Bartolomeo Vanzetti (11 juni 1888 – 23 august 1927) was een anarchist uit Italië geboren in het stadje Villafalletto. In 1908 is hij op 20 jarige leeftijd naar de Verenigde Staten geëmigreerd en werkte daar als visverkoper. Als Italiaanse migrant was hij verbonden aan de anarchistische migrantengemeenschap.

Bartolomeo Vanzetti werd samen met Nicola Sacco het middelpunt van een controversiële rechtszaak waarbij zij, onder dubieuze aanklachten, werden veroordeeld voor de moord op een bewaker en een medewerker van een geldtransport op 15 april 1920. Hun zaak trok wereldwijd aandacht en bracht internationaal een grote solidariteitsbeweging op de been die streed voor hun vrijlating. Seven jaar na hun arrestatie werden Sacco en Vanzetti alsnog tot de doodstraf veroordeeld door middel van de elektrische stoel. 50 jaar na het voltrekken van de doodstraf is de officiële stellingname dat Sacco en Vanzetti op basis van een oneerlijk proces ter dood veroordeeld zijn, en dat dit vooral plaats heeft gevonden op basis van hun politieke opvattingen en de politieke stemming in de Verenigde staten.

• Het leven van een proletariër, 1923
• Petitie aan gouverneur Fuller, 1927
• Brieven uit de gevangenis, 1927

• De betekenis van Sacco en Vanzetti - Rechtsongelijkheid toen en nu, 2006