin het land zich bevindt, de onmacht van de regering en de onverschilligheid van de bevoorrechte klassen hebben het Franse volk aan de rand van de afgrond gebracht.

Wanneer het revolutionair georganiseerde volk niet snel handelt, heeft het zijn toekomst verspeeld en is de revolutie verloren. Met het oog op het enorme gevaar en zich bewust van het vertwijfelde optreden van het volk, mag er geen moment terughoudendheid betoond worden. Daarom stellen de in een centraal comité aaneengesloten gefedereerde comités voor de redding van Frankrijk voor, direct de volgende resoluties aan te nemen:

Artikel 1 - De bestuurs- en regeringsmachinerie van de staat is machteloos geworden en wordt afgeschaft. Het Franse volk krijgt haar onbeperkte zelfbeschikkingsrecht.

Artikel 2 - Alle straf- en civiele rechtbanken worden afgeschaft en vervangen door volksrechtbanken.

Artikel 3 - Belasting- en hypotheekbetaIingen worden afgeschaft. De belasting wordt door heffingen van de gefedereerde communes vervangen, vanzelfsprekend de belasting voor de redding rankrijk zal innen van de rijke klassen.

Artikel 4 - Nadat de staat afgeschaft is, zullen er geen persoonlijke schulden meer kunnen worden geïnd.

Artikel 5 - Alle bestaande gemeentebesturen bestaande gemeentebesturen worden afgeschaft en in alle gefedereerde communes vervangen door comités voor de redding van Frankrijk, die onder controle van het volk alle macht uitoefenen.

Artikel 6 - Iedere departementshoofdstad stuurt twee gedelegeerden naar de revolutionaire conventie voor de redding van Frankrijk.

Artikel 7 - Deze conventie zat direct in het raadhuis van Lyon aantreden, want Lyon is de tweede stad van Frankrijk en het gemakkelijkst in staat zich energiek aan de verdediging van het land te zetten. De conventie zal met de steun van het gehele volk Frankrijk redden.

Te wapen!

• [1] Bakoenin, die op 15 september 1870 naar Lyon gekomen was, is de eigenlijke schrijver van de revolutionair programmatische oproep van 26 september 1870, die naast hem nog door de volgende leden van het Centraal Comité van de gefedereerde Comités voor de Redding van Frankrijk (Comité Central des Comités federés du Salut de la France) ondertekend werd: E.B. Saignes, Rivière, Deville, Rajon (de Tarare), Francois Favre, Louis Palix, B. Placet, Blanc (G.), Ch. Beauvoir, Albert Richard, F.Bischoff, Doublé, H.Bourron, Parraton, A.Guillermet Coignet Atné, P.J.Pulliat, Latour, Guillo, Savigny, J.Germain, F.Charvet, A.Bastelica (de Marseille), Dupin (de Saint-Etienne), Narcisse Barret. Het document is ontleend aan: James Guillaume, L'Internationale: documents et souvenirs, 4dln., Parijs 1905-1910, deel II, blz. 94 en verder.